Mijn Halve van Amsterdam

Twee weken geleden liep ik nog een dramatisch slechte halve in  Breda.
Achteraf twijfelde ik om alsnog een startbewijs voor de Marathon van A'dam op de kop te tikken om revanche te nemen.

 Zo gezegd zo gedaan en met nog 6 dagen te gaan tot de Amsterdam Marathon alsnog een startbewijs overgenomen van iemand.
In de aanloop naar Amsterdam lag ik ook gezellig overhoop met Nike omdat ik voor de 3e keer vocht problemen had.
Ik wilde graag het horloge weg doen en mijn geld terug omdat ik geen vertrouwen meer had in het horloge.
Na diverse mails en het aanleveren van de gevraag de stukken kreeg ik heel snel antwoord dat het management hierin niet ging voldoen, ik moest maar naar de winkel toe en kijken hoe ver ik met hun kwam.
Nadat ik mijn ongenoegen o.a. op facebook had geuit regeerde RunnersWorld Lelystad direct dat zij aan de slag gingen en ik ging van ze horen.

Op donderdag reactie van RunnersWorld dus ik en die dag bij ze langs geweest.
Ook zij kwamen niet ver met Nike, die enkel de inkoopsprijs wilde vergoeden.
RunnersWorld kwam zelf met het voorstel het horloge in te nemen en dan kon ik iets anders uitzoeken.
De prijs van mijn nieuwe klokje werd dan verrekend met de verkoopwaarde van het Nike klokje.
Kijk en dat noem ik nog een service waar je als consument vrolijk van wordt!
Uiteindelijk ben ik vertrokken met de TomTom multi-sport met hartslagmeter.
En een setje goudenveters om het kankeronderzoek van het VUmc te steunen.

'S avonds  even een rondje gedaan om  te kijken hoe de basis werkte.
Al direct kwam ik er achter dat het klokje enkel de pace in tijd aangeeft daar waar ik eigenlijk gewend was om de pace in snelheid te zien!
Het bezoeken van het TomTom forum leerde mij dat dit in een toekomstige update wordt meegenomen!

Zondag ochtend was ik al vroeg wakker.
Op de pc heb ik nog even op mijn gemak bekeken welke pace ik dan in tijd moest hebben om niet te snel maar ook niet te langzaam te gaan.
Dit vertelde mij dat ik met een pace van tussen de 4:30 en 4:44 goed zou zitten (eindtijd dan tussen de 1:35:00 en 1:40:00)
Omdat ik mijn loopmaatje nog een persoonlijk berichtje stuurde via facebook zag ik dat ik bij mijn "overige" een berichtje had staan.
Wat bleek ik had een gratis startbewijs gewonnen via tomtom voor de halve marathon!
Dat was even balen dat ik dit nu pas zag want nu had ik er dus zelf al een overgekocht!

Ruim op tijd ging ik richting Amsterdam en heb heerlijk vanaf Amsterdam centraal gelopen naar het stadion.
Onderweg bij het vondelpark ook nog de lopers van de 8 km voorbij zien komen.
Al snel was ik bij het stadion en direct ben ik doorgelopen naar de sporthallen om mijn nummer op te halen.
Nadat ik dit had gedaan nog even een rondje over de expo gemaakt en hierbij een bezoekje aan de stand van TomTom gemaakt.

Het weer was nog steeds niet erg warm, zeg gerust bewolkt.
Nu waren de voorspellingen dat de zon zo nu en dan door zou breken maar in de loop van de dag kon het ook gaan regenen met zware windstoten en misschien wel onweer.
Nog even een belletje naar huis met de vraag even te kijken naar de voorspellingen want tja ging ik nu in een korte broek of in een lange?
De voorspellingen deden mij de keus maken in het kort te gaan, want als het al ging regenen zou ik al weer bijna klaar zijn!

Omdat ik nog wel even had ging ik richting de zaal waar je je startnummer op kon halen om daar nog even te zitten en de beentjes wat rust te geven.
Ik zat hier kennelijk zo in gedachten dat iemand van de EHBO mij vroeg of alles goed ging?
Euh ja ik denk het wel ja!

met nog een uurtje te gaan gingen we ons maar eens omkleden.
Op mij gemak eerst maar eens het startnummer aan mijn shirt bevestigd en vervolgens de loopkleding aan.
Ondertussen was het zonnetje zachtjes aan doorgebroken.
nadat ik mijn tas had ingeleverd ben ik richting de startvakken gegaan waar ik eerst nog even naar de marathonloper die binnen kwamen heb gekeken.
Om 13.20 uur zou het eerste startvak van start gaan en ik om 13.26 uur vanuit het 2e startvak.

Eenmaal in het startvak nogmaals tegen mezelf gezegd het gaat om het lopen.
Vandaag willen we lekker lopen, geen streeftijd!
De tijd is vandaag ondergeschikt aan het loop genot.
Ik kon in mijn klokje er voor kiezen om zones op o.a. basis van tijd in te stellen!
Dat zou inhouden dat ik de paces zoals berekend erin kan zetten en mocht ik er onder of boven komen zou mijn klokje mij waarschuwen!
Nee gaan we niet doen, ondanks dat het een tempo is die we normaliter makkelijk lopen wilde ik mezelf niet die "druk" opleggen.
We gebruiken de "free" modus, gewoon alle waarden meten maar geen signaaltjes of iets.

Vorig jaar was het erg druk, maar stond ik ook in een ander startvak.
Dit jaar had ik er minder last van, tempo van mij en de mede lopers was dusdanig dat ik hier geen last van had.
De eerste kilometers verliepen lekker en het tempo zat goed.
Na een tijdje keek ik en zag ik dat ik vrij constant op de 4:40 per kilometer zat, ruim binnen de zones die ik had uitgerekend.
Na 5 kilometer zit je in het saaie industrie deel van het parcours, maar goed 4 kilometer later loop je alweer op de Hugo de Vrieslaan.
Vorig jaar heb ik mij nog mateloos geïrriteerd aan de waterpost die daar vrij snel na de bocht kwam voor mijn gevoel.
Dit jaar stond hij, als je het ij  vraagt, net iets verder wat maakte dat minder last had van opstoppingen.

