Mijn Halve van Amsterdam

Twee weken geleden liep ik nog een dramatisch slechte halve in  Breda.
Achteraf twijfelde ik om alsnog een startbewijs voor de Marathon van A'dam op de kop te tikken om revanche te nemen.

 Zo gezegd zo gedaan en met nog 6 dagen te gaan tot de Amsterdam Marathon alsnog een startbewijs overgenomen van iemand.
In de aanloop naar Amsterdam lag ik ook gezellig overhoop met Nike omdat ik voor de 3e keer vocht problemen had.
Ik wilde graag het horloge weg doen en mijn geld terug omdat ik geen vertrouwen meer had in het horloge.
Na diverse mails en het aanleveren van de gevraag de stukken kreeg ik heel snel antwoord dat het management hierin niet ging voldoen, ik moest maar naar de winkel toe en kijken hoe ver ik met hun kwam.
Nadat ik mijn ongenoegen o.a. op facebook had geuit regeerde RunnersWorld Lelystad direct dat zij aan de slag gingen en ik ging van ze horen.

Op donderdag reactie van RunnersWorld dus ik en die dag bij ze langs geweest.
Ook zij kwamen niet ver met Nike, die enkel de inkoopsprijs wilde vergoeden.
RunnersWorld kwam zelf met het voorstel het horloge in te nemen en dan kon ik iets anders uitzoeken.
De prijs van mijn nieuwe klokje werd dan verrekend met de verkoopwaarde van het Nike klokje.
Kijk en dat noem ik nog een service waar je als consument vrolijk van wordt!
Uiteindelijk ben ik vertrokken met de TomTom multi-sport met hartslagmeter.
En een setje goudenveters om het kankeronderzoek van het VUmc te steunen.

'S avonds  even een rondje gedaan om  te kijken hoe de basis werkte.
Al direct kwam ik er achter dat het klokje enkel de pace in tijd aangeeft daar waar ik eigenlijk gewend was om de pace in snelheid te zien!
Het bezoeken van het TomTom forum leerde mij dat dit in een toekomstige update wordt meegenomen!

Zondag ochtend was ik al vroeg wakker.
Op de pc heb ik nog even op mijn gemak bekeken welke pace ik dan in tijd moest hebben om niet te snel maar ook niet te langzaam te gaan.
Dit vertelde mij dat ik met een pace van tussen de 4:30 en 4:44 goed zou zitten (eindtijd dan tussen de 1:35:00 en 1:40:00)
Omdat ik mijn loopmaatje nog een persoonlijk berichtje stuurde via facebook zag ik dat ik bij mijn "overige" een berichtje had staan.
Wat bleek ik had een gratis startbewijs gewonnen via tomtom voor de halve marathon!
Dat was even balen dat ik dit nu pas zag want nu had ik er dus zelf al een overgekocht!

Ruim op tijd ging ik richting Amsterdam en heb heerlijk vanaf Amsterdam centraal gelopen naar het stadion.
Onderweg bij het vondelpark ook nog de lopers van de 8 km voorbij zien komen.
Al snel was ik bij het stadion en direct ben ik doorgelopen naar de sporthallen om mijn nummer op te halen.
Nadat ik dit had gedaan nog even een rondje over de expo gemaakt en hierbij een bezoekje aan de stand van TomTom gemaakt.

Het weer was nog steeds niet erg warm, zeg gerust bewolkt.
Nu waren de voorspellingen dat de zon zo nu en dan door zou breken maar in de loop van de dag kon het ook gaan regenen met zware windstoten en misschien wel onweer.
Nog even een belletje naar huis met de vraag even te kijken naar de voorspellingen want tja ging ik nu in een korte broek of in een lange?
De voorspellingen deden mij de keus maken in het kort te gaan, want als het al ging regenen zou ik al weer bijna klaar zijn!

Omdat ik nog wel even had ging ik richting de zaal waar je je startnummer op kon halen om daar nog even te zitten en de beentjes wat rust te geven.
Ik zat hier kennelijk zo in gedachten dat iemand van de EHBO mij vroeg of alles goed ging?
Euh ja ik denk het wel ja!

met nog een uurtje te gaan gingen we ons maar eens omkleden.
Op mij gemak eerst maar eens het startnummer aan mijn shirt bevestigd en vervolgens de loopkleding aan.
Ondertussen was het zonnetje zachtjes aan doorgebroken.
nadat ik mijn tas had ingeleverd ben ik richting de startvakken gegaan waar ik eerst nog even naar de marathonloper die binnen kwamen heb gekeken.
Om 13.20 uur zou het eerste startvak van start gaan en ik om 13.26 uur vanuit het 2e startvak.

