Wind regen en polderwegen!

Wind, regen en polderwegen dat was dit jaar de kerstloop in Dronten.

Dit jaar zou ik wederom de kerstloop in Dronten doen als afsluiting van mijn loopjaar.
Mijn voorbereiding er naartoe was alles behalve vlekkeloos, want als je in ruim 1 maand maar een keer een 10km loopje doet dan is dit weinig.
Menigeen zou dan ook niet gestart zijn op een afstand als de halve marathon, misschien omgezet in een 10km of helemaal niet gestart zijn.

Maar goed dat was voor mij eigenlijk geen optie, want ondanks dat mijn vaste loopmaatje niet kon zou er we een andere komen.
Martin had ik al eerder in het jaar gestrikt om gezellig eens te komen lopen in Dronten.
Want dit jaar was het 25e jubileum en zou ik dus eenmalig de 21,1 km doen.

Al in de aanloop spreken Martin en ik elkaar op twitter en geef ik voorzichtig aan dat hij er op moest rekenen dat hij mij moest gaan hazen die dag.
Martin wilde hier uiteraard niets van weten want dat zou de omgekeerde wereld zijn, maar goed hij wist niet hoe mijn voorbereiding was geweest.
Wat ik dan niet van hem wist was dat hij al een tijdje moeite had om de langere afstanden naar tevredenheid te lopen!
Ach de blinde en de dove helpen elkaar wel hoor!

Wil je lezen hoe Martin het ervaren heeft? Klik dan hier!

Al bijtijds kwam Martin bij mij thuis aan zodat we nog even rustig een bakkie koffie konden doen en het thuisfront nu ook eens kon zien Martin nu was!
De weersvoorspellingen waren niet echt positief te noemen en het thuisfront besloot dan ook om maar niet mee te gaan naar Dronten en verkondigde zelfs nog met een klein lachje dat er een weerwaarschuwing was afgegeven!

Na de koffie en de discussie wat er aangetrokken ging worden zijn Martin en ik dan maar richting Dronten gegaan.
Daar aangekomen het startnummer opgehaald en rustig afgewacht tot we mochten starten.
Martin kwam zelfs nog bekenden tegen van zijn AV en ook enkele die hij kent.
Op zich niets vreemds, want Martin is een vriendelijke man die graag zijn passie voor het lopen deelt.
Dit doet hij op vele manieren en ook slaat hij een uitnodiging van een mede loper die hij kent via de social media niet zomaar af.

Even kwart voor een zijn we rustig aan richting de start gegaan.
Beide een poncho aan om in ieder geval droog te starten en ook wel een beetje als bescherming tegen de wind.
Ik had al aangegeven bij Martin dat hij het tempo moest bepalen, ik ken mezelf tenslotte, en daarbij wilde ik hem wel gezamenlijk lopen.

Om 13:00 uur was dan de start.
We konden vrijwel direct na de start ons ritme pakken en zaten redelijk goed in het veld waardoor we niet echt veel last hadden van langzamere lopers.
Na een goede 500 meter zet Martin ineens aan, ik denk wat gaan we nu krijgen zouden toch rustig starten?
Bleek dat Martin weer een bekende zag gaan en deze even wilde aantikken.
De eerste 3 kilometer verliepen lekker met een tempo van 5 minuten de kilometer ook zo gek nog niet.
Na iets meer dan 3 kilometer draaide we tegen de wind in, op zich nog geen echt probleem want door het grote deelnemersveld had je beschutting genoeg.
Dit hield ook direct in dat we op de lange rechte van der Hamlaan de wind van opzij zouden hebben.

Eigenlijk liepen we tot de 10 kilometer lekker en hadden we geen van beide klagen of we deden het wijselijk niet ;p
Normaal gesproken mocht ik na 1 ronde rechtdoor richting de finish, maar ja dit jaar moest ik er aan geloven en vlak voor de finish rechtsomkeer maken voor ronde 2.

Nadat we het 10 kilometerpunt waren gepasseerd nam Martin een gelletje.
Toen we eenmaal weer in het ritme liepen gaf hij aan dat ik maar moest gaan als ik sneller wilde ik dit moest doen.
Maar daar begonnen we niet aan, nee samen uit samen thuis!
En daarbij het tempo was, vond ik, best oké.

Toen we weer op het fietspad liepen rond de 3 en dus nu ook het 13 kilometerpunt liepen er twee achter ons die even aan het rekenen sloegen.
Ze wilde graag onder / rond de 1:45 lopen en berekende dat ze dan best een straf tempo moesten blijven lopen.
Op een zeker moment besloten ze ons voorbij te gaan maar tijdens het voorbij gaan twijfelde een van hun of ze niet beter achter ons konden blijven lopen.
Ik gaf hierop aan dat we een kilometer tijd van net boven de 5 minuten hadden en ze het dan niet gingen redden.
Ze besloten door te gaan en ik sloot af met de opbeurende woorden dat als wij ze weer in zouden halen ze het niet gered hadden.