Vanuit de trein had ik al gezien dat er op de Molukkenstraat ook weer een waterpost stond.
Dit was met dit weer wel lekker, ondanks dat het zonnetje minder dominant aanwezig was dan in het begin.
Aangekomen op de Insulindeweg is het nog maar een klein stukje voor de "lange"terug weg begint, vind ik.
Want zodra je de Zeeburgerdijk opgaat heb je een lange relatief rechte weg tot aan het vondelpark.
Gaande weg deze route bemerkte ik wat verval en zag ik de pace iets oplopen.
Normaliter zou ik dan gas bij geven en proberen het tempo hoog te houden.
En nu vond ik het wel best, die paar seconden konden me gestolen worden ik liep nog steeds lekker.

Aangekomen in het vondelpark waren we begonnen aan de laatste 4 km.
In het park was het gezellig druk met mensen, iets wat een loper weer vleugels kan geven als dit nodig is.
Het stuk door het park bemerkte ik dat ondanks dat ik lekker liep de beentjes toch iets vol liepen.
Zit een mens dan zo raar in elkaar dat de geest en het lichaam zich helemaal afstelt op de te lopen afstand?
Aangekomen op de Amstelveenseweg zaten we alweer in de laatste 2 kilometer.
Dus nog even volhouden, tempo vasthouden en uitlopen die handel.

De laatste kilometer was gemarkeerd met een opblaasboog van TomTom om hun nieuwe spothorloge te promoten.
Hier zag ik in eens iemand staan met een We Run AMS shirt een foto camera, dus even het duimpje omhoog!

De laatste kilometer was genieten.
Het publiek, het stadion wat steeds dichterbij komt.....
Eenmaal in het stadion aangekomen leerde een snelle blik op het klokje dat we in ieder geval een tijd onder de 1:40:00 zouden noteren.
Dus dat laatste stuk over de atletiekbaan was gewoon weg genieten.
Eenmaal over de streep klote we een tijd van 1:39:28 een tijd waar ik heel blij mee ben, hoe kan het ook anders als de tijd ondergeschikt is aan het lopen.
Maar het aller belangrijkste was dat we lekker hadden gelopen en zo de voorgaande keren die niet lekker verliepen achter ons konden laten.

Nog even de medaille in ontvangst nemen, een heerlijk flesje AA en een banaan naar binnen werken.
Vervolgens de tas ophalen droge spullen aan en hup richting station.
Om nog wat sfeer te proeven zijn we langs het parcours gelopen, onderweg nog even staan praten emt collegae die dienst hadden.
Na het vondelpark hebben we de tram naar CS genomen en vervolgens de trein naar huis!


©Hardloopgek

(NIET) mijn Dam tot damloop 2013

Dam tot damloop 2013 was niet mijn loop!

Ook dit jaar zou ik hem weer lopen! 

De Dam tot Damloop 2013 wederom via de baas.

Ik had me niet opgegeven voor het wedstrijdteam want er zullen vast wel snellere heren zijn dan dat ik ben.

Maar doordat ik vorige week last minute mee deed met de wedstrijdlopers bij de Run Winschoten gebeurde het zo dat ik werd door geschoven naar een vrij gekomen plekje.

Vandaag dus op tijd richting Amsterdam om mij te melden en mijn startnummer op te halen.

Het weer voelde op de vroege ochtend al warm aan, niet het ideale loop weer.

Maar goed wat niet is kan nog komen!

Vorig jaar had ik mijn snelste tijd laten noteren op de 10 EM en deze was 1.10.32, dit jaar hoopte ik hier een aanval op te doen.

Al om 11.10 uur mochten wij als wedstrijd lopers van start als bedrijf.

De tunnel in de eerste kilometer ging als vanouds te snel, maar goed dan moet je nog omhoog en verlies je weer wat snelheid.

In die tunnel was het warm, heel warm zelfs.

Toen we het einde van de tunnel naderde voelde je een heerlijk briesje en kreeg je weer wat verkoeling.

Dit was echter niet voor lang, want het zonnetje was nog meer aanwezig aan deze zijde van de tunnel.

Ondanks het klimmen lag het tempo nog te ver boven het gewenste tempo dus hebben we de rem erop gegooid.

Ondertussen zag ik de wedstrijd dames van de baas me aan de linkerzijde voorbij schieten, dit terwijl zij een zelfde tijd of iets langzamer (in vergelijking met mij dan) voor ogen hadden.

Aanhaken had geen zin want dan wist ik zeker dat ik het niet ging redden.

De eerste 5 km gingen zoals gehoopt, wel iets boven de gewenste doorkomst tijd maar nog wel te doen.

De komende kilometers zouden zo richting de 10 km steeds zwaarder worden.

Ter hoogte van de 9 km haalde ik twee dames van het dames team in die ook een tijd rond de 1.10 hoopte te doen.

Even kort gesproken en ik gaf al aan dat het hem niet ging worden en dat ik waarschijnlijk te vlug gestart was.

Op het 10 km punt was de tijd maar, blijkt achteraf, 32 seconden boven de gewenste doorkomst tijd.

Maar die benen.........

Die waren volgelopen, ik wilde nog wel maar de beentjes dachten er toch iets anders over.

Die laatste 6 km zouden vooral in het teken staan van schade beperken en iig zorgen dat we onder de 1.15 uur blijven want anders zou ik echt niet vrolijk zijn.

Het tempo ging er iets uit, de gedachten dwaalden zo af en toe af naar stoppen, of op zijn minst even lopen.

Daar bleef het ook wel bij hoor want stoppen is geen optie!

Het tempo ging helaas wel naar beneden en het werd dan ook een strijd om deze rond de 13 km/h te houden.

De mentale strijd in combinatie met het minst gezellige stuk van het parcours werkt ook niet in je voordeel.

Maar goed we liepen nog en gingen vooruit.

Het 14 km punt!

Het punt dat je Zaandam ingaat de bewoonde wereld en de gezelligheid.

De kilometers gingen er niet korter op duren maar leken eerder langer.

Na het 15 km punt kwam het feestplein de locatie waar mijn supporters ook zouden staan.

En deze hebben me nog even op de gevoelige plaat vast weten te leggen.

Het was nu een kwestie van uitlopen.

Op het laatste stuk nog geprobeerd te kijken of ik collega's aan de kant zag staan, maar dit ging me zo beroerd af dat ik bijna bij elke zwaai begon te denken dat het misschien wel voor mij was....

De finish kwam in zicht, daar waar ik voor de start het idee had dat de startboog verder richting het CS stond had ik nu niet het idee dat de finishboog dichterbij was!