Eenmaal in het startvak nogmaals tegen mezelf gezegd het gaat om het lopen.
Vandaag willen we lekker lopen, geen streeftijd!
De tijd is vandaag ondergeschikt aan het loop genot.
Ik kon in mijn klokje er voor kiezen om zones op o.a. basis van tijd in te stellen!
Dat zou inhouden dat ik de paces zoals berekend erin kan zetten en mocht ik er onder of boven komen zou mijn klokje mij waarschuwen!
Nee gaan we niet doen, ondanks dat het een tempo is die we normaliter makkelijk lopen wilde ik mezelf niet die "druk" opleggen.
We gebruiken de "free" modus, gewoon alle waarden meten maar geen signaaltjes of iets.

Vorig jaar was het erg druk, maar stond ik ook in een ander startvak.
Dit jaar had ik er minder last van, tempo van mij en de mede lopers was dusdanig dat ik hier geen last van had.
De eerste kilometers verliepen lekker en het tempo zat goed.
Na een tijdje keek ik en zag ik dat ik vrij constant op de 4:40 per kilometer zat, ruim binnen de zones die ik had uitgerekend.
Na 5 kilometer zit je in het saaie industrie deel van het parcours, maar goed 4 kilometer later loop je alweer op de Hugo de Vrieslaan.
Vorig jaar heb ik mij nog mateloos geïrriteerd aan de waterpost die daar vrij snel na de bocht kwam voor mijn gevoel.
Dit jaar stond hij, als je het ij  vraagt, net iets verder wat maakte dat minder last had van opstoppingen.

Vanuit de trein had ik al gezien dat er op de Molukkenstraat ook weer een waterpost stond.
Dit was met dit weer wel lekker, ondanks dat het zonnetje minder dominant aanwezig was dan in het begin.
Aangekomen op de Insulindeweg is het nog maar een klein stukje voor de "lange"terug weg begint, vind ik.
Want zodra je de Zeeburgerdijk opgaat heb je een lange relatief rechte weg tot aan het vondelpark.
Gaande weg deze route bemerkte ik wat verval en zag ik de pace iets oplopen.
Normaliter zou ik dan gas bij geven en proberen het tempo hoog te houden.
En nu vond ik het wel best, die paar seconden konden me gestolen worden ik liep nog steeds lekker.

Aangekomen in het vondelpark waren we begonnen aan de laatste 4 km.
In het park was het gezellig druk met mensen, iets wat een loper weer vleugels kan geven als dit nodig is.
Het stuk door het park bemerkte ik dat ondanks dat ik lekker liep de beentjes toch iets vol liepen.
Zit een mens dan zo raar in elkaar dat de geest en het lichaam zich helemaal afstelt op de te lopen afstand?
Aangekomen op de Amstelveenseweg zaten we alweer in de laatste 2 kilometer.
Dus nog even volhouden, tempo vasthouden en uitlopen die handel.

De laatste kilometer was gemarkeerd met een opblaasboog van TomTom om hun nieuwe spothorloge te promoten.
Hier zag ik in eens iemand staan met een We Run AMS shirt een foto camera, dus even het duimpje omhoog!

De laatste kilometer was genieten.
Het publiek, het stadion wat steeds dichterbij komt.....
Eenmaal in het stadion aangekomen leerde een snelle blik op het klokje dat we in ieder geval een tijd onder de 1:40:00 zouden noteren.
Dus dat laatste stuk over de atletiekbaan was gewoon weg genieten.
Eenmaal over de streep klote we een tijd van 1:39:28 een tijd waar ik heel blij mee ben, hoe kan het ook anders als de tijd ondergeschikt is aan het lopen.
Maar het aller belangrijkste was dat we lekker hadden gelopen en zo de voorgaande keren die niet lekker verliepen achter ons konden laten.

