De 32 van Kampen stond op de planning.
Eigenlijk de 31 van Kampen want de organisatie had gisteren avond besloten het parcours aan te passen vanwege de harde wind.
Ik kon het parcours niet, maar achteraf kan ik alleen maar zeggen dat het een wijs besluit was.
Gisteren avond ook nog contact met mijn loopmaatje!
Of ik zenuwachtig was? Mijn antwoord was nee niet echt, ik heb er weinig zin in!
Hier kreeg ik direct de reactie op als je dat zegt ga je weer vlammen!
Nou dit moesten we eerst maar eens zien, want tja mijn voorbereiding was alles behalve rooskleurig.
In de aanloop van veel mensen steun gehad waarvoor mijn dank, want als je niet kan lopen en wel wil is een wijs woord soms erg fijn.
Ook thuisfront heeft het te verduren gehad, want niet lopen komt volgens mij niet direct ten goede aan mijn humeur.
Maar ook de angst dat ik vandaag "domme" dingen zou doen of weer terug zou vallen.
Maar goed we zouden starten en wel zien wat de dag ons zou brengen.
'S morgens lekker bijtijds eruit en wat bammetjes met pindakaas naar binnen gewerkt en uiteraard koffie.
Kleding avond ervoor al klaar gelegd dus daar hadden we geen omkijken naar.
Om even voor negen uur de hond uitgelaten en kennis gemaakt met de harde en gure wind!
Vlak daarna kwam mijn loopmaatje je me al oppikken om richting Kampen te gaan.
Aangekomen eerst even ons startnumer opgehaald en je kon er vanwege het weer een gratis muts bij pakken als je wilde. Ik zeg top!
Daarna nog maar even in de kantine plaats genomen want was wel erg vroeg om al om te kleden.
In de kantine uiteindelijk Marcel en Saskia van RunningPlus ook nog even gezien en gesproken.
Bijtijds gaan omkleden, want tja moesten meerdere laagjes aan dus kost even he ;)
Om 10:45 uur zou de start zijn van de 32 kilometer, maar deze was enkele minuten verlaat.
Waarom? Misschien omdat we een kilometer korter moesten? Ik weet het niet.
Maar goed met een minuutje of vier vertraging vertrokken we.
Eerst een 3/4 ronde over de baan om vervolgens deze via de artiesten uitgang te verlaten en onze weg richting het Rogerbotsebos te gaan.
In deze eerste 4 kilometer voelde je de wind al goed, maar ja hier hadden we hem mee dus dat was niet erg.
Mijn rechter scheen gedroeg zich goed, alleen mijn linker daarin tegen vond het grappig om tegen te werken.
Geen pijn, maar soort stramheid welke er na een goede 3 kilometer uit was gelopen.
Eenmaal bij het bos aangekomen loop je al snel in de luwte en is het gewoon lekker.
Wel was ik al bezig met de terug weg, je moest wel in een groepje zitten wilde je die laatste 5 km overleven.
Maar goed eerst het bos in en daar wat kilometers maken.
We zaten vrij hoog qua tempo en dit wilde ik er iets uit hebben.
Daar waar we voor 10 km/h hoog a 11 km/h laag zouden doen zaten we nu meer 11 km/h hoog.
Na 8 kilometer gelletje nummer 1 genomen en ik moet zeggen zou ze bijna lekker gaan vinden.
Even hierna sloegen we een hoekje om en gingen onze twee voorgangers hun voorgangers voorbij en wij gingen mee en er ook maar overheen.
Het tempo lag al snel weer 11,5 km/h of hoger en ik had zoiets van is wel goed, we zien wel wat er gebeurd.
We waren bij het "gevreesde" klinker weggetje aangekomen!
Ik moet zeggen dat ik hem erg mee vond vallen en het feit dat we hier 2 keer over moesten omdat ze de dijk eruit hadden gehaald kon ik wel mee leven.
In het bos was het genieten van het uitzicht, de wind die je wel hoorde maar nauwelijks voelde en van het zonnetje.
Op een gegeven moment zie ik het pannenkoekenhuis het Kabouterbos opdoemen.
Wes en ik hadden beide zoiets als we dit hadden geweten hadden onze vrouw en kids ook wel mee gekund.
Maar goed dat wisten we niet, nu dus wel :p
Ik ik wist ook dat de weg dan zou leiden naar de N307 en dat de kans groot was dat we hier dan linksaf moesten richting Kampen, dus wind tegen.
Ik besloot iets te versnellen want we konden nog voor we afsloegen aansluiten bij een paar andere lopers.
En ja hoor we mochten linksaf tegen de wind in.
We liepen bij nog drie andere lopers en konden zo dus even in de luwte lopen.
Al snel viel het groepje uit elkaar en toen ik de kop nam was het gedaan.
Wesley haakte aan maar de andere niet.
Zo liepen we naar het volgende groepje en konden we weer even de luwte pakken.
Ook hier besloot ik op een gegeven moment de kop te pakken en Wesley ging mee.
De andere konden niet of wilde niet, maar goed we hadden de 2 kilometer wind tegen al bijna gehad en sloegen weer het bos in.