Toen we de finish passeerde klokte ik zelf een tijd van 1.13.38, in ieder geval onder de 1.15.00 maar een tevreden gevoel kon er niet vanaf.

Ondanks dat het onder de omstandigheden van mogelijk te snel gestart en de verschrikkelijke benauwdheid geen slechte tijd, maar maak dat een loper maar eens wijs op zo een moment.

©Hardloopgek

Amsterdam (halve) marathon 2012

Amsterdam, ik zou er eigenlijk niet eens lopen.

Maar goed op het forum waar ik kom, www.runningplus.nl, was iemand geblesseerd die wel zou lopen.

Het idee was geboren om zijn startbewijs over te nemen.

Enkele dagen later bleek dat hij helaas het startbewijs al aan iemand anders had overgedragen.

Maar ja ik had er al een heel klein beetje mijn zinnen gezet om daar te lopen, dus een oproepje op de site van de Amsterdam marathon geplaatst.

Dit ging mij niet vlug genoeg, dus heb ik gebruik gemaakt van twitter en binnen een reactie van iemand die zelf helaas niet kon lopen.

Op zaterdag 20 oktober ben ik met de oudste op en neer geweest om mijn startnummer op te halen en ook meteen een paar Mizuno klompen (pantoffels).

Op zondag zin we met het gehele gezin afgereisd naar Amsterdam waar we lekker ruim van te voren waren.

Nog even snel een rondje over de expo gedaan en ook voor moeders de vrouw een paar klompen gescoord.

Hierna heb ik mij buiten op mijn gemak omgekleed met nog een goede 40 minuten te gaan tot de start.

Om het niet te koud te krijgen hadden we maar een regen poncho aangetrokken tegen de wind.

Vanaf sporthallen Zuid op ons gemak richting de startvakken gegaan waar onze wegen zouden scheiden.

Zij zou met de kids lekker naar het Vondelpark gaan zodat deze ook nog even konden spelen en ze een gelegenheid in de buurt hadden waar ze warm en droog konden zitten mocht dit nodig zijn.

Het startbewijs wat ik had was voor het gele startvak welke was bedoeld voor lopers die ergens rond de 2 uur zouden lopen.

Nu was dit niet mijn bedoeling, maar goed als je een startbewijs later overneemt heb je niets te kiezen en doe je het daarmee.

Ik had ergens voortijds de stille hoop onder de 1:35 te duiken, een tijd die misschien wel te ambitieus was maar toch.
Vanaf de start heb ik mij in het begin vooral bezig gehouden met het vinden van een goede plek.
Ik had er geen rekening mee gehouden dat dit direct zou gebeuren gezien de grote aantal deelnemers.
Vaak merk je dat bij dit soort evenementen je de eerste 2 km bezig bent om je ritme te vinden in de drukte, hier had ik dan ook totaal geen probleem mee.

Maar de praktijk wees anders uit, op zich zat het tempo er wel aardig in maar ik moest te vaak op de rem.
Dit kwam door de drukte maar ook door van die ongeleide projectielen die kennelijk denken alleen te lopen op zo'n parcours.

Pas na het 4 kilometer punt, je gaat dan al naar de industrie terrein bij o.a. van der Madeweg was er normaal de ruimte.
Op de Joan Muyskenweg ter hoogte van het hotel kwamen we de eerste drankpost tegen.
Mijn idee was om in ieder geval 1 bekertje iso-lemon te scoren en water.
Dit ging hier helaas niet gebeuren, want het was druk en de post was naar mijn idee veel te kort.
Het kan natuurlijk zo zijn dat ik in Brussel ben verwend met lang gerekte verzorgingsposten, maar dit was echt niet te doen.
Uiteindelijk 1 beker water weten te scoren en hier dan maar genoegen mee genomen, ik dacht toen al als ik dit van te voren wist dan had ik mijn bidon mee genomen....

Via de van der Madeweg en Spaklerweg gingen we richting Oost.
Hier had je aardig de ruimte en kon je goed je eigen ritme pakken, met af en toe uitwijken maar daar kan ik nog wel mee leven.
Met tijden as ik niet "meer" bezig want daarvoor was het wel erg druk en had ik toch in de eerste 5 km redelijk moeten toegeven voor mij gevoel.
Ik had het idee dat ik later in de race nog weleens afgerekend kon worden voor het moeten inhouden.

Vanaf de Spaklerweg dus oost in richting de Hugo de Vrieslaan.
Hier had men bedacht dat het slim was om de verzorgingspost te plaatsen op het moment dat men van 2 banen naar 1 baan moest.
Dus wederom tempo eruit en zoeken naar de gaatjes, ik had hier dan ook niet de intentie om water of iets te pakken want daarvoor was het te druk.
Richting het einde toch nog een gaatje gevonden om een bekertje te pakken.
Maar wat was dit een slechte actie zeg, helemaal voor een stad als Amsterdam.
Wat maakt dat ene stukje extra afzetting nou uit zou je denken!

Na deze post wederom me ritme terug moeten vinden en konden we door richting de Insulindeweg.
Ik wist van het kaartje dat we hier ter hoogte van het Flevopark zouden afbuigen om een lange "rechte" streep te maken richting het Vondelpark.

Via de Zeeburgerdijk, Mauritskade en Stadhouderskade gingen we richting het Vondelpark.
Op de Zeeburgerdijk ter hoogte van de Roomtuintjes was wederom een post.
Wederom aan een kant, gelukkig stonden er wel mensen met traytjes water aan de andere kant .
Door de rukte besloot ik ober de trambaan te gaan en hierdoor de mensen die tegenover de kramen stonden aan de verkeerde kant te passeren.
Een oplettende jonge dame zag dit en reikte mij als nog een beker water aan.

Zoals gezegd via de Mauritskade richting de Stadhouderskade.
Hier kreeg je nog even fijn een tunneltje mee, maar goed die hoogte verschillen konden we nog wel hebben.
De benen voelden nog goed en ondertussen kon ik wel gewoon mijn eigen tempo lopen.
De Maurtistkade laten we dan ook snel achter ons en de Stadhouderskade gaat ook lekker vlot.
Net voor de volgende verzorgingspost loop ik achter een man die in het kort loopt.
Deze man heeft onder zijn oksels een witte schuimlaag die je het best kunt vergelijken met het kwijl van een enthousiaste hond., deze heb ik dan ook maar snel ingehaald want erg smakelijk zag het er niet uit.