Nog even de medaille in ontvangst nemen, een heerlijk flesje AA en een banaan naar binnen werken.
Vervolgens de tas ophalen droge spullen aan en hup richting station.
Om nog wat sfeer te proeven zijn we langs het parcours gelopen, onderweg nog even staan praten emt collegae die dienst hadden.
Na het vondelpark hebben we de tram naar CS genomen en vervolgens de trein naar huis!


©Hardloopgek

Sunday Morning Run

Omdat hardlopen met een groep erg leuk kan zijn had ik bedacht dat we in het saaie Lelystad wel een Sunday Morning Run konden houden.

Om er dan ook een Morning Run van te maken had ik bedacht dat om 09:00 uur an start te gaan.

Dus zo gezegd zo gedaan, event aangemaakt op facebook en mensen van wie ik weet dat zij hardlopen en in Lelystad wonen of er vlakbij uitgenodigd.

Het mooie hiervan is dat een ieder die is uitgenodigd ook weer mensen kan uitnodigen.

Gaande weg de datum dichterbij kwam kreeg ik ergens een heel klein beetje spijt, want de avond ervoor had ik een verjaardag.
Dit resulteerde dan ook in een erg korte nacht en een beetje hoofdpijn bij het opstaan.

'S morgens op tijd eruit om nog even rustig te ontwaken.

Op facebook geen afzeggingen kunnen zien en op de telefoon enkel een whatsapp van iemand die misschien kwam en dit toch niet ging halen.

Om 09:00 uur moesten we van start en ik was natuurlijk zo snel dat ik me nog moest haasten ook.

Toen ik aankwam stonden de eerste fanatiekelingen al e wachten en vlak na mij kwamen de laatste twee er ook aan.

Zes personen telde de groep.

Het weer was erg gunstig, helemaal vergeleken met de voor spellingen de dag ervoor.

We hadden zon en wat wind dus daar kon het niet aanliggen.

De route zou ons vanaf het parkeerterrein bij het houtribstrand voeren langs en door de zuigerplasbossen.

Het tempo zat er in het begin direct goed in.

Van de groep wist ik het tempo van Esther en Wesley.

Ik heb de voorhoede dan ook gelaten voor wat het was want daar liep Wesley en die red dat makkelijk zonder mij en hij liep met Sebastiaan.

In het begin heel even in het middendeel gelopen waar op dat moment Janek en Charles liepen en hier even kortstondig met Charles gesproken.

Het grappige is dat beide jongens op de zelfde school als Wesley en mij hebben gezetten, zo zie je maar dat de wereld klein kan zijn.

Esther liep achteraan en al snel heb ik me dan ook bij haar gevoegd, want alleen lopen is ook niet leuk dus dat doen we dan ook niet.

Gaande weg zakte Charles wat af en kwam uiteindelijk bij Esther en mij lopen en Janek had zicht gemeld bij Wesley en Sebastiaan.
De route had ik voortijds op de computer uitgestippeld en zou een kleine 10 km zijn.

Echter tijdens het lopen toch net even de verkeerde afslag genomen waardoor we ietsjes omliepen.

Charles had al een tijdje niet gelopen en was bang de volle ronde niet te kunnen halen, maar dat is uiteindelijk helemaal goed gegaan.

Tijdens het lopen kwam te spraken dat Esther de 10 km onder het uur wilde lopen.

Dit moest dan maar gaan gebeuren in Dronten tijdens de Kerstloop.

Dat gaat helemaal goed komen want vandaag tikte we de 10 km na 59:05 aan.

Na 1:05:08 waren we terug bij het vertrekpunt en konden we nadat sommige wat hadden gerekt en gestrekt allemaal huiswaarts keren.

Dit natuurlijk niet voordat ik Wesley kon bombarderen tot de organisator van een volgende loop!

De uiteindelijke route!

©Hardloopgek

Zeebodemloop nieuwe stijl!

Zaterdag 2 juni was de zeebodemloop in een vernieuwd jasje.
Men had het parcours aangepast, wat zonder twijfel een verbetering was en de afstanden.

Ik zou de 10km doen en net zoals de Station tot stationloop was het even onzeker.
Maar ondanks dat de stationloop een martelgang was had ik geen last meet van mijn scheen.

Vandaag laat wakker, want we gingen er ook laat in.
Gelukkig was ik ook redelijk snel wakker en kon ik na mijn koffie me omkleden.
Hierna richting de start locatie die op 10 minuten van mijn huis is en in rustige looppas toch zeker 6 minuten in beslag neemt.
Wesley was er al dus ik haalde mijn startnummer op.

