Zeebodemloop nieuwe stijl!

Zaterdag 2 juni was de zeebodemloop in een vernieuwd jasje.
Men had het parcours aangepast, wat zonder twijfel een verbetering was en de afstanden.

Ik zou de 10km doen en net zoals de Station tot stationloop was het even onzeker.
Maar ondanks dat de stationloop een martelgang was had ik geen last meet van mijn scheen.

Vandaag laat wakker, want we gingen er ook laat in.
Gelukkig was ik ook redelijk snel wakker en kon ik na mijn koffie me omkleden.
Hierna richting de start locatie die op 10 minuten van mijn huis is en in rustige looppas toch zeker 6 minuten in beslag neemt.
Wesley was er al dus ik haalde mijn startnummer op.

Om 12:00 uur was de start van de 10 km.
Ik had nog geen idee van wat ik zou doen, want tja het is een nieuw parcours.
Ondanks dat ik alle onderdelen en stukken hiervan ken omdat ik er regelmatig mijn trainingen op en over loop.
Dit maakte ook dat ik wist dat het geen vlak parcours is!
Een tunneltje, halve brug opgang, een klim de oude vuilnisbelt op en vlak voor de eindstreep wederom een brug.

De eerste km voelden de benen, vooral de bovenbenen, zwaar.
Maar na km 1 gaf mijn nike horloge een doorkomst van 3:55 aan en de benen die voelden niet zo zwaar meer.
Zonder overleg met Wesley besloot ik door te gaan en te zien waar het schip zou stranden.
Ik wist dat Wesley niet als een dolle mee zou gaan als dit niet goed voelde.

Op het 2 km punt kwam de eerste klim de halve fietsbrug op.
Hier bestond de mogelijkheid dat mijn trouwe supporters aanwezig zouden zijn, maar dit was niet het geval.
Van hieruit gingen we via het bos door, hier liep ik in een mooi groepje qua tempo.
Na het 4 km punt staken we de dreef over richting het deel van het parcours wat voor een groot deel over het parcours van de NK veldloop.
Eerst het 5 km punt met een water / sponspost en dat was niet verkeerd want in het zonnetje was het nog aardig warm.
Via het bedrijven terrein weer het bos in op weg naar de oude vuilnisbelt.
Voor deze klim stond een jongedame van de organisatie die heel vriendelijk zij na de berg is een verversingspost!
Nu weet ik dat die "berg" niet heel kort is, dus dat kan een nekken breker zijn.

Tijdens de klim ging de ademhaling omhoog net zoals de hartslag, maar halverwege is het even een soort van vlak waardoor je de gelegenheid heb de boel te herstellen.
Dan volgt er nog een korte klim en ben je alweer boven op de berg, klinkt zo wel erg makkelijk trouwens.
En na de berg inderdaad een water en sponspost!

Via het NK veldloop parcours gingen we weer terug richting de dreef om nog eenmaal over te steken.
Deze ruime km werd opgefrist door wederom een water / sponspost.
Hierna was he nog even een klein stukje door het bos langs mijn woonwijk.
Hieruit gekomen zaten dan de trouwe fans te wachten.
Sidney had nog een bloemetje geplukt welke ik niet tijdens het rennen maar bij de finish in ontvangst heb genomen.

Hier lag ook het 9 km punt en mijn klokje piepte dan ook voor de 9e keer.
Tempo was weer wat omhoog gegaan de laatste km's, of moet ik zeggen is 3 km iets ingekakt, en de totaal tijd gaf weer dat een verbetering van mij PR eventueel mogelijk was.
Maar er lag in die laatste km nog wel een fietsbrug, dus nog even wachten met voorspellen eerst die brug op.

Boven op de brug de conclusie kunnen trekken dat een verbetering hoogst waarschijnlijk plaats ging vinden, alleen was de vraag met hoeveel tijd / seconden?
Dus hup de brug af en op naar de finish en het publiek.
Nadat we de finish hadden gepasseerd en 2 bekertjes water tot ons hadden genomen hoorde ik de spreker de naam van Wesley uitspreken.
Dus hem onthaalt met een bekertje water en toch even sorry gezegd.

Dit was niet nodig, maar toch wel zo netjes.
Wesley had een dikke PR want hij hoopte wel ergens rond de 48 minuten te lopen.
Dit werd een mooie 44:34 en ik.... Volgens mijn klokje waar ik nog even op moest kijken had ik 42:12 genoteerd. Later bleek mijn officiële tijd 42:11 te zijn.

Dus een verbetering van mijn oude PR gelopen in 2011 in Leiden van 42:35 heb ik met 24 seconden mogen verbeteren en dat in mijn eigen stad.

Mijn mening over het nieuwe parcours van de zeebodemloop!
Een en al vooruitgang en een aanwinst voor Lelystad en hardlopend Nederland.

Is er dan geen winst meer te behalen?
Ja zeker wel, zo zou er nog heel veel winst behaalt kunnen worden in het aankleden van het evenement.
Denk aan hier en daar een bandje langs het parcours, een spandoek wedstrijd of iets dergelijks zoals bij de dam tot damloop!
Proberen, hoe moeilijk ook, van de omwonende waardoor er op meer plekken publiek staat (iets wat bij het NK veldloop lukte op sommige plekken)
Bij de start / finish locatie misschien iets voor de supporters om het aantrekkelijke te maken...