Bij de verzorgingspost deelde ze ook gelletjes van AA uit waarvan ik er ook een heb gepakt.
Ik heb hiervan een aangenomen en vervolgens bij mij gehouden.
Want ik heb persoonlijk nog nooit gebruik gemaakt van deze dingen en wilde ook niet het risico lopen dat ik de laatste 4 km moest staken of over mij nek zou gaan.

Vanaf de Stadhouderskade het Vondelpark in.
Hier zou ergens mijn support staan.
Even voor het 19 km punt zitten ze, echter druk bezig met een loper die het kennelijk niet meer trok en waar ook politie bij stond.
Na het park linksaf de Amstelveense weg op richting Stadion.
Bij de rotonde prijkt dan de grote toog met nog 1 km.
Dit blijven toch altijd wel mooie punten.

Net voor het stadion passeer je het 500 m punt en ga je rechtsaf naar het stadion.
In het stadion aangekomen rechtsaf om nog een halve ere ronde over de baan te maken alvorens je finisht.
Met de eindstreep in zicht proberen we nog even aan te zetten, dit lukt maar een sprint is het niet.
Op de streep stoppen we het klokje en lopen we door richting de medailles.
Hierna nog even in de rij om een plastic deken te scoren tegen het afkoelen, want voor je spullen moet je toch echt weer naar de sporthallen.
Op weg naar de uitgang ontvang je nog een flesje iso-lemon en kun je nog water en fruit pakken.

Bij de sporthallen aangekomen heb ik mijn tas gehaald en ben ik naar binnen gegaan om mij om te kleden.
Hierna hebben we de telefoon aangezet om te bellen met de supporters en te horen waar zij waren.
Deze waren nog in het park, dus zijn we die kant op gelopen.
Ondertussen via de Amsterdam Marathon app gekeken wat mijn tijd zou zijn.
Deze gaf een tijd aan van 1:35:42, dit bleek later 1:35:44 te zijn.

Maar hoe dan ook het was wel een verbetering van mijn snelste tijd op deze afstand.

©Hardloopgek

Mijn eerste cross (veldloop)

Vandaag, donderdag 11 oktober, heb ik deelgenomen aan mijn eerste cross.
Deze werd georganiseerd vanuit mijn werkgever en tja dan laat je dat toch niet schieten.
Want als hardloper ga je lopen als dit kan en dat dit dan toevallig over gras is doet er niet toe.

Ik ben geen cross persoon, denk ik in ieder geval, geef mij maar asfalt.
Maar goed een gratis evenement laat ik niet schieten.
Om 11:00 uur zou het startschot klinken en konden we van start voor 4 ronden van 2,3 km.
Deze ronde ging over het terrein van ons eigen trainingscomplex en leidde ons door de struiken / bos waar we enkel modderige bochten mochten overwinnen.
Denk nu niet direct dat je daar zwart uit kwam, maar het was modderig en met gewone weg schoenen heb je daar weinig grip.

Vlak daarna volgde een echte waterbak die je met een goede aanloop droog kon overwinnen of als je echt zeker wilde zijn van droge voeten strak langs de rechterzijde kon pakken.
Daarna volgde een klein heuveltje en wederom gras.

Het parcours ging ook nog over een boomschorspad en een pad die een combinatie van losse aarde en boomschors was.
Op het laatste stuk met de finishboog / doorkomst in het zicht mocht je nog even door een zandbak en een hooi baal overwinnen.

En deze ronde mocht je dus wel 4 keer doen.
Ik was expres achterin het deelnemersveld gestart want ik wilde niet te hard van start gaan.
Want de snelle jongens voorin zijn ook echt snel en als ik die bij had willen houden kon je me na 2 heel misschien 3 rondjes opvegen.
Hierdoor heb ik de eerste ronden er iets langer overgedaan, maar wel een negatieve split gelopen.

Zoals in bovenstaande schema goed te zien mag ik niet klagen met doorkomst tijden van:
1e ronde 10:46
2e ronde 10:16
3e ronde 10:16
4e ronde 09:51

In de buurt van de toppers ben ik niet gekomen, maar dat wist ik van te voren al.
Mijn eerste cross is een feit en ik moet zeggen voor de afwisseling is het best grappig.

Nu op naar Nijmegen met zijn 7 heuvels!

©Hardloopgek

De Dam tot Damloop

Hij is al even geleden, maar dan toch mijn verslag van de Dam tot Damloop.
Normaal gesproken ben ik niet zo laat met een blogje, maar dit keer tja....

De Dam tot Damloop heb ik al enkele keren gelopen en dat maat het misschien wel lastiger om er over te schrijven of toch niet?

Dit jaar zou ik meelopen bij de grote jongens, ik mocht aantreden in het wedstrijd team van de baas.
Ben ik dan zo goed dat ik dit verdien? Ik durf het niet te zeggen maar de baas vond mijn streven kennelijk snel genoeg.

Zondags mocht ik dus al vroeg uit de veren om bij tijds richting Amsterdam af te reizen.
Want de grote jongens lopen niet om een uurtje of 13:00 uur. Nee die starten al om 11:10 uur achter de Echte GROTE jongens.
Ik voelde me wel goed die dag, geen pijntjes of vermoeidheid, mooi weer en gezonde zin of nemen ze dat spanning?
Ik was al lekker vroeg in Amsterdam en moest dan ook eerst nog even me startnummer ophalen en omkleden, hier had ik echt alle tijd voor.
Terwijl ik naar het punt liep waar ik mijn startnummer mocht ophalen waren de vele vrijwilligers nog druk bezig met opbouwen e.d. Dan besef je pas een beetje wat er allemaal voor nodig is om ons ongestoord 10 EM te laten rennen.

Aangekomen bij de locatie waar we de startnummers konden halen was ik uiteraard als eerste en waren ze ook hier nog druk bezig om alles op te bouwen.
Geen nood, een bakje koffie en een beetje kijken naar de omgeving doet de tijd wel doden.
Langzaam aan druppelen de mensen binnen en stijgt de spanning een beetje.
Want tja dit zijn de mannen en vrouwen die snel lopen en vermoedelijk tijden zullen noteren die ik niet eens durf te dromen.
Even kwart voor elf ga ik in rustige looppas richting startvak en maak mij klaar voor de loop.
Terwijl ik in het startvak klaar sta begint het zonnetje door te breken, iets waar ik niet direct blij mee was.

