Dam tot damloop

En zo sta je op de voorpagina
van het Parool

Zoals vele mede lopers heb ook ik de Dam tot Damloop gedaan.
Dit jaar voor het eerst getraind en wel, dus dat beloofd wat.

Al om even voor 10 uur ging ik op weg, want er reden tussen Lelystad en Almere Oostvaarders bussen i.p.v. treinen.
Op Oostvaarders mocht ik gezellig plaats nemen in een trein zonder wc, hierom dus bij muziekwijk uitgestapt en even een sanitaire stop gemaakt bij mijn zus.
In A'dam aangekomen regende het en mocht ik dus door de regen richting de ij-tunnel om mijn startnummer op te halen e.d.
Toen we weer richting CS gingen om de tassen weg te brengen regende het nog steeds en had ik dus ook maar mijn regenponcho aan.
Hier was ik achteraf heel blij mee, want net voordat we startte was het droog.
Ik stond dus met droge kleding in het startvak, daar waar andere collegae al nat waren.

Om 12:50 uur klonk het startschot en weg waren we.
De eerste km ging rap, dit kwam uiteraard ook door de daling in het parcours.
Hierdoor had ik wat meer tijd voor de klim, want in het zelfde tempo zou niet goed zijn.
De extra seconden heb ik in de klim dan ook gebruikt.

Net uit de tunnel en het 2km punt gepasseerd begon het serieus te regenen en af en toe wat onweer.
Je was dan ook binnen luttele seconden nat, gelukkig waaide het niet hard en was het dus ook niet koud.
Wat wel opvallend was was dat er ondanks het weer toch publiek stond, wel minder dan normaal maar toch.

Op het 5km punt kon ik constateren dat het tempo lekker was, ik zat toch een minuut onder het schema die ik moest lopen.
Na het 6km punt hield het dan eindelijk op met regenen.
Hierdoor trokken ook weer wat meer mensen naar buiten en werd het nog gezelliger.
De volgende 5km gingen lekker en op het 10 punt kon ik vaststellen dat het tempo ook nog goed was.
Ik kwam 2 minuten sneller door dan gepland, want ik was vertrokken op een schema om max. 1:15 te lopen.

Het was pas voorbij het 13km punt dat het ietsjes zwaarder werd.
Want hier begonnen de bovenbeentjes toch echt aan te geven dat ze de regen iets minder vonden.
Gelukkig was het allemaal licht en bleef de snelheid verder goed.
In de laatste 200 meter nog een kleine versnelling ingezet, dit onder protest van de bovenbenen, maar goed je moet iets he.

Over de streep mocht ik op mijn eigen klokje een tijd van 1:11:18 noteren.
Later op de avond kon ik concluderen dat mijn officiële tijd 1:11:17 was.

Na het finishen de tas opgehaald en in de tent van de baas droge kledij aangetrokken.
Wat gegeten en gedronken en na een aantal collegae gesproken te hebben richting de trein gewandeld om lekker naar huis te gaan.
Dus ik zeg al met al een top dag, ondanks de stortbui.


©Hardloopgek

Fish potato run

De fish potao run, de eerste keer dat ik hem loop. Als loper moest je eerst naar Emmeloord alwaar je bij AVNOP je startnummer en gratis functionele shirt op moest halen. Van hieruit kon je met de bus naar Urk, waar de start plaats vond. In Urk aangekomen kon je kleding die overbodig was in een bijgeleverde tas afgeven zodat dit terug werd gebracht naar AVNOP in Emmeloord. Tevens hadden ze drie globale startvakken, wedstrijdlopers / mensen die hem binnen het uur zouden lopen en langer dan een uur.

Na een verzorgde warming-up, waar ik uiteraard niet aan mee deed, volgde al snel het startschot. Je voelde al bij de start dat het warm was en benauwd, maar er stond ook een windje. Mijn hoop was dan ook gevestigd op dit windje, maar dit was iets te positief.

Vanaf Urk ging je over de weg (N351) richting Tollebeek, alwaar de start was van de 4mijl. Dus je wist als je hier was zat je op de helft. Maar voordat je er was, had je al wat afgezien. Bij de start overhoorde ik iemand die zei te lopen op een tijd van 51 a 55 minuten, maar eerder dacht dat t 55 werd. Dus ik dacht dat is een mooie om te volgen.
Hier moest ik na 2km toch echt op terug komen, want een eerste km in een tijd van 3:59 en een tweede in 4:10 is gewoon niet te doen (althans niet met dit weer). Dus hun laten lopen en me tempo terug gebracht richting de 4:30 per km.

Aangekomen in Tollebeek toch ook moeten vaststellen dat het een zware loop ging worden. Dit vanwege het mentale deel en de warmte dus tempo nog iets terug laten zakken. Dit niet zonder te bereken wat ik per km kon inleveren om toch binnen dat uur te blijven, want dat wilde ik nog niet helemaal laten varen.

Maar dat tweede deel, man wat was dat zwaar. Enkele malen gedacht te stoppen of op zijn minst te wandelen, deze gedachte meteen weer gewist en gedacht zolang ik dit tempo kan lopen dan komt het wel goed. Ondertussen zat ik al op een tempo van 4:45 a 4:50 per km. Dus stug doorgaan en de ene voet weer voor de andere, maar toch zag je bij veel lopers dat de warmte zijn tol eiste.

 Net voor Emmeloord moesten we de weg inruilen voor het fietspad, iets wat goed kon want het veld was al goed uitgedund. Hier zat dan ook meteen een stuk meer publiek dan langs de rest van de route, iets wat toch ook wel wil helpen. En toen het bord nog 1 km, dus we hadden er al 11,8 op zitten.

Niet veel later het bord 12km, nog maar 800 meter. En uiteindelijk kwam de poldertoren in zicht en na een flauwe bocht ook de finish. Een versnelling zat er, in ieder geval voor het gevoel, niet meer in. Op de laatste 2 a 300 meter had een loper het nog te kwaad en hing afgepeigerd over de hekken, een loper achter hem (de persoon voor mij) pakte hem onder de arm en nam hem al strompelend mee naar de eindstreep.

Uiteindelijk kwam ik over de meet met een eindtijd van 57:42 (ook zelf geklokt) en mocht ik de 47e plek bezetten van de 737 heren recreanten op de 8 mijl.

Na de finish kreeg je een zak aardappelen en kon je een lekker gebakken scholletje halen (vandaar de naam ) Mijn visje afgestaan aan de supporters, vrouw en kids, want ik ging het op dat moment toch niet binnen houden. Wel heerlijk twee flesjes extran weggewerkt welke je ook aangereikt kreeg.

Dus al met al een leuke loop over een relatief saai parcours met een goede organisatie.

©Hardloopgek