Mijn Halve van Amsterdam

Twee weken geleden liep ik nog een dramatisch slechte halve in  Breda.
Achteraf twijfelde ik om alsnog een startbewijs voor de Marathon van A'dam op de kop te tikken om revanche te nemen.

 Zo gezegd zo gedaan en met nog 6 dagen te gaan tot de Amsterdam Marathon alsnog een startbewijs overgenomen van iemand.
In de aanloop naar Amsterdam lag ik ook gezellig overhoop met Nike omdat ik voor de 3e keer vocht problemen had.
Ik wilde graag het horloge weg doen en mijn geld terug omdat ik geen vertrouwen meer had in het horloge.
Na diverse mails en het aanleveren van de gevraag de stukken kreeg ik heel snel antwoord dat het management hierin niet ging voldoen, ik moest maar naar de winkel toe en kijken hoe ver ik met hun kwam.
Nadat ik mijn ongenoegen o.a. op facebook had geuit regeerde RunnersWorld Lelystad direct dat zij aan de slag gingen en ik ging van ze horen.

Op donderdag reactie van RunnersWorld dus ik en die dag bij ze langs geweest.
Ook zij kwamen niet ver met Nike, die enkel de inkoopsprijs wilde vergoeden.
RunnersWorld kwam zelf met het voorstel het horloge in te nemen en dan kon ik iets anders uitzoeken.
De prijs van mijn nieuwe klokje werd dan verrekend met de verkoopwaarde van het Nike klokje.
Kijk en dat noem ik nog een service waar je als consument vrolijk van wordt!
Uiteindelijk ben ik vertrokken met de TomTom multi-sport met hartslagmeter.
En een setje goudenveters om het kankeronderzoek van het VUmc te steunen.

'S avonds  even een rondje gedaan om  te kijken hoe de basis werkte.
Al direct kwam ik er achter dat het klokje enkel de pace in tijd aangeeft daar waar ik eigenlijk gewend was om de pace in snelheid te zien!
Het bezoeken van het TomTom forum leerde mij dat dit in een toekomstige update wordt meegenomen!

Zondag ochtend was ik al vroeg wakker.
Op de pc heb ik nog even op mijn gemak bekeken welke pace ik dan in tijd moest hebben om niet te snel maar ook niet te langzaam te gaan.
Dit vertelde mij dat ik met een pace van tussen de 4:30 en 4:44 goed zou zitten (eindtijd dan tussen de 1:35:00 en 1:40:00)
Omdat ik mijn loopmaatje nog een persoonlijk berichtje stuurde via facebook zag ik dat ik bij mijn "overige" een berichtje had staan.
Wat bleek ik had een gratis startbewijs gewonnen via tomtom voor de halve marathon!
Dat was even balen dat ik dit nu pas zag want nu had ik er dus zelf al een overgekocht!

Ruim op tijd ging ik richting Amsterdam en heb heerlijk vanaf Amsterdam centraal gelopen naar het stadion.
Onderweg bij het vondelpark ook nog de lopers van de 8 km voorbij zien komen.
Al snel was ik bij het stadion en direct ben ik doorgelopen naar de sporthallen om mijn nummer op te halen.
Nadat ik dit had gedaan nog even een rondje over de expo gemaakt en hierbij een bezoekje aan de stand van TomTom gemaakt.

Het weer was nog steeds niet erg warm, zeg gerust bewolkt.
Nu waren de voorspellingen dat de zon zo nu en dan door zou breken maar in de loop van de dag kon het ook gaan regenen met zware windstoten en misschien wel onweer.
Nog even een belletje naar huis met de vraag even te kijken naar de voorspellingen want tja ging ik nu in een korte broek of in een lange?
De voorspellingen deden mij de keus maken in het kort te gaan, want als het al ging regenen zou ik al weer bijna klaar zijn!