Om 11.10 uur klinkt het startschot en weg zijn we.
De eerste meters gaan in hoog tempo, niet het tempo dat ik ga volhouden dus gas eraf.
In de tunnel concludeer ik dat de 1e km best rap is gegaan en kies ervoor de klim iets rustiger te doen.
Tijdens het rennen in de tunnel hoor ik het ineens......
Et geluid van al die duizenden voeten, dat cadans! Alsof er aan het einde van de tunnel een menigte klappende mensen staat.
Echter word dit geluid niet harder, maar wat een onwijs mooi geluid is dat zeg.

In de eerste 5 km merk ik dat ik best hoog zit in mijn tempo en probeer dit af en toe wat af te remmen, want ik moet 16 km rennen en niet maar 8 of 10.
Na 5 km merk ik dat het tempo toch nog steeds hoog ligt en dat de rem erop gooien minder prettig voelt.
Dus kies ik ervoor om door te gaan in wat goed voelt en wel te zien of dit ook haalbaar is.
In het ergste geval kak ik op het zwaarste / saaiste punt in (dit is voor mij toch nog steeds tussen de 10 en 14 km op dit parcours).

Ook de opvolgende kilometers gaan goed.
Zo af en toe voelt het wat zwaarder en bekruipt het gevoel dat het tempo inzakt.
Als dit al gebeurde was dit dusdanig minimaal dat dit voor een nette eindtijd "nog" niet uitmaakte.
Op de verlengdestellingweg voelde je het zonnetje erg goed, mede door de zwakke wind die van opzij kwam.
Aangekomen op het 12,5 km punt begin ik het tempo wat op te voeren, want een korte berekening leert mij dat dit noodzakelijk is om misschien nog in de buurt te komen van een tijd net onder de 1:10:00

Tot aan KM punt 14 is dit tempo soms lastig te handhaven maar ligt in ieder geval hoger als voor het 12,5 km punt.
Zodra je KM punt 14 hebt gehad kom je weer in de echte bewoonde wereld van Zaandijk en word je door het publiek gedragen.
Hier blijft het tempo lekker en af en toe een blik op het horloge leert me gaande weg dat die tijd van net onder de 1:10:00 niet echt haalbaar meer is.
Aangekomen bij de Burcht moesten we even goed opletten want daar zouden mijn fans staan.
In de bocht voor het podium van een zorgverzekeraar stonden ze dan, ik spotte hun eerder dan zij mij.
Dus in het aanlopen alvast een armpje omhoog, want tja dat wijkt toch af van het normale en ook zij zien mij.

Even zwaaien en hopen dat we nog een beetje normaal op de foto staan gaan we door naar de Dam.
Na Km punt 15 en de aktie foto door de bocht voor de laatste, altijd verschrikkelijke, brug om de laatste meters af te leggen naar de finish.
Een blik op het horloge laat zien dat we de 1:10:00 al hebben gepasseerd maar een verbetering van mijn PR van het jaar ervoor zat er nog steeds in.

Dus niet zeuren en aanzetten, of dit nog is gelukt durf ik niet te zeggen maar ik kwam wel moe maar voldaan over de finish met een eindtijd van 1:10:32
Het jaar ervoor noteerde ik nog 1:11:17, dus ik was dan ook zeer tevreden want een tijd van 1:10:00 of lager is voor mij een tijd die ik enkel loop op een HELE goede dag.

Na te hebben omgekleed zijn we naar de positie gegaan waar de fans stonden en hebben we gewacht op de vele collegae die nog zouden komen en uiteraard op Wesley die 's middags startte.

©Hardloopgek

Hardlopen in het Amsterdamse Bos

Ooit is er geroepen laten we eens gaan lopen in het Amsterdamse bos.

Nou geen gek plan, maar goed het kwam er niet van.
Dus een kleine 2 weken geleden bedacht ik mij dat het er toch maar eens van moest komen, dus ff de agenda bekijken en 15 juli leek mee een geschikte datum.
Loopmaatje whatsappen en die zag het ook wel zitten.

Nou is lopen met zijn tweeën leuk, maar ze zeggen wel eens des te meer zielen des te meer vreugd!
Dus op facebook een evenement aangemaakt en zo een beetje iedereen uitgenodigd waarvan ik weet dat ze weleens lopen of zouden kunnen lopen.
Op het werk nog een mail eruit en de genodigde gewezen op het feit dat zij gerust mensen mochten uitnodigen.

Sommige wilden wel maar konden niet vanwege het werk of andere verplichtingen.
Maar er waren een aantal reacties van mensen dat ze zouden komen.
Uiteraard had ik mijn huiswerk gedaan, dacht ik, want op de site m.b.t. het Amsterdamse bos staat dat de verschillende routes zijn gemarkeerd middels paaltjes.
Dit bleek achteraf ook wel zo te zijn, echter de logica die hier achter zat was errug ver te zoeken!

Maar goed zondag 15 juli was het zover.
Om 10:00 uur zou het aanvangen, dus besloot ik om er achterlijk vroeg te zijn zodat ik op zijn minst nog even kon kijken waar de start van de route zich bevond. En het leuke is omdat ik vroeg was, was Wesley dit ook!

Langzaam aan druppelen de andere binnen en even voor tienen zijn we compleet. 
Een iemand komt nog naar me toe en zegt me dat wij vooral ons ding moesten doen en dat zij samen met iemand anders wel zou lopen.
Nou dit feestje ging dus niet door, want we zouden gezamenlijk lopen en dan geld tempo van de langzaamste      is leidend.
Alvorens we van start gingen hebben we ons nog even op de gevoelige plaat laten vastleggen door een van de vele andere lopers die je daar treft.

Martin, Wesley, Remco, Esther, Romko, Rachel, Kora 

We zouden eerst een rondje doen van 5km voor hen die dit voldoende vonden.
Na een kleine 600 meter moest Rachel helaas stoppen vanwege hoesten, verkoudheid enz.
Ze zou zelf wel terug komen, want daar is zij wel bekend, en ik sloot me weer aan bij de groep.
Met de kennis die ik had tot de route trachten ik deze te volgen zoals deze bedoeld was, maar eerder kon je al lezen dat de logica errug ver te zoeken was. Ik denk zelfs dat de paaltjes zijn geplaatst door iemand met een richtingsgevoel van NUL die tevens een beperkt gezichtsveld heeft.
Maar het zou ook kunnen dat het hogere wiskunde is en mijn petje ver te boven gaat!

