Vandaag was de Kerstloop in Dronten een loop die ik vorig jaar voor het eerst heb gelopen en me toen, ondanks de sneeuw, goed was bevallen.
Waarom? Omdat de organisatie ondanks de sneeuwval en de vrieskou toen het parcours voor 98% sneeuw en ijs vrij heeft weten te maken.
Dit tot tegenstelling tot sommige grotere lopen die moesten overgaan tot afgelasting van de loop.
Des te meer reden om Dronten ook dit jaar weer in mijn lijstje op te nemen.
Zodra de voor inschrijving waren geopend heb ik me dan ook ingeschreven voor de 10km.
Vandaag na te zijn ontwaakt maar eens richting Dronten gereden waar je simpel de bordjes volgt en op een stukje industrie vlakbij de inschrijving en start aankomt en je auto kan parkeren.
Vanaf hier loop in een kleine 5 minuten naar het Almere college waar je je startnummer inc. aandenken op kunt halen.
Daar waar we vorig jaar een functioneel shirt kregen was het dit jaar een veiligheidsvest.
Deze heb ik bij thuiskomst overigens direct in kunnen leveren onder het mom van je hebt er al een en deze is toch wat krap voor je!
Dat hij iets klein uitviel moest ik nageven, maar was gewoon te gebruiken en de functioneel is hij ook als hij iets kleiner is.
Omdat ik iets aan de vroege kant was heb ik eerst even mensen staan aanschouwen, even lekker genieten van de diversiteit aan mensen die deze sport beoefenen.
Uiteindelijk toch maar omgekleed en me startnummer aan mijn borstband gespeld en klaar waren we.
Even over half een zijn we maar richting de start gegaan om alvast te wennen aan het frisse windje voordat we van start moesten.
Vanwege dit frisse windje had ik besloten om met lange mouwen te starten i.p.v. korte, maar 5 minuten voor de start kwam het zonnetje door en zou ik bijna spijt krijgen.
Maar goed ik stond beschut tussen allemaal ander lopers dus voelde niet of het windje er nog was.
Om 13:00 uur klonk het startschot en vertrokken we.
In tegenstelling tot vorig jaar stond ik nu redelijk vooraan en had ik binnen de eerste 1 1/2 kilometer al aardig mijn tempo gevonden en ook mijn plekje in het deelnemersveld.
Dat was mooi want ik wist dat we ergens rond de 1 1/2 kilometer van de brede wegen een wat smaller fietspad opgingen en dan is het wel fijn dat je niet meer achter een hele kluit langzamere lopers zit.
De eerste 4 kilometer gaan dan ook door de bewoonde wereld van Dronten, hierna gaan we de Dronterweg onderdoor en richting de landbouw en buiten wegen.
Hier loop je ruim 2 kilometer over een rechte weg om daarna weer terug te keren richting Dronten.
Juist op deze weg net voorbij het 6 kilometerpunt liep je in een keer vol in de wind.
Dus ik was maar al te blij dat ik een klein groepje van 4 lopers vlak voor me had, ik ben hier direct naartoe gelopen in de hoop uit de wind te kunnen lopen.
Dit was helaas niet het geval, want de wind kwam schuin van voren aanzetten, maar gelukkig was ik niet de enige.
Ik had me in ieder geval bedacht dat als ik maar bij ze zou blijven lopen je dan geestelijk steun vind daarin, want zodra je achter raakt ben je verloren.
Aan het einde van deze weg sloegen we weer af richting Dronten en zag je mooi de lopers die voor je liepen omdat je nog een klein lusje maakt.
Wanneer je dat lusje hebt gehad is het nog een kleine 2 kilometer naar de finish, dus hier kun je proberen het tempo nog een klein op te schroeven.
Dit was ook iets wat me nog lukte, ook al voelde dat niet altijd zo.
Uiteindelijk kwam ik over de streep met een tijd van 44:39!
Een tijd waar ik erg blij mee kan zijn, want ik heb zoals sommige wel hebben meegekregen sinds de zevenheuvelenloop wel een keer gelopen en dat was afgelopen week 8 kilometer.
Het enige streven wat ik had vandaag was mijn tijd van 2010 te verbeteren, die stond op 51:34 (maar waren uiteraard onder andere omstandigheden gelopen)
Mijn conclusie is dan ook dat elke tijd die ik onder de 45:00 minuten noteer op een 10 kilometer rum voldoende is.
En nu op naar 2012 het jaar dat ik mijn afstanden ga verlegen naar de halve marathon en wie weet ook wel die van de Houtwijker Kerstloop!
