Almere city run! #acr13

Eigenlijk zou mijn eerst volgende georganiseerde loop Vlieland pas zijn, als ik de Runningplus meeting even niet meetel.

Maar van de week zak ik een tweet voorbij komen dat je nog online kon na inschrijven voor de Almere City Run!

Dus even een kort overleg met moeders de vrouw en de inschrijving was een feit.

Het zou de 14 km worden en na een appje naar Wesley wilde hij ook wel mee.

Dus de Almere City Run werd het.

En o'ja Wes ik wil graag op 13+ km/h weg en mijn PR ligt op 1.00.29....

Enkele dagen later viel het kwartje bij hem en zouden we in ieder geval weg gaan op 13+!

Vandaag bijtijds met de trein richting Almere om zo ruim op tijd aan te komen om ons startnummer op te halen en om te kleden.

Aangekomen in Almere was het centrum nog stil, uitgestorven misschien wel.

De borden die de weg naar de start aangaven waren de enige tekenen van de loop en bij het marktplein ook de hekken en linten die een deel van het parcours aangaven.

Wesley en ik liepen direct door naar de school waar je je startnummer op kon halen.

Nadat we deze hadden bemachtigd naar de naast gelegen sporthal om ons om te kleden.

Tassen ingeleverd en rustig aan naar de start.

Wesley zijn pa en kids waren gezellig mee dus deze nog even opgezocht.

Beide baalde we dat we onze zonnebril in de tas hadden laten zitten, dus nadat we op de foto waren gezet nog even snel de bril halen.

Bij terugkomst richting het startvak gegaan.

Voor we hier in gingen nog even mijn zwager gegroet en gesproken die aan het werk was.

Eenmaal in het startvak voor ons doen redelijk vooraan gaan staan om zo wat minder hinder te hebben van andere lopers.

Een kwartier na de start van de 21 kilometer mochten wij van start.

Wesley die schoot weg en even dacht ik dat hij die 14 km in een halfuur wilde doen.

Ik heb dan ook een klein gaatje laten vallen en na een goede 500m zaten we weer wat meer bij elkaar.

De start leidde ons onder het winkelcentrum door om vervolgens weer omhoog te draaien en een stukje door het stadshart te gaan.

De winkels waren nog gesloten en dit maakte ook dat het niet onwijs druk was met toeschouwers.

Weer aangekomen op het marktplein draaiden we om het gemeentehuis heen om aan de andere zijde door het gemeentehuis weer terug te steken naar het marktplein.

Zo hadden we er toch alweer 2 km op zitten.

Nog een kleine doorsteek door het centrum bracht ons richting het politiebureau en de blowboot.

Na het bruggetje linksaf richting het kantoor van de sponsor van onze afstand, de Rabobank.

Vervolgens om het bedrijven park heen en door een parkje richting het 5 km punt.

Deze lag alweer aan de vaart die ons een goede 4 km lang langs de vaart zou voeren.

Op dit stuk, net voorbij de 6 km, haalde we de achterhoede van de 21 km in.

De snelle start die door Wesley was ingezet voelde ik toch wel iets en ik was dan ook blij om het 7 km punt te bereiken.

Hiermee hadden we de helft van het parcours verslonden on kon je kijken hoe de vlag ervoor hing.

Op basis van wat ik van mijn klokje kon aflezen was alles nog mogelijk, maar het tempo mocht dan niet naar beneden.

Tot ongeveer 8,5 km zaten Wesley en ik nog mooi bij elkaar.

Maar hierna viel een gaatje en liepen we beide onze eigen loop verder.

ik vond aansluiting bij iemand die een mooi tempo liep welke voor mij op dat moment heel even mocht fungeren als haas.

Dit voor een ruime kilometer waarna we alweer waterpost 2 tegen kwamen.

Hier zouden we rechts gaan en weer terug gaan richting het stadshart.

Net voorbij het 11 km punt stak je de busbaan over en kwam jij bij het weerwater.

Vanaf hier was het stadshart en dus ook de finishlocatie te zien.

Maar ja je moest nog wel een kleine 3 km.

Het parcours was aardig rustig geworden, want de 7 km loop kwam hier niet en de 21 km liep nog ergens achter ons.

Ergens rond de 12,5 km voegde ons parcours zich bij die van de 7 km loop.

En die was nog best druk met lopers.

Niets mis mee, want wat meer lopers leidt de aandacht weer even af en maakt dat het veelal weer wat gemakkelijker gaat.

Grootste nadeel was dat we vrij snel afsloegen een bospad op maar hiervoor eerst een bruggetje over moesten.

Dit maakte dat het tempo er even uit ging want men liep hier al redelijk op elkaar.

Na het bruggetje kon het gas weer open en waren we gedwongen om door de berm te lopen omdat iedereen breed uit over het pad liep.

Die finish kwam steeds dichterbij en de tijd tikte weg!

Was dat uur nog haalbaar?

Misschien wel, maar het zou dan wel krap worden.

Op een zeker moment werd ik gepasseerd door de 1e loper op de 21 km.

Een snelle jongen die we kennen van de plaatselijke AV!