Omdat ik nog wel even had ging ik richting de zaal waar je je startnummer op kon halen om daar nog even te zitten en de beentjes wat rust te geven.
Ik zat hier kennelijk zo in gedachten dat iemand van de EHBO mij vroeg of alles goed ging?
Euh ja ik denk het wel ja!

met nog een uurtje te gaan gingen we ons maar eens omkleden.
Op mij gemak eerst maar eens het startnummer aan mijn shirt bevestigd en vervolgens de loopkleding aan.
Ondertussen was het zonnetje zachtjes aan doorgebroken.
nadat ik mijn tas had ingeleverd ben ik richting de startvakken gegaan waar ik eerst nog even naar de marathonloper die binnen kwamen heb gekeken.
Om 13.20 uur zou het eerste startvak van start gaan en ik om 13.26 uur vanuit het 2e startvak.

Eenmaal in het startvak nogmaals tegen mezelf gezegd het gaat om het lopen.
Vandaag willen we lekker lopen, geen streeftijd!
De tijd is vandaag ondergeschikt aan het loop genot.
Ik kon in mijn klokje er voor kiezen om zones op o.a. basis van tijd in te stellen!
Dat zou inhouden dat ik de paces zoals berekend erin kan zetten en mocht ik er onder of boven komen zou mijn klokje mij waarschuwen!
Nee gaan we niet doen, ondanks dat het een tempo is die we normaliter makkelijk lopen wilde ik mezelf niet die "druk" opleggen.
We gebruiken de "free" modus, gewoon alle waarden meten maar geen signaaltjes of iets.

Vorig jaar was het erg druk, maar stond ik ook in een ander startvak.
Dit jaar had ik er minder last van, tempo van mij en de mede lopers was dusdanig dat ik hier geen last van had.
De eerste kilometers verliepen lekker en het tempo zat goed.
Na een tijdje keek ik en zag ik dat ik vrij constant op de 4:40 per kilometer zat, ruim binnen de zones die ik had uitgerekend.
Na 5 kilometer zit je in het saaie industrie deel van het parcours, maar goed 4 kilometer later loop je alweer op de Hugo de Vrieslaan.
Vorig jaar heb ik mij nog mateloos geïrriteerd aan de waterpost die daar vrij snel na de bocht kwam voor mijn gevoel.
Dit jaar stond hij, als je het ij  vraagt, net iets verder wat maakte dat minder last had van opstoppingen.

Vanuit de trein had ik al gezien dat er op de Molukkenstraat ook weer een waterpost stond.
Dit was met dit weer wel lekker, ondanks dat het zonnetje minder dominant aanwezig was dan in het begin.
Aangekomen op de Insulindeweg is het nog maar een klein stukje voor de "lange"terug weg begint, vind ik.
Want zodra je de Zeeburgerdijk opgaat heb je een lange relatief rechte weg tot aan het vondelpark.
Gaande weg deze route bemerkte ik wat verval en zag ik de pace iets oplopen.
Normaliter zou ik dan gas bij geven en proberen het tempo hoog te houden.
En nu vond ik het wel best, die paar seconden konden me gestolen worden ik liep nog steeds lekker.

Aangekomen in het vondelpark waren we begonnen aan de laatste 4 km.
In het park was het gezellig druk met mensen, iets wat een loper weer vleugels kan geven als dit nodig is.
Het stuk door het park bemerkte ik dat ondanks dat ik lekker liep de beentjes toch iets vol liepen.
Zit een mens dan zo raar in elkaar dat de geest en het lichaam zich helemaal afstelt op de te lopen afstand?
Aangekomen op de Amstelveenseweg zaten we alweer in de laatste 2 kilometer.
Dus nog even volhouden, tempo vasthouden en uitlopen die handel.

De laatste kilometer was gemarkeerd met een opblaasboog van TomTom om hun nieuwe spothorloge te promoten.
Hier zag ik in eens iemand staan met een We Run AMS shirt een foto camera, dus even het duimpje omhoog!