©Hardloopgek
zaterdag 17 december 2011
dinsdag 13 december 2011
Even niets!
Zo de titel zegt het al eigenlijk.
Sinds de zevenheuvelenloop op 20 november heb ik tot vandaag helemaal niet gelopen.
Waarom niet? Omdat ik niet kon? Niet wilde?
Niet kunnen is een groot woord, tuurlijk kun je als je maar wilt!
Kennelijk wilde ik niet voldoende!
Uiteraard waren er factoren die het bemoeilijkte, zoals mijn rooster en het feit dat de afgelopen week zo een beetje in het teken stond van het eerste deel van de renovatie van mijn woning.
Maar ik durf echt wel te zeggen dat er moment en zijn geweest dat ik kon, maar niet ben gegaan.
Tot vandaag, vandaag wilde ik rond 16:00 uur de blog van Monique lezen en bedacht me dat ik maar weer een rondje moest gaan doen.
Uiteraard speelt het feit dat ik a.s. zaterdag de Houtwijker kerstloop doe in Dronten.
Dus hup omkleden en even naar buiten om de spieren wakker te schudden.
Het is een kort rondje van 8km geworden en de spiertjes voelde goed.
Dus nu maar weer een beetje regelmaat er in brengen en voorzichtig aan dit hardloop jaar afsluiten.
©Hardloopgek
Sinds de zevenheuvelenloop op 20 november heb ik tot vandaag helemaal niet gelopen.
Waarom niet? Omdat ik niet kon? Niet wilde?
Niet kunnen is een groot woord, tuurlijk kun je als je maar wilt!
Kennelijk wilde ik niet voldoende!
Uiteraard waren er factoren die het bemoeilijkte, zoals mijn rooster en het feit dat de afgelopen week zo een beetje in het teken stond van het eerste deel van de renovatie van mijn woning.
Maar ik durf echt wel te zeggen dat er moment en zijn geweest dat ik kon, maar niet ben gegaan.
Tot vandaag, vandaag wilde ik rond 16:00 uur de blog van Monique lezen en bedacht me dat ik maar weer een rondje moest gaan doen.
Uiteraard speelt het feit dat ik a.s. zaterdag de Houtwijker kerstloop doe in Dronten.
Dus hup omkleden en even naar buiten om de spieren wakker te schudden.
Het is een kort rondje van 8km geworden en de spiertjes voelde goed.
Dus nu maar weer een beetje regelmaat er in brengen en voorzichtig aan dit hardloop jaar afsluiten.
©Hardloopgek
maandag 21 november 2011
Zevenheuvelenloop 20-11-2011
Afgelopen zondag was het dan zover, de zevenheuvelenloop van 2011.
Al vroeg ging de wekker, want je moet er wel iets voor over hebben.
Nadat het hele huis ontwaakt was en de kids weggebracht waren begon de dag / reis.
Om 09:16 uur de trein richting Amsterdam CS, uiteraard onder het genot van een bakkie koffie.
In Amsterdam aangekomen alle tijd om over te stappen op de directe trein naar Nijmegen.
Marieke zat hier al in en die had het voor elkaar gekregen om 2 plekjes vrij te houden.
Maar goed ook want het was onwijs druk en het werd gaande weg alleen maar drukker met voornamelijk lopers.
In Nijmegen aangekomen om, ja alweer, 11:49 uur de andere RunningPlussers opgezocht die ook mee liepen.
Een deel hiervan nog voor de start gezien en gesproken en een deel daarna en sommige helaas niet.
Even over half een be ik me gaan om- / uitkleden en heb ik mijn tas ingeleverd en richting mijn startvak gelopen samen met mijn vrouw.
Bij het startvak aangekomen afscheid genomen en mij tussen de hordes mensen begeven.
Ik mocht in het gele startvak starten, dit vak zat achter grijs (wedtsrijdlopers) en het blauwe vak.
Dit hield dus in dat ik mijn ambitieuze tijd, te weten 1:05:00, moest gaan waar maken.
Vooraf had ik al een klein reken sommetje gemaakt en kwam ik uit op een tijd van ergens rond de 1:07:30 als veilige tijd, dus conclusie alles tussen de 1:05 en 1:10 zou acceptabel zijn.
De start is goed verzorgd, het gaat langzaam omdat ze een trechter start hanteren.
Maar dit geeft wel de gelegenheid om rennend over de tartan matten te gaan en dus direct een eigen loop plekje te hebben.