Maar al met al is er een goede stap gezet door de aanpassingen in het parcours en hoeft men zich daar de komende jaren niet druk om te maken.

©Hardloopgek

Leiden marathon

's morgens onder het genot van koffie en water wakker zitten worden en uiteindelijk een krentenbol naar binnen gewerkt.
Omdat ik er vroeg uit was zat ik al eerder dan nodig klaar en ben ik dus ook eerder weggegaan.
Onderweg nog even langs het werk om het nummer van een collega te scoren die de marikenloop zou doen, zodat ik deze nog even een sms kon sturen. 
Daarna nog even een bakkie en door naar Leiden.

Aangekomen op mijn gemak door gelopen naar de kerk voor het ophalen van mijn startnummer, nummer 211 (laagste ooit).
Vervolgens door gelopen naar de Garenmarkt om om te kleden en de tas in te leveren.
Al om 13.30 was ik omgekleed en klaar, dus liep ik maar vast naar de verzamel plek van de pacers.
Omdat Leiden bij mij in het teken stond van het lopen onder de 45 minuten leek het mij wel handig om gebruik te maken van de pacers.

Om 14.00 uur vertrokken we richting startvakken en ja hoor de pacers van 40 en 45 minuten stonden direct achter de wedstrijdlopers.
Ik heb me nooit zo bezig gehouden met vooraan staan, wat je altijd merkte in de drukte en tempo.
Nu stonden we zover naar voren dat de speaker nog zei dat achter ons de recreanten stonden  
Maar goed 14.30 uur was he zover, het startschot, eindelijk want het was best fris in de schaduw met het windje.
Mijn pacers deden het voor het eerst en eentje had net de 5km in 17.45 gelopen.
De eerste km verliep soepel, hier en daar moesten we wat inhalen maar dat was minimaal.
Het bleek dan ook dat we de eerste km net te langzaam gingen.
Dus in km 2 werd dit goed gemaakt, natuurlijk gingen we toen iets te snel.
KM 3 ging goed en toen liepen we op schema, dus dat was goed net zoals het gevoel.
Alleen dat kudde gevoel, het achter iemand aan moeten lopen........

Tussen km 3 en 4 had ik het idee dat het tempo weer ietsjes inzakte.
Omdat ik de doorkomst op het 4 km punt niet wilde afwachten ben ik iets voor de pacers gaan lopen.
Dom of slim, tja dat wist ik op dat moment nog niet, maar de gedachte was om ze voor te blijven en op zijn minst bij te blijven als ze me voorbij zouden komen.
Mijn gevoel bleek toch wel een beetje te kloppen, want op mijn klokje kwam ik net iets onder schema op de 4km door.

De voorsprong op de pacers kon ik vast houden en uiteindelijk zelfs vergroten.
Na het 5km punt was ik best toe aan wat water.
We liepen nog steeds onder mooie omstandigheden, af en toe het zonnetje soms iets wat stevig windje.
Ik heb zelfs wat druppel gevoeld, maar twijfel nog steeds of dat niet afkomstig was vanuit een mondhoek van iemand voor mij  
Maar water zag ik niet na het 5 km punt ,terwijl we wel op een mooi fietspad liepen waar dit mogelijk was.
Wat ik wel kreeg was de tussenstand van ajax - twente. 

Op de 5,5km dan toch een drinkpost, en dan ook gewoon top, water / sportdrank en sponsen.
Ik had ergens op de site gelezen dat je op de 10km ook een meting tussendoor had, die had ik eigenlijk wel verwacht.
Die meting stond voor ons op de 7,8km, kennelijk vanwege de marathon en de halve.
Want even daarvoor was ik echt goed bezig, ik had namelijk eerst het 39km punt gepasseerd en daarna het 20km punt  

In de laatste 4 km merkte ik dat ik was verkozen tot haas van iemand, alleen heeft die het niet volgehouden in het tempo.
In de laatste 2 km liep ik net voor iemand die echt zwaar hijgend  achter mij liep en nadat ik vroeg of het ging mee probeerde te komen in mijn tempo.
Dit ging hem uiteindelijk goed af, want tussen km punt 8 en 9 haalde hij me in en was het zwaare hijgen in een keer voorbij, maar dat kan zomaar niet he.
Dus aanhaken en mee gaan.

Nog 1km te gaan en ja hoor daar ga je de stadspoort in en loop je in het centrum.
Moet zeggen dat ik dat toch wel de mooiste km vond van de 10.
Hier uiteindelijk op gelijke hoogte gekomen van mijn stalker en er overheen gegaan.
En toen kwamen die vreselijke bordjes van 500, 400 enz.
Uiteindelijk ben ik door de speaker over de streep gepraat en kon ik een tijd klokken van 42.35 op mijn eigen horloge.

Uitgekomen bij de medailles en verfrissing ervoor gekozen om even te wachten op de pacers.
Hier kwam mijn stalker naar me toe en bedankte me voor het haas werk in de laatste km.
Na een kort gesprekje kwamen de pacers van de 45 minuten binnen en heb ik hun bedankt voor hun werk.
Vervolgens tas opgehaald, omgekleed en op naar de trein.

Thuis aangekomen, althans op het station, eerst maar even een biertje gehaald voor thuis.
Daarna door gefietst en wat gegeten, nadat ik had vastgesteld dat mijn officiële tijd ook 42.35 was.


©Hardloopgek