Wind regen en polderwegen!

Wind, regen en polderwegen dat was dit jaar de kerstloop in Dronten.

Dit jaar zou ik wederom de kerstloop in Dronten doen als afsluiting van mijn loopjaar.
Mijn voorbereiding er naartoe was alles behalve vlekkeloos, want als je in ruim 1 maand maar een keer een 10km loopje doet dan is dit weinig.
Menigeen zou dan ook niet gestart zijn op een afstand als de halve marathon, misschien omgezet in een 10km of helemaal niet gestart zijn.

Maar goed dat was voor mij eigenlijk geen optie, want ondanks dat mijn vaste loopmaatje niet kon zou er we een andere komen.
Martin had ik al eerder in het jaar gestrikt om gezellig eens te komen lopen in Dronten.
Want dit jaar was het 25e jubileum en zou ik dus eenmalig de 21,1 km doen.

Al in de aanloop spreken Martin en ik elkaar op twitter en geef ik voorzichtig aan dat hij er op moest rekenen dat hij mij moest gaan hazen die dag.
Martin wilde hier uiteraard niets van weten want dat zou de omgekeerde wereld zijn, maar goed hij wist niet hoe mijn voorbereiding was geweest.
Wat ik dan niet van hem wist was dat hij al een tijdje moeite had om de langere afstanden naar tevredenheid te lopen!
Ach de blinde en de dove helpen elkaar wel hoor!

Wil je lezen hoe Martin het ervaren heeft? Klik dan hier!

Al bijtijds kwam Martin bij mij thuis aan zodat we nog even rustig een bakkie koffie konden doen en het thuisfront nu ook eens kon zien Martin nu was!
De weersvoorspellingen waren niet echt positief te noemen en het thuisfront besloot dan ook om maar niet mee te gaan naar Dronten en verkondigde zelfs nog met een klein lachje dat er een weerwaarschuwing was afgegeven!

Na de koffie en de discussie wat er aangetrokken ging worden zijn Martin en ik dan maar richting Dronten gegaan.
Daar aangekomen het startnummer opgehaald en rustig afgewacht tot we mochten starten.
Martin kwam zelfs nog bekenden tegen van zijn AV en ook enkele die hij kent.
Op zich niets vreemds, want Martin is een vriendelijke man die graag zijn passie voor het lopen deelt.
Dit doet hij op vele manieren en ook slaat hij een uitnodiging van een mede loper die hij kent via de social media niet zomaar af.

Even kwart voor een zijn we rustig aan richting de start gegaan.
Beide een poncho aan om in ieder geval droog te starten en ook wel een beetje als bescherming tegen de wind.
Ik had al aangegeven bij Martin dat hij het tempo moest bepalen, ik ken mezelf tenslotte, en daarbij wilde ik hem wel gezamenlijk lopen.

Om 13:00 uur was dan de start.
We konden vrijwel direct na de start ons ritme pakken en zaten redelijk goed in het veld waardoor we niet echt veel last hadden van langzamere lopers.
Na een goede 500 meter zet Martin ineens aan, ik denk wat gaan we nu krijgen zouden toch rustig starten?
Bleek dat Martin weer een bekende zag gaan en deze even wilde aantikken.
De eerste 3 kilometer verliepen lekker met een tempo van 5 minuten de kilometer ook zo gek nog niet.
Na iets meer dan 3 kilometer draaide we tegen de wind in, op zich nog geen echt probleem want door het grote deelnemersveld had je beschutting genoeg.
Dit hield ook direct in dat we op de lange rechte van der Hamlaan de wind van opzij zouden hebben.

Eigenlijk liepen we tot de 10 kilometer lekker en hadden we geen van beide klagen of we deden het wijselijk niet ;p
Normaal gesproken mocht ik na 1 ronde rechtdoor richting de finish, maar ja dit jaar moest ik er aan geloven en vlak voor de finish rechtsomkeer maken voor ronde 2.

Nadat we het 10 kilometerpunt waren gepasseerd nam Martin een gelletje.
Toen we eenmaal weer in het ritme liepen gaf hij aan dat ik maar moest gaan als ik sneller wilde ik dit moest doen.
Maar daar begonnen we niet aan, nee samen uit samen thuis!
En daarbij het tempo was, vond ik, best oké.

Toen we weer op het fietspad liepen rond de 3 en dus nu ook het 13 kilometerpunt liepen er twee achter ons die even aan het rekenen sloegen.
Ze wilde graag onder / rond de 1:45 lopen en berekende dat ze dan best een straf tempo moesten blijven lopen.
Op een zeker moment besloten ze ons voorbij te gaan maar tijdens het voorbij gaan twijfelde een van hun of ze niet beter achter ons konden blijven lopen.
Ik gaf hierop aan dat we een kilometer tijd van net boven de 5 minuten hadden en ze het dan niet gingen redden.
Ze besloten door te gaan en ik sloot af met de opbeurende woorden dat als wij ze weer in zouden halen ze het niet gered hadden.

Omdat we in ronde 2 zaten moesten we ditmaal op de van der Hamlaan niet geheel rechtdoor maar ook nog even linksaf na driekwart voor een extra lusje.
Door het uitgedunde deelnemersveld waren de stukken met wind tegen al wat zwaarder.
En bij het 15 kilometerpunt vonden mijn bovenbenen dat het weleens afgelopen mocht zijn.
Op het extra lusje mochten we dan ook nog een extra stukje tegen de wind in beuken en dat was ook wel nodig daar.

Maar goed een extra stukje wind tegen betekend ook een extra stuk terug met de wind mee!
Het aftellen begon bij zowel mij als Martin.
Eenmaal aangekomen bij het 19 kilometerpunt bedacht Martin toch nog even aan te zetten.
Zo gingen wij van een gemiddelde van 5:20 per kilometer terug naar 5 minuten per kilometer.
Ik moest daar toch echt wel even werken want afhakken dat gaan we niet doen!
Daar was dan het 20 kilometerpunt met een tijdklok.
Voor Martin het teken nog weer stapje harder te gaan.....

De laatste kilometer ging dan ook in een tijd van 4:41!
Moe maar voldaan en toch ook wel blij over de finish.
Martin die was helemaal blij want die had eindelijk weer een lange afstand uitgelopen zonder te moeten of willen stoppen.

Ik kijk dan ook terug op een fijne loop waarbij ik de gelukkige was die naast en met Martin deze uitdaging mocht gaan!

  

21,1 km

   

01:48:25

   

11,68 km/u

   

1525 kcal

©Hardloopgek