De eerste vijf kilometer staan bekend om hun vals plat, hoewel je de meeste mensen enkel hoort over de heuvels na deze 5 kilometer moet je ze niet onderschatten.
Jezelf stuk lopen op dit stuk betekend een dramatische en loodzware race.
In de eerste 5 kilometer aardig mijn tempo kunnen lopen en hier en daar een paar seconden kunnen pakken.
En ook dit jaar verbaasde ik mij over de deelnemers die je hier alweer terug zag lopen, sommige vanwege een blessure maar zeker ook lopers die zichzelf voorbij waren gelopen.
Na de 5 kilometer gingen we linksaf richting de eerste verzorgingspost net achter de 6 kilometer.
Zoals altijd staat er netjes aangegeven, snelle lopers links en langzame lopers rechts, enige dat jammer is hieraan is dat niet iedereen snapt wat langzaam en snel is.
Mensen als je links loopt en 5 a 10 mede lopers komen je voorbij, dan mag je best iets meer naar rechts gaan lopen.
Maar goed in tegen stellig tot de editie van 2009 hadden ze nu nog volop AA drink en water (starten in de editie van 2009 weliswaar in by-pass 3, dit jaar startvak paars).
Dus twee bekertjes water weten te scoren en hup door.
Rond het 7 kilometerpunt draai je de befaamde 7heuvelenweg op, ja het is een weg dus het zijn niet daadwerkelijk 7 heuvels.
Hier begint dan ook het mooiste stuk, al die lopers die je ziet klimmen en dalen.
Als je bovenaan zo een heuvel bent en dat je dan een zee van koppies ziet, GEWELDIG, en dan nog de prachtige omgeving......
Tussen het 7 en 9 kilometerpunt mag je twee prachtige klimmetjes bedwingen en uiteraard ook twee maal heerlijk dalen.
Na het 9 kilometerpunt kun je weer even bij komen met een AA drink of een watertje.
Vervolgens kun je een kilometer lang redelijk rustig aan doen qua hoogte niveau's dan.
Maar als je eenmaal de 10 kilometer bent gepasseerd dan komt hij, 1 kilometer lang stijgen.
Dit in een dus danig stijgingspercentage dat je je er lelijk op kunt verkijken.
Het 11 kilometerpunt achter je gelaten kom je weer in de bewoonde wereld.
Hier zou je denken dat je het gehad hebt en dat het nu rustig uitlopen is naar de finish.
Maar niets is minder waar, maar goed ik had die ergste heuvels al overleefd en lag nog aardig op schema.
Even voor het twaalf kilometerpunt kon ik het niet laten om op t klokje te kijken om te zien dat ik ergens rond 50 minuten zat.
En snel sommetje leerde mij dat 1:05 er mogelijk nog inzat, maar dan mochten we niets meer prijs geven.
De 12 kilometer gepasseerd kreeg je weer een venijnig stuk vals plat voor de kiezen.
Gelukkig werd ik hier voorbij gestreefd door een jonge dame die er een lekker tempo op na hield, dus plan was om haar te volgen.
Dit lukte aardig en we hebben zelfs af en toe van stuivertje gewisseld.
Net voor de laatste kilometer heb ik haar achter met gelaten.
Vanaf de 750m stonden er bordjes langs het parcours die de afstand tot de finish aangaven, wat een ramp zijn die borden zeg.
Op het laatste stuk, de Groesbeekseweg, werd het weer wat smaller omdat we maar 1 weg hadden i.v.m. de huldiging van de wedstrijdlopers.
Vlak voor de finish zag ik tot mijn grote verbazing en ergernis dat sommige finishers al liepen / stil stonden tussen de twee tartan matten.
De meest rustige zijde uitgekozen en hier mijn weg door de wandelaars gebeukt, helaas moest dit, om over de tweede tartan mat te komen en mijn tijdregistratie te stoppen.
Ik had zelf 1:05:03 op het klokje staan.
Vervolgens door gewandeld naar de uitgifte van het drinken en de medailles en daarna door na de garderobe om mijn tas met droge kleding te bemachtigen.
Omdat ik voor de start mijn telefoon aan mijn vrouw had gegeven kon ik haar niet bellen dat ik binnen was, dus maar hopen dat ze me had zien finishen.
Tijdens het wachten Joppe nog even kunnen spotten, die ook een mooie tijd had neergezet op zijn vibram FiveFingers.
Uiteindelijk spotte ik mijn vrouw op de afgesproken plek, ze had me inderdaad niet zien finishen.