De laatste kilometer was genieten.
Het publiek, het stadion wat steeds dichterbij komt.....
Eenmaal in het stadion aangekomen leerde een snelle blik op het klokje dat we in ieder geval een tijd onder de 1:40:00 zouden noteren.
Dus dat laatste stuk over de atletiekbaan was gewoon weg genieten.
Eenmaal over de streep klote we een tijd van 1:39:28 een tijd waar ik heel blij mee ben, hoe kan het ook anders als de tijd ondergeschikt is aan het lopen.
Maar het aller belangrijkste was dat we lekker hadden gelopen en zo de voorgaande keren die niet lekker verliepen achter ons konden laten.

Nog even de medaille in ontvangst nemen, een heerlijk flesje AA en een banaan naar binnen werken.
Vervolgens de tas ophalen droge spullen aan en hup richting station.
Om nog wat sfeer te proeven zijn we langs het parcours gelopen, onderweg nog even staan praten emt collegae die dienst hadden.
Na het vondelpark hebben we de tram naar CS genomen en vervolgens de trein naar huis!


©Hardloopgek

Bredase Singelloop! Zit ik in een dip?

Twee weken na de dam tot damloop stond Breda op het programma.
Vorig jaar liepen we deze dag in Brussel dit keer iets dichterbij.

Wesley en ik zouden vandaag sinds lange tijd weer samen lopen.

De aanhang bleef thuis mede omdat het toch niet om de hoek is en ook hadden ze te leiden onder vermoeidheid of verkoudheid.

Dan ga je niet ergens heel lang staan met het risico dat je op de tocht staat of zo.

Dus 's morgens samen richting Breda waar we ruim op tijd arriveerde.

Na het vinden van een parkeerplek zijn we richting het Chasseveld gegaan waar we ons konden omkleden bij mijn werkgever.

Eenmaal omgekleed en enige tijd verder maar vast langzaam aan naar buiten gegaan en ons richting de start begeven.

Voortijds had ik van iemand die bekend is bij de loop de tip gekregen om een beetje vooraan te gaan staan.

Want vlak na de start zit er een knik in en wil het veld wel eens stil vallen.

Maar vooraan staan kent zijn risico's!

Wesley en ik stonden vooraan en even had ik toch twijfel of dit wel klopte.

Maar al snel hoorde ik mensen om mij heen praten over tijden die mij wat meer vertrouwen gaven.

Het was helaas wel warm, iets wat heerlijk is voor het publiek maar tijdens het lopen vaak wat minder.

Om 14.00 uur klonk het start signaal en we waren zo weg.

Geen last in de eerste of tweede bocht, maar wel te snel gestart.

De benen voelden wat zwaar, maar goed dat kan als je even in het startvak stil staat.

Het tempo was hoog en het tempo moest er uit. 

Dit gebeurde iets, tot een acceptabel tempo van ong 13,8 km/h

Echter het was niet mijn dag.

Ik had een ademhaling die heel hoog zat, nog nooit gehad, maar prettig is het niet.

Het tempo moest ik loslaten want die ging ik vandaag niet volhouden.

En mijn linkerlies was wat zeurderig.

Ik overwoog nog binnen de eerste 3 kilometers uit te stappen en een DNF te laten noteren.

Maar goed dat gaat me toch ook wel erg ver.

Ik koos ervoor het tempo drastisch naar benden te halen.

Ik had Antoon al gemist aan de kant omdat ik te druk was met alle pijntjes en tegen strubbelingen.

Ik zag dat Wesley zocht waar ik liep en dat weet ik want dat doen we nu eenmaal.

Maar omdat ik hem de kans op een mooie loop niet wilde ontnemen.

Ik liet een gat vallen en als ik achter een groepje kwam te lopen liep ik in een dusdanige lijn dat hij me niet kon zien.

Zo had hij geen idee waar ik was en kon hij niet anders  dan doorlopen, want als ik had gezegd dat ik moest lossen was hij waarschijnlijk bij me gebleven.

Na 5 kilometer ging het wat beter.

Zowel mijn loop cadans als geestelijke cadans kwamen nu overeen.

Het liep, de lies was wat afgezakt en het zonnetje was wat minder aanwezig.