Maar goed zo goed en zo kwaad als het lukte hebben we getracht de 5km route te volgen.
Of dit nou gelukt is zullen we nooit weten maar we hebben een zeer leuke route gelopen die ons ook nog een hele mooie berg op bracht.
Kora had na 2 al het gevoel dat het tempo van de groep voor haar iets te hoog lag, dus ik sloot me bij haar aan en zo hobbelde we gezellig verder.
Iedereen liep enigszins in zijn of haar eigen tempo en dit bracht ons na een goede 4,85 km terug bij het bezoekerscentrum.
Kora besloot om hier wat oefeningen voor haar zelf te doen en daarna op ons te wachten terwijl wij nog een rondje gingen maken.

Om het rondje leuk te houden weken we af van de route die we eerder liepen en zo zagen we weer andere delen van het bos.
Uiteraard kon de berg dit keer ook niet ontbreken.
In dit rondje lag het tempo ietsjes hoger en dit kon Esther dan ook op een gegeven moment merken.
Geen probleem want de andere heren liepen hun tempo en ik sloot me bij Esther aan en wij liepen haar tempo.
De heren bepaalde hierdoor ook de route en dit maakte dat we niet helemaal uit kwamen op 5km maar op een goede 7,5km.

Na dit rondje kwamen we wederom bij het bezoekerscentrum waar Kora nog zat te wachten met een tasje met daarin flesjes water (de schat).
Dus iedereen kon zicht te goed doen aan wat water waarna een ieder besloot dat het mooi was geweest en huiswaarts zouden keren.
Voor zover ik heb kunnen peilen is een ieder, Rachel er even buiten gelaten, met een lekker gevoel naar huis gegaan.

Ik had het idee dat ik nog wel een rondje kon want ik had wel bijna 13km weggelopen maar dan op een lager tempo.
En lopen op een lager tempo is zeker goed voor me, want dit maakt dat ik me ontwikkel in mijn duurloop.
Echter vind ik het ook wel lekker om het gevoel van vermoeidheid te hebben.
Dus Wesley en ik zouden nog een klein rondje doen.

Omdat we dit rondje een beetje op de gok liepen werd het een mooi rondje van 6,6km.
Tijdens dit rondje hebben we een heerlijke regenbui over ons heen gehad en kwamen we tot de conclusie dat lopen in het Amsterdamse bos best leuk is.
Want ondanks dat het ingesloten is door de stad en ook Schiphol waan je je toch echt in de natuur.

Na ons 3e rondje waren dan ook Wesley en ik op het punt dat we genoeg hadden gedaan en gingen we richting de auto.
Op ons gemak hebben we hier droge kleding aangetrokken en de conclusie getrokken dat het een geslaagde dag was.

Dus bij deze wil ik ook de andere toppers bedanken die hier aan bijgedragen hebben!

©Hardloopgek

Nescioloop

Vorig weekend was het de beurt aan de Nescioloop.
Een loop die door de plaatselijk AV in Amsterdam Oost word georganiseerd en je via Oost en de Nesciobrug door het Diemerpark leidt.
Geen grote loop, maar dat heeft ook zo zijn charmes.

De omgeving ken ik wel aardig, want het valt binnen het gebied waar ik werkzaam ben en ook weleens loop.
Het zou een loop worden gewoon voor de kilometers en wederom samen met Wesley.

De start was pas om 12:15 uur, maar wij waren al vroeg aanwezig.
Tijdens het wachten zagen we minder mooi en redelijk mooi weer voorbij komen.
Dit stemde me iets minder gelukkig, want ik had enkel korte mouwen bij me en een half lange tight.
Naast het wisselvallige weer stond er ook een stevig en fris windje.

Om 12:10 uur liepen we naar de start en zocht ik de luwte van de groep op om het niet al te koud te krijgen.
Het strijd plan was dat Wesley zou bepalen wat het tempo werd.
In het begin liep je redelijk in de groep en werd je tempo ook mede hierdoor bepaalt.
Na een kilometer of 2 was de groep verdeeld en kon je je eigen tempo lekker lopen.
Toen we de Nesciobrug voor de eerste keer hadden genomen nam ik het tempo enigszins over en liep dan ook voor Wesley.
Een loper uit Almere haalde we bij en gingen we overheen, mar deze haakte meteen aan.
Even later kwam hij naast me lopen en gaf aan eerst bang te zijn dat we hem zoek zouden lopen, maar dat hij bij kon houden en bood zelfs aan wat kopwerk te doen.
Wesley volgde nog netjes en we lagen op een mooi tempo.

Na het keer punt keek ik op mijn klokje en na een snelle rekensom zaten we ergens rond de 34 minuten.
Dit hield in dat een eindtijd van 1:15 uur haalbaar was.
Echter het keerpunt bracht ook een veranderende windrichting met zich mee.
Ik liep samen met de loper uit Almere voorop en Wesley moest iets los laten.
De loper uit Almere gaf dit aan, maar ik had het al gezien en wilde eerst aanzien of Wesley het gaatje zelf kon bijtrekken.
Toen bleek dat dit niet ging lukken heb ik me laten afzakken en heb ik Wesley opgehaald.

Vanaf dit punt Wesley een beetje moeten aanmoedigen / coachen om het tempo er lekker in te houden maar voornamelijk om geestelijk niet in een dip te raken.
Toen we de 10 kilometer passeerde en ik weer even een rekensom los liet op de huidige tijd en de starttijd dat een eindtijd van 1:10 een haalbare kaart was en wij hiervoor redelijk de ruimte hadden.
Dus tegen Wesley gezegd dat 1:15 nog haalbaar was maar dat het tempo niet verder in mocht zakken.

De overige kilometers tot aan de Nesciobrug verliepen met enig verval.
Bij de afdaling van de brug passeerde we het 12 kilometer punt, hier zaten we nog wel onder de 1:10 maar hadden wat ingeleverd.
Dus Wesley nog even bemoedigend aangesproken dat hij het niet cadeau kreeg.
Dit was kennelijk genoeg om te consolideren.

En uiteindelijk passeerde we de streep op 1:09:52 en 1:09:48 (eigen tijd) volgens de tijdmeting van de organisatie

49	Remco de Pruis	82	Lelystad	1:09:55
50	Wesley Fielemon	81	Lelystad	1:09:57

Met als kanttekening dat de tijd gaat lopen bij het startschot, dus geen bruto en netto tijden.