Omdat we in ronde 2 zaten moesten we ditmaal op de van der Hamlaan niet geheel rechtdoor maar ook nog even linksaf na driekwart voor een extra lusje.
Door het uitgedunde deelnemersveld waren de stukken met wind tegen al wat zwaarder.
En bij het 15 kilometerpunt vonden mijn bovenbenen dat het weleens afgelopen mocht zijn.
Op het extra lusje mochten we dan ook nog een extra stukje tegen de wind in beuken en dat was ook wel nodig daar.

Maar goed een extra stukje wind tegen betekend ook een extra stuk terug met de wind mee!
Het aftellen begon bij zowel mij als Martin.
Eenmaal aangekomen bij het 19 kilometerpunt bedacht Martin toch nog even aan te zetten.
Zo gingen wij van een gemiddelde van 5:20 per kilometer terug naar 5 minuten per kilometer.
Ik moest daar toch echt wel even werken want afhakken dat gaan we niet doen!
Daar was dan het 20 kilometerpunt met een tijdklok.
Voor Martin het teken nog weer stapje harder te gaan.....

De laatste kilometer ging dan ook in een tijd van 4:41!
Moe maar voldaan en toch ook wel blij over de finish.
Martin die was helemaal blij want die had eindelijk weer een lange afstand uitgelopen zonder te moeten of willen stoppen.

Ik kijk dan ook terug op een fijne loop waarbij ik de gelukkige was die naast en met Martin deze uitdaging mocht gaan!

  

21,1 km

   

01:48:25

   

11,68 km/u

   

1525 kcal

©Hardloopgek

Mijn Halve van Amsterdam

Twee weken geleden liep ik nog een dramatisch slechte halve in  Breda.
Achteraf twijfelde ik om alsnog een startbewijs voor de Marathon van A'dam op de kop te tikken om revanche te nemen.

 Zo gezegd zo gedaan en met nog 6 dagen te gaan tot de Amsterdam Marathon alsnog een startbewijs overgenomen van iemand.
In de aanloop naar Amsterdam lag ik ook gezellig overhoop met Nike omdat ik voor de 3e keer vocht problemen had.
Ik wilde graag het horloge weg doen en mijn geld terug omdat ik geen vertrouwen meer had in het horloge.
Na diverse mails en het aanleveren van de gevraag de stukken kreeg ik heel snel antwoord dat het management hierin niet ging voldoen, ik moest maar naar de winkel toe en kijken hoe ver ik met hun kwam.
Nadat ik mijn ongenoegen o.a. op facebook had geuit regeerde RunnersWorld Lelystad direct dat zij aan de slag gingen en ik ging van ze horen.

Op donderdag reactie van RunnersWorld dus ik en die dag bij ze langs geweest.
Ook zij kwamen niet ver met Nike, die enkel de inkoopsprijs wilde vergoeden.
RunnersWorld kwam zelf met het voorstel het horloge in te nemen en dan kon ik iets anders uitzoeken.
De prijs van mijn nieuwe klokje werd dan verrekend met de verkoopwaarde van het Nike klokje.
Kijk en dat noem ik nog een service waar je als consument vrolijk van wordt!
Uiteindelijk ben ik vertrokken met de TomTom multi-sport met hartslagmeter.
En een setje goudenveters om het kankeronderzoek van het VUmc te steunen.

'S avonds  even een rondje gedaan om  te kijken hoe de basis werkte.
Al direct kwam ik er achter dat het klokje enkel de pace in tijd aangeeft daar waar ik eigenlijk gewend was om de pace in snelheid te zien!
Het bezoeken van het TomTom forum leerde mij dat dit in een toekomstige update wordt meegenomen!

Zondag ochtend was ik al vroeg wakker.
Op de pc heb ik nog even op mijn gemak bekeken welke pace ik dan in tijd moest hebben om niet te snel maar ook niet te langzaam te gaan.
Dit vertelde mij dat ik met een pace van tussen de 4:30 en 4:44 goed zou zitten (eindtijd dan tussen de 1:35:00 en 1:40:00)
Omdat ik mijn loopmaatje nog een persoonlijk berichtje stuurde via facebook zag ik dat ik bij mijn "overige" een berichtje had staan.
Wat bleek ik had een gratis startbewijs gewonnen via tomtom voor de halve marathon!
Dat was even balen dat ik dit nu pas zag want nu had ik er dus zelf al een overgekocht!

Ruim op tijd ging ik richting Amsterdam en heb heerlijk vanaf Amsterdam centraal gelopen naar het stadion.
Onderweg bij het vondelpark ook nog de lopers van de 8 km voorbij zien komen.
Al snel was ik bij het stadion en direct ben ik doorgelopen naar de sporthallen om mijn nummer op te halen.
Nadat ik dit had gedaan nog even een rondje over de expo gemaakt en hierbij een bezoekje aan de stand van TomTom gemaakt.

Het weer was nog steeds niet erg warm, zeg gerust bewolkt.
Nu waren de voorspellingen dat de zon zo nu en dan door zou breken maar in de loop van de dag kon het ook gaan regenen met zware windstoten en misschien wel onweer.
Nog even een belletje naar huis met de vraag even te kijken naar de voorspellingen want tja ging ik nu in een korte broek of in een lange?
De voorspellingen deden mij de keus maken in het kort te gaan, want als het al ging regenen zou ik al weer bijna klaar zijn!