De gedachten om uit te stappen waren weg.

Op een gegeven moment maakte we een lus om weer terug te gaan naar het stadscentrum en dus voor de tweede ronde.

Bij het 10 km punt ging je weer het stadshart in en dus ook de gezelligheid.

Je wilt dan niet eens meer denken aan stoppen en dat publiek doet je je zorgen even vergeten.

Bij het 12 km punt waren we vlak voor het punt waar Antoon had gestaan, dus dit keer zou ik wat beter opletten.

Helaas, bleek later, had hij al een ander plekje ingenomen ergens vlak voor de finish.

Bij mij was de loop cadans er nog wel maar mentaal was het toch zo zwaar geworden.

Je gaat dan letterlijk alle pijtjes voelen, maar wat is het irritant als het niet wil zoals jij wilt.

Ongeveer ter hoogte van het 15 km punt waren de benen volgelopen, ze begonnen steeds meer te protesteren voor het gevoel.

Maar goed het tempo bleef wel redelijk gelijk dus laten we dat dan maar als positief zien.

Niet veel later hadden ook de voeten het wel gehad, een gevoel van doofheid / tinteling die ik nog niet eerder had ervaren sloop erin.

Dan toch maar stoppen? Even aan de kant? Even lopen?

Nee we doen het niet, we gaan gewoon dom door met het verzetten van de ene voet na de andere.

Geestelijk werd het er niet beter op, want voor mij idee moesten sommige stukken sneller komen dan dat ze kwamen.

Dan dacht ik weer o straks dan zijn we daar en daar, maar dan zie je in eens een bocht naar rechts terwijl je die echt niet had verwacht.

Wat een domper kan dat zijn zeg.

Net voor het 18 km punt werd ik bijgehaald door de pacers met een eindtijd van 1.40 uur.

De voorste pacer spoorde me aan aan te haken, dit ook wel gedaan maar net voorbij het 19 km punt weer losgelaten.

Het tempo was niet meer te doen voor mij tot aan de eindstreep.

Eigenlijk kwamen ze een ruime kilometer te vroeg voorbij.

Het 20 km punt kwam in zicht en daar was ik blij mee want dan was het nog maar 1,1 km afzien

Een goede 5 minuten zeg maar, dat kan ik nog wel aan.

Uiteindelijk sloegen we dan rechtsaf weer richting het stadshart daar waar dat laatste bruggetje lag en die laatste verschrikkelijke meters.

Vooral die laatste 200 meter die netjes om de 50 meter werd aangegeven, wat een hel is dat zeg.

Maar uiteindelijk kwamen we over die eindstreep en daar stond Wesley me op te wachten.

Nog voor ik bij hem was moest ik echt even stil staan en balen, flink balen dat het weer niet liep zoals ik hoopte.

  

21,1 km

   

01:42:02

   

12,41 km/u

   

1525 kcal

Heel even op adem komen en dan snel door lopen.
Naar het water waar ik toch wel aan toe was.
Zwaar balend richting de medailles met een geniepige pijn in de bovenbenen.
Zo een heerlijke stekende pijn die vooral van zich laat horen als je een opstapje op gaat of af!
Op naar die medaille om daarna snel slenterend naar de droge kleding en een warme douche te gaan.

Begrijp me niet verkeerd, Bredase Singelloop is een hele leuke loop.
Veel enthousiast publiek en veel bandjes en dj's die het feestje muzikaal begeleiden.
Een loop waar ik zeker nog eens zou willen lopen, in de hoop dat ik er dan meer van kan genieten.

Ik ben er nog niet over uit of ik in een dip zit of dat het weer mij parten heeft gespeeld twee keer op rij!
Maar balen dat is wat ik doe, weet dat ik echt niet altijd een top tijd kan lopen maar genieten moet toch mogelijk zijn.
Maar goed wie zal het zeggen?

Voor nu hebben we het weer gehad en gaan we volgende maand tijdens de zevenheuvelennacht wel zien hoe het er voor staat.

©Hardloopgek