Maar wel wist ze wanneer ik ongeveer binnen moest komen en zag vervolgens op Facebook dat ik inderdaad al binnen was.
En ook hier was de eindtijd 1:05:03, dus een tijd om tevreden mee te zijn dacht ik zo.
We hebben voordat we terug gingen naar de finish eerst even een bakkie gescoord, want de mist die voor de start was weggetrokken kwam weer terug en die maakte het er niet warmer op.
Uiteindelijk bij het 200m bordje een plekje ingenomen om er achter te komen dat het spotten me niet erg goed afging.
Ik heb niemand voorbij zien komen en ze allemaal middels facebook binnen zien komen.
Wel hebben we Marieke nog kunnen spotten en de laatste 200 meter door kunnen schreeuwen.
Nadat Marieke was gepasseerd zijn we ook richting de medaille uitgifte gelopen om Marieke op te pikken en de overige RP'ers die er nog waren te zien.
We zijn nadat ook Marieke haar tas had en droge kleding aan had met zijn alle richting het station gegaan om na het scoren van een bakkie koffie ieder zijn weegs te gaan.
In Amsterdam zouden mijn vrouw en ik nog even een tussenstop houden bij de Mc Donalds, uiteindelijk ging Marieke ook mee en hebben we ons welverdiende warme hap gescoord.
Toen we uiteindelijk thuis waren en de kids er in lagen en gedoucht waren heb ik op de bank genoten van een heerlijk koud biertje.
O en ondanks dat ik geen PR op de 15 kilometer heb gelopen, heb ik wel een PPR gelopen!
Ook wel Persoonlijk Parcours Record!
©Hardloopgek
Al vroeg ging de wekker, want je moet er wel iets voor over hebben.
Nadat het hele huis ontwaakt was en de kids weggebracht waren begon de dag / reis.
Om 09:16 uur de trein richting Amsterdam CS, uiteraard onder het genot van een bakkie koffie.
In Amsterdam aangekomen alle tijd om over te stappen op de directe trein naar Nijmegen.
Marieke zat hier al in en die had het voor elkaar gekregen om 2 plekjes vrij te houden.
Maar goed ook want het was onwijs druk en het werd gaande weg alleen maar drukker met voornamelijk lopers.
In Nijmegen aangekomen om, ja alweer, 11:49 uur de andere RunningPlussers opgezocht die ook mee liepen.
Een deel hiervan nog voor de start gezien en gesproken en een deel daarna en sommige helaas niet.
Even over half een be ik me gaan om- / uitkleden en heb ik mijn tas ingeleverd en richting mijn startvak gelopen samen met mijn vrouw.
Bij het startvak aangekomen afscheid genomen en mij tussen de hordes mensen begeven.
Ik mocht in het gele startvak starten, dit vak zat achter grijs (wedtsrijdlopers) en het blauwe vak.
Dit hield dus in dat ik mijn ambitieuze tijd, te weten 1:05:00, moest gaan waar maken.
Vooraf had ik al een klein reken sommetje gemaakt en kwam ik uit op een tijd van ergens rond de 1:07:30 als veilige tijd, dus conclusie alles tussen de 1:05 en 1:10 zou acceptabel zijn.
De start is goed verzorgd, het gaat langzaam omdat ze een trechter start hanteren.
Maar dit geeft wel de gelegenheid om rennend over de tartan matten te gaan en dus direct een eigen loop plekje te hebben.
De eerste vijf kilometer staan bekend om hun vals plat, hoewel je de meeste mensen enkel hoort over de heuvels na deze 5 kilometer moet je ze niet onderschatten.
Jezelf stuk lopen op dit stuk betekend een dramatische en loodzware race.
En ook dit jaar verbaasde ik mij over de deelnemers die je hier alweer terug zag lopen, sommige vanwege een blessure maar zeker ook lopers die zichzelf voorbij waren gelopen.
Na de 5 kilometer gingen we linksaf richting de eerste verzorgingspost net achter de 6 kilometer.
Zoals altijd staat er netjes aangegeven, snelle lopers links en langzame lopers rechts, enige dat jammer is hieraan is dat niet iedereen snapt wat langzaam en snel is.
Mensen als je links loopt en 5 a 10 mede lopers komen je voorbij, dan mag je best iets meer naar rechts gaan lopen.
Maar goed in tegen stellig tot de editie van 2009 hadden ze nu nog volop AA drink en water (starten in de editie van 2009 weliswaar in by-pass 3, dit jaar startvak paars).
Dus twee bekertjes water weten te scoren en hup door.