Nog even hoopte ik er gebruik van te kunnen maken, aanhaken was uiteraard uitgesloten maar mee springen met hem en een tandje erbij misschien.....

De laatste brug welke ons richting stadshart leidde maakte dat ik wederom in moest houden en een vrije plek moest zoeken om weer verder te kunnen.

Eenmaal op het laatste stuk zat een echte versnelling er niet meer in en liepen we zo hard mogelijk door naar die eindstreep.

Op mijn klokje was binnen het uur niet meer haalbaar, maar de klok van de organisatie zei iets heel anders.

Ik tikte hem af op 1.00.21, maar goed de officiële tijd zal ons gaan leren welk klokje er gelij zou gaan krijgen (tegen beter weten in uiteraard)

Maar los van dat  een PR zou het worden!

Want ik heb ooit eerder een 14 km gelopen in 2011!

Ook de Almere city run, toen nog 2 rondjes weerwater, deze legde ik af in 1.00.29 uur.

Later op de dag verschenen de officiële tijden en was deze:

  

14 km

   

01:00:20

   

13,92 km/u

   

1012 kcal

Dus met een verbetering van 9 seconden op mijn PR een weer een medaille rijker kijk ik terug op een mooie dag.

En Wesley die een mooie 1.01.15 uur mocht noteren heeft het ook geweldig gedaan 

Ook moet ik nageven dat o.a. het parcours sterk is verbeterd ten opzichte van mijn ervaringen in 2011.
Enige puntje van echte aandacht die ik zou kunnen bedenken is het moment van samenvoegen van de 7 km lopers en de 14 km lopers.

O'ja en waar heb ik die 20 seconden laten liggen denk je dan?
Als ik mijn km tijden terug kijk zouden die gewonnen kunnen worden in de 1e km.
Maar die waardes zijn niet correct  omdat we door een tunnel gingen en dus een stuk onjuiste meting heeft opgetreden.
Zou ik ze dan hebben laten liggen in die laatste 1,5 km waar ik soms moest inhouden door de drukte?

Ik denk dat ik het een combi is van!
Ik denk dat ik enkele seconden heb laten liggen in het stuk tussen de 4 en de 8 km en ook wat verlies heb opgelopen aan het einde.
Al is het maar dat je een paar keer uit je ritme raakte!

©Hardloopgek

Almere Oostvaarders > Lelystad

Afgelopen zondag heb ik, omdat het me wel leuk leek vanaf station Almere Oostvaarders naar Lelystad gelopen.

Waarom, tja dat vroeg ik mij op een gegeven moment ook af, maar ik wilde zondags graag lopen.
Naast het feit dat ik wilde lopen moest ik ook werken en wilde ook 's avonds een keer thuis zijn.
Dus op zaterdag middels afstandmeten gekeken wat de afstand was.
Deze kwam op 26 nog wat uit....

26 kilometer! Is dat wel haalbaar dacht ik bij mezelf. Op zich zou ik na 21 kilometer al weer in de bewoonde wereld zijn en dus de hulplijnen in kunnen zetten.
Dus weet je wat we gaan het gewoon doen, dus extra eten mee naar het werk en de loop spullen.
Overdag dus wat extra gegeten en water gedronken en gevraagd of ik om 14:45 weg kon.
Dan zou ik om 15:30 uur op Almere Oostvaarders zijn en ergens 2 en half uur later thuis.

Onderweg naar het station het thuisfront laten weten dat ik het toch ging doen, wist ze natuurlijk allang, en aangegeven hoe laat ik van start zou gaan.
Zij vertelde toen dat ze me tegemoet zouden fietsen en dan met me mee terug fietste.
Ook van mijn loopmaatje kreeg ik een whatsapp of ik het nog ging doen.
Euh ja is wel de bedoeling.... Dan kwam hij me waarschijnlijk wel tegemoet fietsen.
Hartstikke leuk, aangegeven dat het thuis front dit ook ging doen kon hij een keus maken of hij het wel zinvol vond.

Voor vertrek op het werk alvast loopkleding aangetrokken en op naar de trein.
In de trein de gewone broek uitgedaan en in de tas gestopt.
Beneden aangekomen hup rennen, niet te snel want we moeten even, beoogd tempo van 10 a 10,5 km per uur.
Oei dat is toch wel even anders zo die tas, ooit een keer eerder gedaan maar dat was maar 8 km en toen zat er enkel kleding in en geen water.
Na de eerste 2 kilometer redelijk gewend aan de tas, moest ook wel want  kon hem moeilijk achter laten.\
Het eerste stuk ging door / langs de Oostvaardersplassen en het Kotterbos.
Hier in de eerste 8 kilometer mogen genieten van het weer, de natuur en de grazers zoals herten die er zijn.

Net voorbij het 8 kilometerpunt komt er iemand mij tegemoet fietsen op een gewone fiets, je ziet er wel veel toerfietsers, dit bleek mijn hardloopmaatje te zijn met zijn kleine man.
Hij had water meegenomen en een appel, alleen die had de kleine man al toe geëigend.
Dit sloeg ik af, had tenslotte water, aqaurius en een banaan bij me.
Ook bood hij aan om me tas te nemen, maar ook dat wilde ik niet want stel je voor dat ik ooit weer op zo een idee kom dan moet ik hem toch ook zelf dragen.