Om 12:00 uur was de start van de 10 km.
Ik had nog geen idee van wat ik zou doen, want tja het is een nieuw parcours.
Ondanks dat ik alle onderdelen en stukken hiervan ken omdat ik er regelmatig mijn trainingen op en over loop.
Dit maakte ook dat ik wist dat het geen vlak parcours is!
Een tunneltje, halve brug opgang, een klim de oude vuilnisbelt op en vlak voor de eindstreep wederom een brug.

De eerste km voelden de benen, vooral de bovenbenen, zwaar.
Maar na km 1 gaf mijn nike horloge een doorkomst van 3:55 aan en de benen die voelden niet zo zwaar meer.
Zonder overleg met Wesley besloot ik door te gaan en te zien waar het schip zou stranden.
Ik wist dat Wesley niet als een dolle mee zou gaan als dit niet goed voelde.

Op het 2 km punt kwam de eerste klim de halve fietsbrug op.
Hier bestond de mogelijkheid dat mijn trouwe supporters aanwezig zouden zijn, maar dit was niet het geval.
Van hieruit gingen we via het bos door, hier liep ik in een mooi groepje qua tempo.
Na het 4 km punt staken we de dreef over richting het deel van het parcours wat voor een groot deel over het parcours van de NK veldloop.
Eerst het 5 km punt met een water / sponspost en dat was niet verkeerd want in het zonnetje was het nog aardig warm.
Via het bedrijven terrein weer het bos in op weg naar de oude vuilnisbelt.
Voor deze klim stond een jongedame van de organisatie die heel vriendelijk zij na de berg is een verversingspost!
Nu weet ik dat die "berg" niet heel kort is, dus dat kan een nekken breker zijn.

Tijdens de klim ging de ademhaling omhoog net zoals de hartslag, maar halverwege is het even een soort van vlak waardoor je de gelegenheid heb de boel te herstellen.
Dan volgt er nog een korte klim en ben je alweer boven op de berg, klinkt zo wel erg makkelijk trouwens.
En na de berg inderdaad een water en sponspost!

Via het NK veldloop parcours gingen we weer terug richting de dreef om nog eenmaal over te steken.
Deze ruime km werd opgefrist door wederom een water / sponspost.
Hierna was he nog even een klein stukje door het bos langs mijn woonwijk.
Hieruit gekomen zaten dan de trouwe fans te wachten.
Sidney had nog een bloemetje geplukt welke ik niet tijdens het rennen maar bij de finish in ontvangst heb genomen.

Hier lag ook het 9 km punt en mijn klokje piepte dan ook voor de 9e keer.
Tempo was weer wat omhoog gegaan de laatste km's, of moet ik zeggen is 3 km iets ingekakt, en de totaal tijd gaf weer dat een verbetering van mij PR eventueel mogelijk was.
Maar er lag in die laatste km nog wel een fietsbrug, dus nog even wachten met voorspellen eerst die brug op.

Boven op de brug de conclusie kunnen trekken dat een verbetering hoogst waarschijnlijk plaats ging vinden, alleen was de vraag met hoeveel tijd / seconden?
Dus hup de brug af en op naar de finish en het publiek.
Nadat we de finish hadden gepasseerd en 2 bekertjes water tot ons hadden genomen hoorde ik de spreker de naam van Wesley uitspreken.
Dus hem onthaalt met een bekertje water en toch even sorry gezegd.

Dit was niet nodig, maar toch wel zo netjes.
Wesley had een dikke PR want hij hoopte wel ergens rond de 48 minuten te lopen.
Dit werd een mooie 44:34 en ik.... Volgens mijn klokje waar ik nog even op moest kijken had ik 42:12 genoteerd. Later bleek mijn officiële tijd 42:11 te zijn.

Dus een verbetering van mijn oude PR gelopen in 2011 in Leiden van 42:35 heb ik met 24 seconden mogen verbeteren en dat in mijn eigen stad.

Mijn mening over het nieuwe parcours van de zeebodemloop!
Een en al vooruitgang en een aanwinst voor Lelystad en hardlopend Nederland.