Rond het 7 kilometerpunt draai je de befaamde 7heuvelenweg op, ja het is een weg dus het zijn niet daadwerkelijk 7 heuvels.
Hier begint dan ook het mooiste stuk, al die lopers die je ziet klimmen en dalen.
Als je bovenaan zo een heuvel bent en dat je dan een zee van koppies ziet, GEWELDIG, en dan nog de prachtige omgeving......
Tussen het 7 en 9 kilometerpunt mag je twee prachtige klimmetjes bedwingen en uiteraard ook twee maal heerlijk dalen.
Na het 9 kilometerpunt kun je weer even bij komen met een AA drink of een watertje.
Vervolgens kun je een kilometer lang redelijk rustig aan doen qua hoogte niveau's dan.
Maar als je eenmaal de 10 kilometer bent gepasseerd dan komt hij, 1 kilometer lang stijgen.
Dit in een dus danig stijgingspercentage dat je je er lelijk op kunt verkijken.
Het 11 kilometerpunt achter je gelaten kom je weer in de bewoonde wereld.
Hier zou je denken dat je het gehad hebt en dat het nu rustig uitlopen is naar de finish.
Maar niets is minder waar, maar goed ik had die ergste heuvels al overleefd en lag nog aardig op schema.
Even voor het twaalf kilometerpunt kon ik het niet laten om op t klokje te kijken om te zien dat ik ergens rond 50 minuten zat.
En snel sommetje leerde mij dat 1:05 er mogelijk nog inzat, maar dan mochten we niets meer prijs geven.
De 12 kilometer gepasseerd kreeg je weer een venijnig stuk vals plat voor de kiezen.
Gelukkig werd ik hier voorbij gestreefd door een jonge dame die er een lekker tempo op na hield, dus plan was om haar te volgen.
Dit lukte aardig en we hebben zelfs af en toe van stuivertje gewisseld.
Net voor de laatste kilometer heb ik haar achter met gelaten.
Vanaf de 750m stonden er bordjes langs het parcours die de afstand tot de finish aangaven, wat een ramp zijn die borden zeg.
Op het laatste stuk, de Groesbeekseweg, werd het weer wat smaller omdat we maar 1 weg hadden i.v.m. de huldiging van de wedstrijdlopers.
Vlak voor de finish zag ik tot mijn grote verbazing en ergernis dat sommige finishers al liepen / stil stonden tussen de twee tartan matten.
De meest rustige zijde uitgekozen en hier mijn weg door de wandelaars gebeukt, helaas moest dit, om over de tweede tartan mat te komen en mijn tijdregistratie te stoppen.
Ik had zelf 1:05:03 op het klokje staan.
Vervolgens door gewandeld naar de uitgifte van het drinken en de medailles en daarna door na de garderobe om mijn tas met droge kleding te bemachtigen.
Omdat ik voor de start mijn telefoon aan mijn vrouw had gegeven kon ik haar niet bellen dat ik binnen was, dus maar hopen dat ze me had zien finishen.
Tijdens het wachten Joppe nog even kunnen spotten, die ook een mooie tijd had neergezet op zijn vibram FiveFingers.
Uiteindelijk spotte ik mijn vrouw op de afgesproken plek, ze had me inderdaad niet zien finishen.
Maar wel wist ze wanneer ik ongeveer binnen moest komen en zag vervolgens op Facebook dat ik inderdaad al binnen was.
En ook hier was de eindtijd 1:05:03, dus een tijd om tevreden mee te zijn dacht ik zo.
We hebben voordat we terug gingen naar de finish eerst even een bakkie gescoord, want de mist die voor de start was weggetrokken kwam weer terug en die maakte het er niet warmer op.
Uiteindelijk bij het 200m bordje een plekje ingenomen om er achter te komen dat het spotten me niet erg goed afging.
Ik heb niemand voorbij zien komen en ze allemaal middels facebook binnen zien komen.
Wel hebben we Marieke nog kunnen spotten en de laatste 200 meter door kunnen schreeuwen.
Nadat Marieke was gepasseerd zijn we ook richting de medaille uitgifte gelopen om Marieke op te pikken en de overige RP'ers die er nog waren te zien.
We zijn nadat ook Marieke haar tas had en droge kleding aan had met zijn alle richting het station gegaan om na het scoren van een bakkie koffie ieder zijn weegs te gaan.
In Amsterdam zouden mijn vrouw en ik nog even een tussenstop houden bij de Mc Donalds, uiteindelijk ging Marieke ook mee en hebben we ons welverdiende warme hap gescoord.