Net na het 9 km punt

Op het punt waar wij elkaar tegen kwamen ging de route op een mooi stuk langs de Oostvaarders en de vaart, iets wat met het zonnetje erbij genieten is.
Op de 9 km besloten even te stoppen om er wat vocht uit te gooien en aan de bovenzijde weer wat vocht in te gooien.
Ik vervolgde hierna mijn weg onder begeleiding richting de Knardijk.
Eerlijk gezegd had ik voor dit punt ook de andere wel al verwacht, maar dat was niet zo.
Nog wel even op de foto gezet, moest wel lachen van Wesley dus dat doen we dan ook.

Hier vonden we het nog leuk

Net over de knardijk kwamen we dan de andere tegen.
Eigenlijk een hele mooie timing, want Wesley had een belletje gekregen van het thuisfront dat ze weer terug waren, dus hij ging mij weer verlaten en reed rechtdoor waar ik rechtsaf ging om mijn route door het bos te vervolgen.
Het volgende obstakel dat we tegen zouden komen was een brug over het water, een die in mijn gedachten toch vele malen dichterbij was dan dat hij in werkelijkheid was.
Al lopend vroeg mijn oudste "papa wanneer ga je beginnen?". Van je kinderen moet je het hebben he.
Rond de 14 kilometer weer even gestopt om wat water te drinken en een halve banaan te nuttigen.
Niet heel ver daarna kwam dan die brug.

Na deze brug kwam het meest saaie stuk, een recht stuk langs een akker en het water met in de verte de eerste bebouwing van Lelystad.
Vanaf hier kreeg ik het steeds zwaarder, de benen werden wat zwaarder en ik vroeg mij af waarom dit me eigenlijk zo een goed idee leek.
Maar goed niet zeuren en doorgaan, richting de bewoonde wereld.
De buurvrouw die gezellig met vrouw lief mee was gefietst, vroeg ergens rond dit punt of ik het nog eens ging doen.
Een vraag waar ik op dat moment echt niet over na wilde denken, eerst maar eens thuis komen.

Des te verder we kwamen des te zwaarder de beentjes werden en des te moeilijker ik het mentaal kreeg.
Ik zocht dan ook elke keer nieuwe doelen uit om naartoe te werken.
Eenmaal de 21 kilometer gepasseerd was ik er wel een beetje klaar mee.
Alles voelde zwaar, de tas was een last en het tempo was voor mijn gevoel verdwenen.
Uit het niets maakte mijn meefietsers de opmerking dat ze het knap vonden dat ik het tempo zo stabiel wist te houden.
Dit gaf een kort gevoel van voldoening, maar dan ook heel kort.

Maar goed we zijn nu toch onderweg dus opgeven zou zonde zijn.
Ja de benen voelde zwaar, maar ik had geen pijntjes die duiden op iets anders.
En zware benen is toch geen reden om te stoppen, zolang je de voetjes nog van de vloer krijgt.
Verder voelde ik mij, naast het feit dat ik het gehad had goed.
Ik was niet draaierig of iets wat kon duiden op zwaar vocht te kort of iets.
Wel had ik minder gedronken dan ik wilden, maar nu nog stopen voor water zou betekenen dat ik helemaal niet meer vooruit zou komen.

In het zicht van de haven aangegeven dat ik het wel fijn zou vinden als ik thuis direct door kon "renen"naar binnen .
Omdat ik er zo doorheen zat wilde ze me eigenlijk niet alleen laten, maar ja wat kon er nu nog gebeuren.
Onder de opbeurende woorden "als ik er over 5 minuten nog niet ben lig ik waarschijnlijk hier ergens" fietste ze toch maar vooruit.
Thuis aangekomen door naar binnen en plof op een stoel.
De rest van de banaan naar binnen gewerkt, aqaurius opgedronken en vervolgens verder aan mijn bidon.
We hadden het gedaan!
Gaan we het nog eens doen? Op dat moment zou ik denk ik eerder NEE zeggen dan ja of misschien, maar nu! Waarschijnlijk wel!

Vervolgens onder de douche gegaan en hierna nog even de honden uitgelaten om toch even in beweging te blijven. Echte spierpijn was gelukkig geen sprake van. Kon zelfs vaststellen dat de benen minder pijnlijk waren dan de schouders (van de tas).

De route die we uiteindelijk hebben afgelegd was 26.6 kilometer in 2:39:17.

Bron: http://www.looptijden.nl/mijn/tijden/details/550437 

'S avonds kreeg ik middels Facebook de uitnodiging van Running Martin om aankomende zondag een 30 kilometer loopje met hem te doen. Deze moest ik (vond ik op dat moment echt niet erg) bedanken maar ook dan mogen we werken. Maar de kans is groot dat ik het aanbod een keer aanneem.
Vervolgens heb ik heerlijk op de ban onder het genot van een biertje de herhaling van de CPC loop gekeken.

©Hardloopgek