Is er dan geen winst meer te behalen?
Ja zeker wel, zo zou er nog heel veel winst behaalt kunnen worden in het aankleden van het evenement.
Denk aan hier en daar een bandje langs het parcours, een spandoek wedstrijd of iets dergelijks zoals bij de dam tot damloop!
Proberen, hoe moeilijk ook, van de omwonende waardoor er op meer plekken publiek staat (iets wat bij het NK veldloop lukte op sommige plekken)
Bij de start / finish locatie misschien iets voor de supporters om het aantrekkelijke te maken...

Maar al met al is er een goede stap gezet door de aanpassingen in het parcours en hoeft men zich daar de komende jaren niet druk om te maken.

©Hardloopgek

Almere Oostvaarders > Lelystad

Afgelopen zondag heb ik, omdat het me wel leuk leek vanaf station Almere Oostvaarders naar Lelystad gelopen.

Waarom, tja dat vroeg ik mij op een gegeven moment ook af, maar ik wilde zondags graag lopen.
Naast het feit dat ik wilde lopen moest ik ook werken en wilde ook 's avonds een keer thuis zijn.
Dus op zaterdag middels afstandmeten gekeken wat de afstand was.
Deze kwam op 26 nog wat uit....

26 kilometer! Is dat wel haalbaar dacht ik bij mezelf. Op zich zou ik na 21 kilometer al weer in de bewoonde wereld zijn en dus de hulplijnen in kunnen zetten.
Dus weet je wat we gaan het gewoon doen, dus extra eten mee naar het werk en de loop spullen.
Overdag dus wat extra gegeten en water gedronken en gevraagd of ik om 14:45 weg kon.
Dan zou ik om 15:30 uur op Almere Oostvaarders zijn en ergens 2 en half uur later thuis.

Onderweg naar het station het thuisfront laten weten dat ik het toch ging doen, wist ze natuurlijk allang, en aangegeven hoe laat ik van start zou gaan.
Zij vertelde toen dat ze me tegemoet zouden fietsen en dan met me mee terug fietste.
Ook van mijn loopmaatje kreeg ik een whatsapp of ik het nog ging doen.
Euh ja is wel de bedoeling.... Dan kwam hij me waarschijnlijk wel tegemoet fietsen.
Hartstikke leuk, aangegeven dat het thuis front dit ook ging doen kon hij een keus maken of hij het wel zinvol vond.

Voor vertrek op het werk alvast loopkleding aangetrokken en op naar de trein.
In de trein de gewone broek uitgedaan en in de tas gestopt.
Beneden aangekomen hup rennen, niet te snel want we moeten even, beoogd tempo van 10 a 10,5 km per uur.
Oei dat is toch wel even anders zo die tas, ooit een keer eerder gedaan maar dat was maar 8 km en toen zat er enkel kleding in en geen water.
Na de eerste 2 kilometer redelijk gewend aan de tas, moest ook wel want  kon hem moeilijk achter laten.\
Het eerste stuk ging door / langs de Oostvaardersplassen en het Kotterbos.
Hier in de eerste 8 kilometer mogen genieten van het weer, de natuur en de grazers zoals herten die er zijn.

Net voorbij het 8 kilometerpunt komt er iemand mij tegemoet fietsen op een gewone fiets, je ziet er wel veel toerfietsers, dit bleek mijn hardloopmaatje te zijn met zijn kleine man.
Hij had water meegenomen en een appel, alleen die had de kleine man al toe geëigend.
Dit sloeg ik af, had tenslotte water, aqaurius en een banaan bij me.
Ook bood hij aan om me tas te nemen, maar ook dat wilde ik niet want stel je voor dat ik ooit weer op zo een idee kom dan moet ik hem toch ook zelf dragen.

Net na het 9 km punt

Op het punt waar wij elkaar tegen kwamen ging de route op een mooi stuk langs de Oostvaarders en de vaart, iets wat met het zonnetje erbij genieten is.
Op de 9 km besloten even te stoppen om er wat vocht uit te gooien en aan de bovenzijde weer wat vocht in te gooien.
Ik vervolgde hierna mijn weg onder begeleiding richting de Knardijk.
Eerlijk gezegd had ik voor dit punt ook de andere wel al verwacht, maar dat was niet zo.
Nog wel even op de foto gezet, moest wel lachen van Wesley dus dat doen we dan ook.

