Een loop die ik een keer eerder had gedaan en toen heb ervaren als een running hell.
En het feit dat ik aanloop er naartoe last had van mijn knie hielp ook niet mee.
Last van de knie, dus wijselijk minder gelopen dan ik zou willen, maar ook de weervoorspellingen werkte niet mee.
Daar waar ik dit jaar hoopte op een graad of 15 max. zou het ook dit keer weer boven de 20 graden zijn.
De dag zelf bleek het 24 graden te zijn en maar windkracht 2.
Mijn plan in aanloop naar de FPR was het beoogde wedstrijd tempo lopen dat ik tijdens de Dam tot Dam wil doen.
Uiteindelijk heb ik dit plan al voor de loop laten varen vanwege de temperaturen en mijn knie.
De organisatie had al meerdere malen aangekondigd dat je op je vochtpeil moest letten want er zouden geen extra waterposten zijn.
Iets wat ik met deze temperaturen best een kwalijke zaak vind.
Ik snap dat het op een provinciale weg langs boerenbedrijven net even wat meer moeite kost om een waterpost in te richten, maar vind het met deze temperaturen wel de moeite waard.
Het is ook een onderdeel waar je je als organisatie een hele goede naam mee kan geven.
Maar goed dat wetende me dus anders voorbereid voor deze editie dan vorig jaar.
Dit maal meer water gedronken in de aanloop, bidon mee op de rug met water en rustiger gestart.
In het begin lag het tempo hoog, zo een 13.8 km per uur.
Dus tegen Wesley gezegd dat we echt een tandje minder moesten doen, anders zou het niet goed komen.
Ondanks dat we beiden onze eigen race liepen, gingen we heel lang gelijk op.
Daar waar ik mij vorig jaar stuk had gelopen liep het nu nog allemaal lekker.
Geen last van de knie en de warmte tja die viel nog mee.
Dit mede omdat je in het eerste deel nog gebruik kunt maken van de schaduw die de bosschage het parcours werpt.
Bij kilometer 4 de bidon erbij gepakt en een slok genomen, vlak hierna kregen we de eerste waterpost.
Hierbij even versnelt om in een mooi gaatje te komen om geen hinder van andere te ondervinden.
De post was lekker uitgestrekt, dus aan het begin een beker en aan het einde nog een gepakt.
Wesley en ik liepen in een mooie groep die nagenoeg het zelfde tempo had.
Dit loopt erg lekker, want op deze weg wil je niet in een gat lopen.
Voor ik het echt doorhad kwam daar weer bewoonde wereld in het zicht.
Hier ga je even de weg of om het startpunt van de 4EM te passeren en wederom gebruik te kunnen maken van een water en spons post.
Na Tollebeek komt het zwaarste deel van het parcours, vind ik in ieder geval.
Wederom die lange rechte weg, maar dit maal veel minder schaduw of moet ik zeggen geen.
Hier werd het pas belangrijk om niet in een gat te gaan lopen, want dan kan het best eens gebeuren dat je een mentale strijd moet gaan leveren.
Omdat ik bij Tollebeek weer wat had versneld om in de vrije ruimte te lopen bij de waterpost was ik Wesley kwijt geraakt.
Ook de groep waarbij we liepen was niet meer het zelfde.
Gelukkig kwam ik wel weer bij een klein groepje terecht die zich gestaag een weg naar voren baande en af en toe lopers bij haalde.
Dit maakte dat je het mentaal niet zwaar kreeg en soms even een beetje kon inhouden.
Dan net voorbij het 8km punt zie je de brug die globaal het 10km punt symboliseert.
Maar ja door het vergezicht is die brug nog errug ver weg en komt hij maar langzaam dichterbij.
Even voor de brug heb je het 10km punt en wederom een waterpost, iets wat erg welkom was.
Maar het aller lekkerste was nog de schaduw van de brug.
Na deze brug kom je weer terecht in de bewoonde wereld van Emmeloord.
Hier verlaten we de weg en gaan we verder op het fietspad.
Hier heb je ook weer supporters langs de kant staan die je aanmoedigen voor het laatste stuk.
Daar waar ik vorig jaar echt helemaal stuk zat en een aanmoediging niet eens kon verdragen, al helemaal niet die van "je bent er bijna" ging het nu wel lekker.
Maar goed je moet ook wel een beetje leiden anders is het ook niet leuk ;p
De laatste 800 meter voerde ons weer over de weg, de finish hoorbaar en kort daarop ook zichtbaar inzicht.
Over de finish gekomen zag ik een zo snel een tijd van 58:58 op mijn klokje.
Ruim 1 minuut langzamer dan 2011, best vreemd omdat het nu allemaal soepeler verliep dan het jaar ervoor.
Zou ik vorig jaar dan zo snel gestart zijn dat het verval niet eens ter zake deed of was ik toch wat voorzichtig geweest.
Wat het ook is geweest ik weet het niet en het maakt me ook niet uit.
Ik heb hem wederom binnen het uur gelopen en redelijk in de richting van het wedstrijd tempo dat ik hoop te lopen bij de dam tot dam loop.
En na wat water kon ik Wesley net niet binnen het uur verwelkomen over de finish van de FPR, zijn eerste.
Mijn mening over de loop?
Enerzijds een loop die niet zo interessant is en als zwaar ervaren kan worden door het rechte parcours die vooral op het 2e deel weinig schaduw kent.
Maar anderzijds toch een leuke loop omdat je voor weinig centen kan deelnemen aan een redelijk tot goed georganiseerde loop.
Zo krijg je voor 15 euro (op de 8EM) een functioneel loopshirt als aandenken, een zak aardappelen van de sponsor en een gratis visje.
Mijn inziens zou het leuk zijn als de organisatie eens een singlet uitdeelt i.p.v. een shirt en men met dit warme weer er voor kiest om waterposten anders in te delen, denk aan 3km / doorkomst Tollebeek, 8 km, 10 km en uiteraard finish. Ook kan er gekozen worden om enkele posten te voorzien van water en sponzen.
©Hardloopgek