Toen we uiteindelijk thuis waren en de kids er in lagen en gedoucht waren heb ik op de bank genoten van een heerlijk koud biertje.
O en ondanks dat ik geen PR op de 15 kilometer heb gelopen, heb ik wel een PPR gelopen!
Ook wel Persoonlijk Parcours Record!
©Hardloopgek
vrijdag 11 november 2011
De zevenheuvelen komen eraan
Zo de zevenheuvelenloop komt er aan!
Nadat ik anderhalve week niet had gelopen moest ik toch echt weer iets gaan doen.
Dus afgelopen week voorgenomen op zijn minst een duurloopje te doen.
Deze stond gepland voor de woensdag, maar op dinsdag wilde ik ook graag lopen.
Dus wat doe je dan, inderdaad een kort rondje om de spiertjes weer even wakker te maken.
Want na anderhalve week waren die toch ook al bijna in winterslaap.
Op woensdag stond er dan een lange duurloop in de planning.
Omdat de zevenheuvelenloop 15 kilometer is met een licht glooiend parcours moest mijn training minstens zo lang zijn.
Dus even op afstandmeten.nl gekeken en een route uitgestippeld.
Om ervoor te zorgen dat ik niet in de verleiding kon komen om tussentijds af te haken de route zo gelopen dat ik, behalve rond de 11 kilometer, nergens tussendoor kon steken.
Aan het einde van de rit hadden we net iets meer dan 17 kilometer gelopen en voelde alles goed aan.
Later op de dag tijdens het uitlaten van de honden voelde ik heel licht de beentjes, wat een heerlijk gevoel is dat zeg.
Ondertussen wachtende op mijn startnummer voor de zevenheuvelenloop, maar zowel dinsdag als woensdag niets mogen ontvangen.
Op donderdag moest er weer gewerkt worden en zou de postbode pas komen wanneer ik al weg was.
'S avonds had ik een bericht van het thuisfront dat mijn enveloppe binnen was.
Toen we eindelijk 's nacht thuis kwamen kon ik constateren dat ik startnummer 6897 en startvak geel.
Nadat ik het boekje had geraadpleegd bleek dit redelijk in het begin te zijn, zijn namelijk maar twee startvakken die voor geel vertrekken.
Als ik dan ga kijken naar de eerste keer dat ik meeliep, 2009 de 25e editie waar ik startte in bypass 3 (voor de deelnemers van deze editie startvak paars)
Nog negen dagen en dan is het zover en dan zullen we voor de 2e maal deelnemen aan deze loop.
Voor hen die meedoen misschien tot dan, voor hen die niet meedoen tot de volgende blog.
©Hardloopgek
Nadat ik anderhalve week niet had gelopen moest ik toch echt weer iets gaan doen.
Dus afgelopen week voorgenomen op zijn minst een duurloopje te doen.
Deze stond gepland voor de woensdag, maar op dinsdag wilde ik ook graag lopen.
Dus wat doe je dan, inderdaad een kort rondje om de spiertjes weer even wakker te maken.
Want na anderhalve week waren die toch ook al bijna in winterslaap.
Op woensdag stond er dan een lange duurloop in de planning.
Omdat de zevenheuvelenloop 15 kilometer is met een licht glooiend parcours moest mijn training minstens zo lang zijn.
Dus even op afstandmeten.nl gekeken en een route uitgestippeld.
Om ervoor te zorgen dat ik niet in de verleiding kon komen om tussentijds af te haken de route zo gelopen dat ik, behalve rond de 11 kilometer, nergens tussendoor kon steken.
Aan het einde van de rit hadden we net iets meer dan 17 kilometer gelopen en voelde alles goed aan.
Later op de dag tijdens het uitlaten van de honden voelde ik heel licht de beentjes, wat een heerlijk gevoel is dat zeg.
Ondertussen wachtende op mijn startnummer voor de zevenheuvelenloop, maar zowel dinsdag als woensdag niets mogen ontvangen.
Op donderdag moest er weer gewerkt worden en zou de postbode pas komen wanneer ik al weg was.
'S avonds had ik een bericht van het thuisfront dat mijn enveloppe binnen was.
Toen we eindelijk 's nacht thuis kwamen kon ik constateren dat ik startnummer 6897 en startvak geel.
Nadat ik het boekje had geraadpleegd bleek dit redelijk in het begin te zijn, zijn namelijk maar twee startvakken die voor geel vertrekken.