Hier vonden we het nog leuk

Net over de knardijk kwamen we dan de andere tegen.
Eigenlijk een hele mooie timing, want Wesley had een belletje gekregen van het thuisfront dat ze weer terug waren, dus hij ging mij weer verlaten en reed rechtdoor waar ik rechtsaf ging om mijn route door het bos te vervolgen.
Het volgende obstakel dat we tegen zouden komen was een brug over het water, een die in mijn gedachten toch vele malen dichterbij was dan dat hij in werkelijkheid was.
Al lopend vroeg mijn oudste "papa wanneer ga je beginnen?". Van je kinderen moet je het hebben he.
Rond de 14 kilometer weer even gestopt om wat water te drinken en een halve banaan te nuttigen.
Niet heel ver daarna kwam dan die brug.

Na deze brug kwam het meest saaie stuk, een recht stuk langs een akker en het water met in de verte de eerste bebouwing van Lelystad.
Vanaf hier kreeg ik het steeds zwaarder, de benen werden wat zwaarder en ik vroeg mij af waarom dit me eigenlijk zo een goed idee leek.
Maar goed niet zeuren en doorgaan, richting de bewoonde wereld.
De buurvrouw die gezellig met vrouw lief mee was gefietst, vroeg ergens rond dit punt of ik het nog eens ging doen.
Een vraag waar ik op dat moment echt niet over na wilde denken, eerst maar eens thuis komen.

Des te verder we kwamen des te zwaarder de beentjes werden en des te moeilijker ik het mentaal kreeg.
Ik zocht dan ook elke keer nieuwe doelen uit om naartoe te werken.
Eenmaal de 21 kilometer gepasseerd was ik er wel een beetje klaar mee.
Alles voelde zwaar, de tas was een last en het tempo was voor mijn gevoel verdwenen.
Uit het niets maakte mijn meefietsers de opmerking dat ze het knap vonden dat ik het tempo zo stabiel wist te houden.
Dit gaf een kort gevoel van voldoening, maar dan ook heel kort.

Maar goed we zijn nu toch onderweg dus opgeven zou zonde zijn.
Ja de benen voelde zwaar, maar ik had geen pijntjes die duiden op iets anders.
En zware benen is toch geen reden om te stoppen, zolang je de voetjes nog van de vloer krijgt.
Verder voelde ik mij, naast het feit dat ik het gehad had goed.
Ik was niet draaierig of iets wat kon duiden op zwaar vocht te kort of iets.
Wel had ik minder gedronken dan ik wilden, maar nu nog stopen voor water zou betekenen dat ik helemaal niet meer vooruit zou komen.

In het zicht van de haven aangegeven dat ik het wel fijn zou vinden als ik thuis direct door kon "renen"naar binnen .
Omdat ik er zo doorheen zat wilde ze me eigenlijk niet alleen laten, maar ja wat kon er nu nog gebeuren.
Onder de opbeurende woorden "als ik er over 5 minuten nog niet ben lig ik waarschijnlijk hier ergens" fietste ze toch maar vooruit.
Thuis aangekomen door naar binnen en plof op een stoel.
De rest van de banaan naar binnen gewerkt, aqaurius opgedronken en vervolgens verder aan mijn bidon.
We hadden het gedaan!
Gaan we het nog eens doen? Op dat moment zou ik denk ik eerder NEE zeggen dan ja of misschien, maar nu! Waarschijnlijk wel!

Vervolgens onder de douche gegaan en hierna nog even de honden uitgelaten om toch even in beweging te blijven. Echte spierpijn was gelukkig geen sprake van. Kon zelfs vaststellen dat de benen minder pijnlijk waren dan de schouders (van de tas).

De route die we uiteindelijk hebben afgelegd was 26.6 kilometer in 2:39:17.

Bron: http://www.looptijden.nl/mijn/tijden/details/550437 

'S avonds kreeg ik middels Facebook de uitnodiging van Running Martin om aankomende zondag een 30 kilometer loopje met hem te doen. Deze moest ik (vond ik op dat moment echt niet erg) bedanken maar ook dan mogen we werken. Maar de kans is groot dat ik het aanbod een keer aanneem.
Vervolgens heb ik heerlijk op de ban onder het genot van een biertje de herhaling van de CPC loop gekeken.

©Hardloopgek

Runnersworld Lelystad

Ongeveer een maand hebben we in Lelystad een Runnersworld.