De Nescioloop is een loop die als training erg goed is om te doen, leuke afstand met een waterpost op de helft. Het is geen loop voor mensen die grote lopen gewend zijn.

En nu op weg naar de Rondehoeploop in Ouderkerk, 17 kilometers die ik in de auto al errug ver vind.
©Hardloopgek

Mijn Vondelparkloop

Afgelopen zondag was het zover.
De eerste "wedstrijd" loop van het jaar 2012.

Via mijn werkgever kon ik meedoen aan de vondelparkloop, en zo een kans laat je niet aan je voorbij gaan.

Waarom? Omdat de vondelparkloop een loop op zich is. Alles en iedereen gaat, loopt, fietst, skate door elkaar heen. Je zou dan toch denken dat het niets is, maar niks is minder waar.


De bedrijvenloop starten pas om 14:00 uur.
Dit gaf mij de gelegenheid om eerst nog wat vrienden succes te wensen die individueel meededen.
Een kwartier voordat zij van start zouden gaan, dus het was al lekker druk bij de start, welke dit jaar gelijk lag met de finish.

Hier merk je al meteen de aparte sfeer, want de gewone Amsterdammer die onbezorgd van punt A naar punt B wil komt al mopperend (en dat is netjes uitgedrukt) voorbij of druk bellend met hun fiets bel.
Om 12:30 uur gingen de recreanten van start, na een soort van trechter start rent iedereen richting het park voor hun drie rondjes.
Als je dan, in dit geval, als toeschouwer naar het parcours loopt dan zie je een sliert mensen de ene kant opgaan en aan de andere zijde lijkt het een dood normale dag.
Hier lopen de mensen gewoon hun eigen ding te doen, dit is dan ook op de padden waar het parcours over heen gaat.
Op een gegeven moment komen de eerste lopers en zie dat het gewone publiek wat op zij schuift.

Tegen 13:00 uur ging ik naar het verzamelpunt van mijn werkgever om mijn startnummer en chip te scoren.
Van hieruit gingen we gezamenlijk naar de start waar we zo een 5 minuten van te voren arriveerde, dus hier een mooi plekje uitgezocht.
Wel een beetje vooraan, maar niet te ver vooraan.

Om 14:00 uur was dan het startschot en weg waren we.
Op de maten het horloge opgestart en mijn tempo geprobeerd te zoeken.
Na een kleine kilometer had ik deze gevonden en liep ik redelijk voorin het veld, in ieder geval het veld van collegae.
Je merkt dat het publiek toch wijkt voor de lopers en dat de recreant die niets met dit soort dingen heeft gewoon zijn rondje tegendraads loopt.
En wat ik ook zo mooi vind aan Amsterdam! Je hebt de gewone loper mar ook de mode bewuste loper.

Maar goed halverwege het rondje stond een watertank met 2 vrijwilligers die bekertjes aangaven.
Iets wat mij niet meer bijstond van vorig jaar, maar wel erg lekker was.
Ik kon het niet laten om even te spieken op het klokje op wat voor tijd we zaten, dit was ergens tussen de 7 en 8 minuten.
Ik had het idee om 45 minuten of korter over deze 10 kilometer te doen, dus dat was wel oke.
Aangekomen aan de andere zijde ging ronde twee in. Een druk op het horloge vertelde mij dat ik 14:19 nodig had gehad voor deze ronde.
Een mooie tijd, omdat je in de eerste en de laatste ronde ook het rechte stukje van de start en naar de finish erbij hebt zitten.
Ronde twee begon geestelijk wat zwaarder te worden, want ik had vooral het gevoel dat het allemaal zwaarder werd en dat het tempo weg zakte.
Dit gevoel ken ik en is bij mij vaak geestelijk.

Toen ik halverwege ronde 2 was leerde een blik op mijn horloge dat het met het tempo wel goed zat.
Bij het ingaan van ronde 3 vertelde mijn horloge mij dat ik ronde 2 in 13:59 had gedaan.

Ronde drie werd er voor het gevoel niet makkelijker maar ook niet moeilijker op.
Toen we op driekwart zaten werd ik door een loper ingehaald die ik in ronde 2 voorbij was gegaan.
Ik had het idee om bij hem aan te hakken en hem mij te laten hazen, maar na enkele meters aangehaakt te zijn merkte ik dat ik hem beter kon laten gaan.
Dit heb ik dan ook gedaan, want ik wilde niet de kans op een mooie tijd vergooien door domme acties.

Uiteindelijk kwam ik over de eindstreep met een tijd van 42:54, maar 19 seconden boven mijn PR.
Ook kon ik vaststellen dat ik als 3e van de 70 collegae binnen was, en de 2 die ik voor mij moest laten waren niet de minste. Zij lopen net onder dan wel laag in de 40 minuten op zo een afstand.

Dus al met al een mooie eerste loop van het jaar in een prachtig park waar de gewone wereld samen smelt met de hardloop sport.

Details van een tijd

Afstand

10 km

 

Tijd

00:42:54

 

Snelheid

13,99 km/u

 

Calorieën

710 Kcal.

Vondelparkloop

©Hardloopgek

De Amsterdam Marathon

Vandaag was het zover de Amsterdam marathon, althans de 8 kilometer voor mij.

Na een korte nacht, omdat ik de dag ervoor middagdienst had, stonden we naast ons bedje om ons klaar te maken.
De koffie hoefde ik alleen aan te drukken want die stond al klaar, dus onder het genot van een bakkie koffie en een bammetje met pindakaas begonnen we onze dag.

Even rond zeven uur de tas gepakt en op naar het station.
Hier een trein eerder gepakt dan gepland, maar ja beter te vroeg dan te laat zullen we maar zeggen.
Rond 08:10 uur rolden we station Zuid binnen en gingen we op de voetjes richting het olympisch stadion waar ik veel te vroeg was.
Ik hoefde namelijk pas om 09:00 uur aanwezig te zijn om mij te melden bij het goede doel waarvoor ik liep.
Wat doe je dan? precies dan twitter je er gewoon even op los om wat tijd te doden, uiteraard stuur je dan ook een bewijsje mee dat je er bent:

Iamsterdam logo

Langzaam maar zeker druppelde de ander lopers binnen en zo ook de mensen van Hospitaal broeders waarvoor we liepen.
Na de nodige foto's en het inleveren van de tassen gingen we rond 9:50 uur richting de starvakken.
En hier was het druk........