Als ik dan ga kijken naar de eerste keer dat ik meeliep, 2009 de 25e editie waar ik startte in bypass 3 (voor de deelnemers van deze editie startvak paars)
Nog negen dagen en dan is het zover en dan zullen we voor de 2e maal deelnemen aan deze loop.
Voor hen die meedoen misschien tot dan, voor hen die niet meedoen tot de volgende blog.
©Hardloopgek
dinsdag 1 november 2011
Derde inschrijving van 2012 een feit
Afgelopen nacht om 24:00 uur werd de inschrijving van de Safarirun opengesteld.
Deze run vind plaats in Arnhem bij Burgers zoo.
Dit maakt het een ideale loop voor mijn trouwste supporters, ja mijn eigen kinderen en vrouw lief natuurlijk.
Want naast het feit dat het een uitje is met het gezin waarbij ik bezig ben met mijn sport gaan we natuurlijk ook het park in.
Als deelnemer mag je gratis naar binnen en voor de supporters kun je een toegangsbewijs mee bestellen tegen een gereduceerd tarief.
Dit zet de teller voor 2012 op 3 definitieve lopen voor nu.
©Hardloopgek
Deze run vind plaats in Arnhem bij Burgers zoo.
Dit maakt het een ideale loop voor mijn trouwste supporters, ja mijn eigen kinderen en vrouw lief natuurlijk.
Want naast het feit dat het een uitje is met het gezin waarbij ik bezig ben met mijn sport gaan we natuurlijk ook het park in.
Als deelnemer mag je gratis naar binnen en voor de supporters kun je een toegangsbewijs mee bestellen tegen een gereduceerd tarief.
Dit zet de teller voor 2012 op 3 definitieve lopen voor nu.
©Hardloopgek
zondag 23 oktober 2011
Onderweg naar....
Onderweg naar.... de zevenheuvelenloop, houtwijkkerstloop en 2012.
Dit jaar staan er nog maar twee loopjes in de planning, voor nu dan.
Uiteraard de zeven heuvelenloop in november.
Dit zal een dagje uit worden met mijn vrouw, want die gaat gezellig mee.
Maar ook een mini meeting met leden van RunningPlus, want er zijn toch een redelijk aantal die er aan mee gaan doen.
Ik moet zeggen dat ik er ook echt zin in heb.
Doen we ook nog wat speciaals daarvoor? Nou nee!
Echte heuvels kennen we niet in de polder, op een paar fietsbruggen na.
Maar deze zitten bijna standaard in mijn rondes.
In december doen we nog mee aan de houtwijkkerstloop in Dronten.
Nog net geen thuis wedstrijd, maar wel een leuke loop.
Een van de weinige lopen die ook bij winters weer, tot op heden, is doorgegaan.
En dan 2012!
Voor de eerste 6 maanden hebben we al een aardig verlanglijstje staan.
In dit lijstje staan ook een paar halve marathons, want 2012 is het jaar dat ik deze afstand ga en mag lopen.
De eerste 2 lopen zijn we ondertussen al voor ingeschreven, te weten:
- Vondelparkloop
- Midwintermarathon
Tijdens de Vondelparkloop doen we mee aan de 10 kilometer, omdat ik halve marathons wil gaan doen zal ik ook mijn wedstrijd kilometers moeten maken.
Daarom staat voor januari ook de Safarirun op het lijstje voor januari (ook een 10km).
Tijdens de midwintermarathon zal ik deelnemen aan de Hollander techniek mini marathon 18,5 km.
Naast het hardlopen zelf loop ik ook met de gedachten te spelen om een cursus tot looptrainer te doen.
Maar dit speelt vooral nog af in mijn gedachten. Natuurlijk kijk ik wel op het net en kom eigenlijk elke keer uit op de zelfde cursus.
Een andere gedachte waar ik mee rond loop is om een cursus sportvoeding te doen, maar ook hiervoor geldt dat dit vooral in mijn gedachten zo is.
Dus hardloopgek onderweg naar.... laten we het houden op 2012
©Hardloopgek
Dit jaar staan er nog maar twee loopjes in de planning, voor nu dan.
Uiteraard de zeven heuvelenloop in november.
Dit zal een dagje uit worden met mijn vrouw, want die gaat gezellig mee.
Maar ook een mini meeting met leden van RunningPlus, want er zijn toch een redelijk aantal die er aan mee gaan doen.
Ik moet zeggen dat ik er ook echt zin in heb.
Doen we ook nog wat speciaals daarvoor? Nou nee!