Al in het begin ben ik eens binnen gelopen om te kijken, is uiteindelijk altijd leuk.

Nu had ik nog niet zo heel lang nieuwe schoenen en er was dan ook niet zo een noodzaak om voor nieuwe te shoppen.

Maar goed vandaag gingen we er toch naartoe.

Dit hoofdzakelijk omdat de vrouw nieuwe schoenen nodig had en eerlijk gezegd ook nooit schoenen had laten aanmeten.

Omdat we er toch naartoe gingen had ik mijn schoenen ook maar meegenomen, want een extra paar is nooit weg.

Ik had eigenlijk verwacht een 2e paar Saucony ProGrid Triumph 8 mee naar huis te nemen (de rode versie).

Maar uiteindelijk toch, na filmpje, de Asics GT2160 aangemeten gekregen.

Grappige is toch dat de vorige keer er de mogelijkheid was te gaan voor deze schoen of de Saucony.

Vreemd genoeg, mede door eigen gevoel, is het toen toch de Saucony geworden.

Dus nu weer terug op Asics.

©Hardloopgek 

Zeebodemloop

Zeebodemloop 2011

Daar zijn we weer, ditmaal de zeebodemloop in mijn eigen dorp.

Ondanks dat de loop al een aantal jaar wordt gehouden doe ik voor het eerst mee.
Dit mede omdat het een loopje is die je, op de 10EM, 4 keer over het zelfde rondje leidt.
Iets wat ik erg jammer vind omdat je hele mooie routes kan maken hier in de bossen.
Uiteraard kost dit op organisatorisch gebied meer inspanning, maar het zou de loop wel vele malen aantrekkelijker maken.

Ondanks het onaantrekkelijke parcours wilde ik hem toch op zijn minst een keer lopen.
En dat was gisteren.
Eerst moest ik vrouw lief aanmoedigen die de 4km zou doen, maar omdat ze via het bedrijf van de buurvrouw liep moesten ze de 8km doen.
Voor hun beide hun eerste wedstrijd, welke ze in een nette 50.53 hebben gelopen.

Om 14:00 uur was het dan eindelijk mijn beurt.
Het was toen gelukkig maar 26 graden en onbewolkt, wel stond er af en toe een matig windje.
Het parcours bracht mij vier maal over het zelfde rondje, waarvan in de eerste ronde een extra lusje was opgenomen.
Het rondje lag voor drie kwart in de zon, dus erg veel plek had je niet om af te koelen.
Het grote voordeel van het korte rondje was dat er om de +\- 2km een water- / spons post stond.
Hoewel ik de lus niet eerder op parcours kaartjes was tegen gekomen, behalve bij het informatie standje bij de start, was ik erg blij dat deze er alleen in ronde 1 in zat.

Waarschijnlijk door de warmte had ik in het begin last van zware benen.
Dit had even nodig om over te gaan.
Naar mate de wedstrijd vorderde werd het, voor het gevoel, als maar warmer.
Hierdoor werd het geestelijk ook zwaarder.
Voor de loop had ik berekent dat een tijd tussen de 1:10 en 1:15 mogelijk was onder de goede omstandigheden.
Nou had ik voor de start en al helemaal tijdens de loop in de gaten dat dit niet haalbaar was.
Ik was dan op voorhand al blij als ik tussen de 1:15 en de 1:20 zou lopen.

Ik merkte bij elke doorkomst dat ik iets aan tijd inleverde.
Dit maakte dat de kleine hoop op een tijd tussen de 1:10 en 1:15 definitief van de baan was.
In ronde 3 had ik het zwaar, maar ronde 4 was nog net geen martelgang.
In ronde 4 had ik het zwaar, vooral mentaal, maar de beentjes voelde ook zwaar.
Uiteindelijk met het einde in zicht ging het moraal ook weer iets omhoog.
Bij de laatste post vlak voor de finish nog ff twee sponsen gescoord en een bekertje water.
Een beetje water naar binnen gewerkt en de rest over me heen en op naar de streep.

Uiteindelijk klokte ik een tijd van 1:15:07, welke later bleek te zijn 1:15:06.
Dus voor de omstandigheden een tijd waar ik zeer tevreden mee ben.

En het grote voordeel van een thuis wedstrijd is, hup door naar huis en onder de douche 


©Hardloopgek