Omdat ik nog wel even had ging ik richting de zaal waar je je startnummer op kon halen om daar nog even te zitten en de beentjes wat rust te geven.
Ik zat hier kennelijk zo in gedachten dat iemand van de EHBO mij vroeg of alles goed ging?
Euh ja ik denk het wel ja!

met nog een uurtje te gaan gingen we ons maar eens omkleden.
Op mij gemak eerst maar eens het startnummer aan mijn shirt bevestigd en vervolgens de loopkleding aan.
Ondertussen was het zonnetje zachtjes aan doorgebroken.
nadat ik mijn tas had ingeleverd ben ik richting de startvakken gegaan waar ik eerst nog even naar de marathonloper die binnen kwamen heb gekeken.
Om 13.20 uur zou het eerste startvak van start gaan en ik om 13.26 uur vanuit het 2e startvak.

Eenmaal in het startvak nogmaals tegen mezelf gezegd het gaat om het lopen.
Vandaag willen we lekker lopen, geen streeftijd!
De tijd is vandaag ondergeschikt aan het loop genot.
Ik kon in mijn klokje er voor kiezen om zones op o.a. basis van tijd in te stellen!
Dat zou inhouden dat ik de paces zoals berekend erin kan zetten en mocht ik er onder of boven komen zou mijn klokje mij waarschuwen!
Nee gaan we niet doen, ondanks dat het een tempo is die we normaliter makkelijk lopen wilde ik mezelf niet die "druk" opleggen.
We gebruiken de "free" modus, gewoon alle waarden meten maar geen signaaltjes of iets.

Vorig jaar was het erg druk, maar stond ik ook in een ander startvak.
Dit jaar had ik er minder last van, tempo van mij en de mede lopers was dusdanig dat ik hier geen last van had.
De eerste kilometers verliepen lekker en het tempo zat goed.
Na een tijdje keek ik en zag ik dat ik vrij constant op de 4:40 per kilometer zat, ruim binnen de zones die ik had uitgerekend.
Na 5 kilometer zit je in het saaie industrie deel van het parcours, maar goed 4 kilometer later loop je alweer op de Hugo de Vrieslaan.
Vorig jaar heb ik mij nog mateloos geïrriteerd aan de waterpost die daar vrij snel na de bocht kwam voor mijn gevoel.
Dit jaar stond hij, als je het ij  vraagt, net iets verder wat maakte dat minder last had van opstoppingen.

Vanuit de trein had ik al gezien dat er op de Molukkenstraat ook weer een waterpost stond.
Dit was met dit weer wel lekker, ondanks dat het zonnetje minder dominant aanwezig was dan in het begin.
Aangekomen op de Insulindeweg is het nog maar een klein stukje voor de "lange"terug weg begint, vind ik.
Want zodra je de Zeeburgerdijk opgaat heb je een lange relatief rechte weg tot aan het vondelpark.
Gaande weg deze route bemerkte ik wat verval en zag ik de pace iets oplopen.
Normaliter zou ik dan gas bij geven en proberen het tempo hoog te houden.
En nu vond ik het wel best, die paar seconden konden me gestolen worden ik liep nog steeds lekker.

Aangekomen in het vondelpark waren we begonnen aan de laatste 4 km.
In het park was het gezellig druk met mensen, iets wat een loper weer vleugels kan geven als dit nodig is.
Het stuk door het park bemerkte ik dat ondanks dat ik lekker liep de beentjes toch iets vol liepen.
Zit een mens dan zo raar in elkaar dat de geest en het lichaam zich helemaal afstelt op de te lopen afstand?
Aangekomen op de Amstelveenseweg zaten we alweer in de laatste 2 kilometer.
Dus nog even volhouden, tempo vasthouden en uitlopen die handel.

De laatste kilometer was gemarkeerd met een opblaasboog van TomTom om hun nieuwe spothorloge te promoten.
Hier zag ik in eens iemand staan met een We Run AMS shirt een foto camera, dus even het duimpje omhoog!

De laatste kilometer was genieten.
Het publiek, het stadion wat steeds dichterbij komt.....
Eenmaal in het stadion aangekomen leerde een snelle blik op het klokje dat we in ieder geval een tijd onder de 1:40:00 zouden noteren.
Dus dat laatste stuk over de atletiekbaan was gewoon weg genieten.
Eenmaal over de streep klote we een tijd van 1:39:28 een tijd waar ik heel blij mee ben, hoe kan het ook anders als de tijd ondergeschikt is aan het lopen.
Maar het aller belangrijkste was dat we lekker hadden gelopen en zo de voorgaande keren die niet lekker verliepen achter ons konden laten.

Nog even de medaille in ontvangst nemen, een heerlijk flesje AA en een banaan naar binnen werken.
Vervolgens de tas ophalen droge spullen aan en hup richting station.
Om nog wat sfeer te proeven zijn we langs het parcours gelopen, onderweg nog even staan praten emt collegae die dienst hadden.
Na het vondelpark hebben we de tram naar CS genomen en vervolgens de trein naar huis!


©Hardloopgek