Om 10:10 uur klonk het startschot en kwam de meute moeizaam opgang.
Je kon merken dat dit een massale start was en niet zoals b.v. de dam tot damloop met tussen posen in de startvakken.
Dit resulteerde dan ook in 2 kilometer mensen ontwijken en je plekje vinden.
Het feit dat er mensen mee doen en zich totaal niet bezig houden met randvoorwaarden en ongeschreven regels zoals langzaam loopt rechts snel links erger ik mij vooral aan die mensen die achteloos van de ene naar de andere kant schieten zonder te kijken.

Maar goed na 2 kilometer zaten we alweer in het Vondelpark en na het ontwijken van diverse lopers en een hele dure telelens had ik dan toch mijn eigen ruimte / ritme gevonden en dit was nog beter na het verlaten van het Vondelpark.

Vanaf kilometer 3 werd het mijn eigen race, mijn ritme, mijn ruimte.
De snelheid zat er lekker in, de  1e kilometer het langzaamst (maar dit is normaal, helemaal bij zo een evenement).
Het parcours was goed afgebakend, alleen waren er zo af en toe verkeersregelaars die het handig vonden mensen met scooters en of fietsen in te kleine gaten te laten oversteken.
Op het 5 kilometer punt (van de marathon) stond een drankpost met AA en water en sponsen.
Dit was op dat moment meer dan welkom, want het was dan misschien niet warm, maar ik ging in een redelijk rap tempo over het parcours.

Ik was van te voren blij geweest met een tijd van 36 minuten.
Toen ik eenmaal in het imposante olympische stadion was gefinisht en keek naar mijn eigen geklokte tijd kon ik alleen maar blijer worden 33:55 op het klokje.

Na het in ontvangst nemen van de medaille en een heerlijk flesje AA ging ik samen met Kasper een ander loper van Runningplus voor onze tas.
Hier kregen wij nog een warm applaus van de dames van de tassen omdat wij als een van de eerste business  lopers onze tas bij hun kwamen halen.
Ze vonden het geen wij hadden gedaan  erg knap!
Maar wij weten beter juist zij, die vrijwilligers die daar de hele dag in touw zijn maken dat wij zo kunnen lopen, dit hebben wij hun natuurlijk wel even vertelt.

Nadat we droge kleding hadden aangetrokken hebben we de familie opgezocht en even de marathon expo bezocht en een bakkie koffie gescoord.
Hierna zijn we langzaam aan langs het parcours richting station Rai gelopen genietend van het zonnetje om richting huis te gaan.

Onderweg ontving ik een mail van de TCS Amsterdam marathon met mijn uitslag:

Uitslag TCS Amsterdam Marathon 2011
Startnummer	42632
Naam	Remco
Woonplaats	Nederland
Netto tijd	33:54
Snelheid	14,159 km/uur
Afstand	Business Run 8 kilometer

Dus mijn dag kan niet meer stuk met deze geweldige PR

©Hardloopgek

Kriebels en gedachten

Het is overal te merken, de Amsterdam marathon komt er aan!
Mede door de komst van sociale media merk je meer dan te voren dat men bezig is met een evenement zoals de Amsterdam marathon.
Was dat in de jaren ervoor niet dan?
Tuurlijk gebeurde het toen ook, alleen kreeg je het minder mee, je was dan nog aangewezen op de gewone media en de site van het evenement.

Kriebels?
Heb ik dan de kriebels voor morgen, voor de Amsterdam marathon waar ik maar 8 kilometer hoef te lopen?
Ja en nee! Uiteindelijk heb je dit altijd, althans ik wel.
Dit komt omdat ik altijd wel bedenk wat ik wil gaan doen, qua tijd bijvoorbeeld.
Zo heb ik voor morgen bedacht dat ik erg tevreden zou zijn met een kilometer tijd van 4:30 per kilometer.
Of het gaat lukken is het tweede, die factoren kun je helaas niet allemaal beïnvloeden.

Maar wat mij toch veel meer kriebels geeft zijn de gedachten voor mijn eigen eerste halve marathon.
Ook al is deze pas in 2012, als het goed is maart 2012, de kriebels heb ik wel.
Al een tijd terug heb ik mijn eerste halve marathon uitgekozen.

Namelijk de ATAG achtkastelenloop, deze is in een prachtige omgeving en schijnt relatief vlak te zijn.
Ook de loopjes er omheen heb ik al een beetje uitgestippeld, maar goed dat komt nog wel.
Door de vele berichten die je voorbij ziet komen van o.a. de Amsterdam marathon krijg ik er steeds meer zin in.
Ik krijg ook wel de vraag waarom ik de halve niet doe, want ik red het makkelijk........

Gedachten!
Uiteraard heb ik zelf ook met die gedachten gespeeld, want wat is 8 kilometer nou eigenlijk?
Maar ik had met mezelf afgesproken ,eerder dit jaar, dat ik voor 2011 als doelstelling had om de 10 kilometer onder de 45 minuten te lopen.
Iets wat vrij snel daarna lukte, maar goed afspraak is afspraak.

Dus in gedachte heb ik heel vaak bedacht het mogelijk anders te doen, maar ja als ik dit jaar al een halve ga lopen! Wat is dan mijn doelstelling voor 2012?
Dus vandaar voor mij nog geen halve marathon.

©Hardloopgek

Mijn hardloop kalender voor 2011.

Zo vanmorgen definitief voor het laatste loopje dat in de planning stond voor dit kalender jaar ingeschreven.
Mijn kalender ziet er nu als volgt uit:

Datum	Omschrijving	Status
09-10-2011	Nadine OK Run 10Km	Ingeschreven
16-10-2011	Amsterdam Marathon (8 km)	Ingeschreven
20-10-2011	Korpsveldloop Amsterdam	Ingeschreven
20-11-2011	Zevenheuvelenloop (Nijmegen; 15 km)	Ingeschreven
17-12-2011	Houtwijkkerstloop (10 KM)	Ingeschreven

Uiteraard ben ik ook al aan het kijken naar het nieuwe jaar.
2012 zal voornamelijk in het teken staan van de halve marathon.
Want in maart zal ik mijn eerste halve marathon lopen.

Meer over deze planning in de loop van het jaar.

©Hardloopgek