De drankposten waren goed te noemen.
Water, thee en sportdrank maar ook banaan vanaf de 10 kilometer.
We begonnen hier eigenlijk aan ronde 2 in het bos, iets wat misschien minder leuk is maar je wist wel wat je nog voor de kiezen kreeg!
Ook deze ronde ging lekker, bij kilometer punt 16 ging gelletje nummer 2 erin.
Het tempo lag nog steeds mooi boven de 11 km/h dus we hadden niet te klagen.
Wederom aangekomen bij het klinker weggetje mochten we weer linksaf, normaal dus rechtdoor de dijk op.
In aanloop naar de N307 raakte ik Wesley iets kwijt en gokte erop dat hij wel aan zou haken.
Hij wist tenslotte dat we weer de wind tegen gingen krijgen.
Wesley liep bij nog iemand anders en ik sloeg alleen linksaf tegen de wind in.
Enkele meters voor mij een groepje lopers en enkele meters achter mij Wesley.
Ik heb de vervelende tik dat als ik een groep zie en lekker loop ik deze bij wil halen.
Ik houdt mij dan voor als ik daar bij loop kunnen we rusten en in dit geval zou het gezien de wind stoten ook wel lekker zijn.
Een blik op mijn klokje leerde dat ik versnelde en de kans om het groepje bij te halen was groot.
Maar een blik naar achteren leerde me dat Wesley niet mee kwam en dat zou met pas 23 kilometer op de teller niet zo een goed idee zijn.
Dus tempo er iets uit en Wesley aan laten sluiten en samen verder gerend.
Hij wilde de groep nog bijhalen maar dat was niet te doen, dan moesten we teveel geven.
Bij kilometer punt 24 de 3e een laatste gel erin gegooid.
Net voor de 25 kilometer sloegen we weer het bos in!
Wederom een waterpost waar ik nog even een stukje banaan en sportdrank kon scoren.
Er was weer een gaatje geslagen tussen Wesley en mij, maar deze liep hij uiteindelijk netjes dicht.
Na het keerpunt aangegeven dat we nu moesten aansluiten bij het groepje voor ons omdat we bijna richting de dijk zouden gaan.
Dit lukte helaas niet voordat we tegen de wind in sloegen, maar gelukkig liepen we zo nu en dan nog wat in de luwte.
Net voor de dijk konden we aansluiten bij het groepje.
Toen we de dijk opliepen werden we meteen welkom geheten door moeder natuur met een goede windvlaag.
Op de dijk moest je naar links hangen tegen de wind in om niet weg geblazen te worden.
Aangekomen bij de sluis linksaf richting Kampen voor de laatste 4 kilometer tegen de wind in.
We zaten in een mooi groepje en konden zo makkelijk de eindstreep halen.
De wind was meedogenloos en hard.
Na enkele honderden meters vond ik het tijd om naar voren te gaan en kopwerk te doen.
Alleen daar komt mijn tik weer, ik ga dan vooruit lopen en sla dus een gat.
Een blik opzij leerde dat 1 schaduw achter mij te zien was, dus ik had in ieder geval 1 medestander.
Om de 2 a 300 meter wisselde we van koppositie en zochten we de luwte van elkaar op om uit te rusten.
Dit liep goed ondanks de wind en het tempo ging omhoog richting de 12 km/h
Op een gegeven moment haalde we de eerste 2 lopers bij.
Je zou denken bij blijven en profiteren van de groep.
Maar nee ik kan dat niet en zet weer aan, me medestander volgt en met zijn tweeën gaan we verder.
We halen op de laatste kilometers nog 2 keer een groep in en verlaten ook deze.
Op een zeker moment zegt hij daar is het!
Wat een verademing zeg maar goed we zijn er nog niet.
Aangekomen bij de baan vroeg ik nog even of we weer de ronde over de baan moesten of gewoon linksaf.
We mochten linksaf wist hij me te vertellen.
Op de baan hebben we elkaar nog even aangespoord tot een versnelling en nagenoeg zij aan zij passeerde we finish
31 km
02:40:45
11,57 km/u
2201 Kcal.
Hij waardeerde het ook heel erg en ik ook want het tempo was ondanks de wind heerlijk.
Vervolgens te goed gedaan aan wat vocht en mijn aandenken in ontvangst genomen.
Met een tijd van 2:43:33 kwam Wesley ook binnen, die had in de laatste meters kramp in zijn hamstring gekregen dus moest de groep waar hij inliep los laten.
Moe maar voldaan kunnen we zeggen dat we het hebben gedaan, geen 32 maar 31 kilometer.
Maar goed op dat moment vond ik dat ook helemaal niet erg ;)
En hele wijze woorden van Wesley na afloop: "ik loop zeker geen marathon"
 |
| Pen als aandenken en functioneel shirt welke ik had mee besteld |
Mijn scheen heeft zich netjes gedragen en ook een reactie is voor nu nog uitgebleven.
Nu hopen dat dit ook zo blijft!
Ik wil dan ook de organisatie en de vrijwilligers bedanken die zich hebben ingezet om vandaag tot zo een mooie dag te maken ondanks de gure en harde wind.
©Hardloopgek
