Van station naar station!

Afgelopen woensdag was het zover.
De stationsloop van Ommen naar Dalfsen.

De week ervoor was het even onzeker of ik wel kon starten omdat ik tijdens een training moest stoppen i.v.m. een irritatie aan de recherscheen.
Die week ben ik ook geweest voor nieuwe schoenen, iets wat al in de planning stond.
Nadat ik deze had aangeschaft toch 's avonds even een kort test rondje en deze was hoopvol.
Afgelopen maandag een groter rondje en hier bleef een reactie uit, dus konden we van start op de stationsloop.

'S avonds bijtijds weg want we zouden bij de finish locatie in Dalfsen parkeren om met de trein naar de start locatie in Ommen te gaan.
In Ommen aangekomen was het gezellig druk.

We waren aardig op tijd en konden dan ook rustig onze spullen inleveren en nog even wat overtollig vocht achter laten.



De start was om 19:30 uur.
Al bij de start, en eigenlijk de eerste kilometers, stonden er mensen langs het parcours.
Niet onwijs veel maar wel gezellig.

Het parcours bracht ons over verharde padden, langs boerderijen een molen en landschappen.
Het parcours was verkeersvrij en je kon dus ook lekker door lopen.
Iets wat we in het begin ook deden, echter iets te hard.
De eerste kilometers liepen we tijden die voor dat moment veel te hard waren.
Het was ook warmer / benauwder dan ik had verwacht, dus ook dit werkt niet in je voordeel.
Rond het 8 km punt kwam het breek punt.

Ik moest het tempo verlagen of ik nu wilde of niet.
Ik voelde dat mijn bovenbenen vol liepen en zwaarder werden.
Ik heb het tempo er enigszins uit weten te krijgen maar nog niet voldoende.
Ergens richting het 11 of 12 km punt kon ik ongemerkt van Wesley los komen.
Want ik wilde dit expres niet aangeven omdat hij anders ook de snelheid eruit had gehaald.
Ik kon mezelf dwingen om een gaatje te laten vallen en het tempo er nog wat meer uit te halen.
Na ruim 1 km keek Wesley om en ik wenkte hem door te gaan.

De zware bovenbenen waren er nog steeds en ook de onderbenen bleven niet gespaard.
De laatste 4 km was een martelgang, mijn benen wilden niet.
Het was niet mijn dag! Vermoeid en stress kwamen eruit en ik betaalde de prijs tijdens deze loop.
In elke loop heb je lopers die het zwaar hebben, zo ook deze.
Ik vond een mede loper die het ook niet makkelijk had en sloot hierbij aan.
Alsof men dit voelt want zonder dat je met elkaar spreekt kom je tot een samenwerking.

De finish kon mij op een zeker moment niet snel genoeg meer komen.
Mijn mede loper en ik waren ondertussen aan de praat geraakt en tja we hadden allebei onze dag niet.
Opgeven den we niet aan en ik besloot dat mijn dag de dag erop wel zou komen.
Uiteindelijk mocht ik de finish passeren met een tijd van 1:18:09, waar ik op dat moment meer dan tevreden mee was en ben.

De station van stationloop is een leuke loop die je zeker een keer zou moeten doen


©Hardloopgek

De Rondehopeloop

De Rondehoeploop.

Deze loop gaat zoals de naam al zegt over de Ronde Hoep!
Ik wist al van het bestaan van deze loop, omdat de ronde hoep in mijn werkgebied ligt.
Ik weet dus ook hoe deze weg is, hij is lang en open.
Je kan het omschrijven als een lange kronkelige dijk!


Maar goed de loop is 17 km en dit zijn wel afstanden die dit jaar in mijn planning passen.
En omdat ik dit jaar wel vrij was toch maar besloten om mee te doen, ondanks dat ik weet wat een t***** eind het is.

De loop vond plaats op Moederdag, dus voordat Wesley en ik die kant op konden hadden we beide nog verplichtingen thuis.
Al bijtijds vertrokken we richting Ouderkerk zodat we op ons gemak ons nummer konden halen en omkleden.
Dit was maar goed ook want op de A6 gebeurde vlak achter mij een ongeluk.

We hadden deze dag tot tegenstelling van de week ervoor prachtig loop weer.
Het was droog, zonnetje en een graad of 12 met een windje!
Ik zeg wat wil je nog meer?

Na het ophalen van het startnummer en het omkleden hebben we buiten in het zonnetje gewacht tot we mochten starten.
Wesley en ik hadden besloten vandaag in de zelfde shirts te lopen, te weten het Heineken rugnummershirt.
Al voor de start leverde dit, positieve, opmerkingen op.

Om 11:30 uur was de start.
Binnen een kilometer zit je op de ronde hoep en verlaat je de bewoonde wereld van Ouderkerk aan de Amstel. Dit ruil je in voor prachtige vergezichten.
Aan je linkerzijde had je continu het water en aan je rechterzijde het weiland met hier en daar wat huizen over boerderijen.

De route voerde ons via de Ronde Hoep Oost naar de Waver en vervolgens de Ronde Hoep West.
De organisatie had op de 7, 11 en 15 km een waterpost met op de 7 en 15 ook sponsen.
Ik moet zeggen dat dit wel erg lekker was, want de route is mij enigszins bekend en  kan je opbreken.
Toen we bij het 7 km punt waren hebben we het tempo iets opgevoerd, want we waren rustig vertrokken.
Toen we op de helft waren kon ik het niet laten om te zeggen, zie je die brug daar? Daar komen we vandaan!
En geloof mij dat is ook zo recht toe recht aan niet erg dichtbij.

Ik had vanaf waterpost een mijn doel bij gesteld.
Ik keek niet naar het eindpunt, die 17 km, maar naar de volgende waterpost.
En dat liep erg lekker, mede omdat ze redelijk dicht op elkaar zaten.
Ik had van waterpost 1 de spons bewaard, zodat ik deze bij de volgende post weer nat kon maken in een beker water.
Want rennen en drinken uit een bekertje gaat niet echt samen, maar water uit een spons knijpen daarin tegen werkt erg goed.

Wesley en ik hadden een lekker tempo te pakken en liepen dusdanig dat we niet werden ingehaald maar wel zo nu en dan andere inhaalde.
Een hele tijd zaten we vlakbij een andere loper die een lekker tempo liep.
Heel even liep ik naast hem, maar moest dit laten gaan omdat het tempo voor dat moment te hoog lag voor Wesley.
Dus we lieten hem gaan, lang konden we hem in het vizier houden en bleef het gaatje redelijk klein.
Toen we het 15 km punt waren gepasseerd gingen we hard op weg naar de bewoonde wereld.
Dit loopt toch altijd errug lekker en motiveert.

Ik kon het niet laten om net voor het 16 km punt te versnellen.
In deze versnelling haalde ik die ene loper ook weer bij.
Deze baalde flink, want hij had last van zijn milt en kon niet sneller.
Heb hem nog aangemoedigd en gezegd proberen aan te hangen, maar dit is hem niet gelukt.
Die laatste km ging in een mooie 4:08 en bracht mij na 1:20:15 over de eindstreep waar een medaille, drankje en krentenbol wachtte.
En door mijn Heinekenshirt was de foto ook lekker makkelijk zoeken:

Al met al is de Rondehoeploop een leuke en mooie loop.

Die, als het weer niet mee werkt, ook erg zwaar kan zijn.

Enige min puntje vind ik dat men alleen maar bruto tijden kent, maar goed daarvoor hebben we eigen tijd waarneming.

©Hardloopgek