Echte heuvels kennen we niet in de polder, op een paar fietsbruggen na.
Maar deze zitten bijna standaard in mijn rondes.
In december doen we nog mee aan de houtwijkkerstloop in Dronten.
Nog net geen thuis wedstrijd, maar wel een leuke loop.
Een van de weinige lopen die ook bij winters weer, tot op heden, is doorgegaan.
En dan 2012!
Voor de eerste 6 maanden hebben we al een aardig verlanglijstje staan.
In dit lijstje staan ook een paar halve marathons, want 2012 is het jaar dat ik deze afstand ga en mag lopen.
De eerste 2 lopen zijn we ondertussen al voor ingeschreven, te weten:
- Vondelparkloop
- Midwintermarathon
Tijdens de Vondelparkloop doen we mee aan de 10 kilometer, omdat ik halve marathons wil gaan doen zal ik ook mijn wedstrijd kilometers moeten maken.
Daarom staat voor januari ook de Safarirun op het lijstje voor januari (ook een 10km).
Tijdens de midwintermarathon zal ik deelnemen aan de Hollander techniek mini marathon 18,5 km.
Naast het hardlopen zelf loop ik ook met de gedachten te spelen om een cursus tot looptrainer te doen.
Maar dit speelt vooral nog af in mijn gedachten. Natuurlijk kijk ik wel op het net en kom eigenlijk elke keer uit op de zelfde cursus.
Een andere gedachte waar ik mee rond loop is om een cursus sportvoeding te doen, maar ook hiervoor geldt dat dit vooral in mijn gedachten zo is.
Dus hardloopgek onderweg naar.... laten we het houden op 2012
©Hardloopgek
zondag 16 oktober 2011
De Amsterdam Marathon
Vandaag was het zover de Amsterdam marathon, althans de 8 kilometer voor mij.
Na een korte nacht, omdat ik de dag ervoor middagdienst had, stonden we naast ons bedje om ons klaar te maken.
De koffie hoefde ik alleen aan te drukken want die stond al klaar, dus onder het genot van een bakkie koffie en een bammetje met pindakaas begonnen we onze dag.
Even rond zeven uur de tas gepakt en op naar het station.
Hier een trein eerder gepakt dan gepland, maar ja beter te vroeg dan te laat zullen we maar zeggen.
Rond 08:10 uur rolden we station Zuid binnen en gingen we op de voetjes richting het olympisch stadion waar ik veel te vroeg was.
Ik hoefde namelijk pas om 09:00 uur aanwezig te zijn om mij te melden bij het goede doel waarvoor ik liep.
Wat doe je dan? precies dan twitter je er gewoon even op los om wat tijd te doden, uiteraard stuur je dan ook een bewijsje mee dat je er bent:
Langzaam maar zeker druppelde de ander lopers binnen en zo ook de mensen van Hospitaal broeders waarvoor we liepen.
Na de nodige foto's en het inleveren van de tassen gingen we rond 9:50 uur richting de starvakken.
En hier was het druk........
Om 10:10 uur klonk het startschot en kwam de meute moeizaam opgang.
Je kon merken dat dit een massale start was en niet zoals b.v. de dam tot damloop met tussen posen in de startvakken.
Dit resulteerde dan ook in 2 kilometer mensen ontwijken en je plekje vinden.
Het feit dat er mensen mee doen en zich totaal niet bezig houden met randvoorwaarden en ongeschreven regels zoals langzaam loopt rechts snel links erger ik mij vooral aan die mensen die achteloos van de ene naar de andere kant schieten zonder te kijken.
Maar goed na 2 kilometer zaten we alweer in het Vondelpark en na het ontwijken van diverse lopers en een hele dure telelens had ik dan toch mijn eigen ruimte / ritme gevonden en dit was nog beter na het verlaten van het Vondelpark.
Vanaf kilometer 3 werd het mijn eigen race, mijn ritme, mijn ruimte.
De snelheid zat er lekker in, de 1e kilometer het langzaamst (maar dit is normaal, helemaal bij zo een evenement).
Het parcours was goed afgebakend, alleen waren er zo af en toe verkeersregelaars die het handig vonden mensen met scooters en of fietsen in te kleine gaten te laten oversteken.
Op het 5 kilometer punt (van de marathon) stond een drankpost met AA en water en sponsen.
Dit was op dat moment meer dan welkom, want het was dan misschien niet warm, maar ik ging in een redelijk rap tempo over het parcours.
Ik was van te voren blij geweest met een tijd van 36 minuten.
Toen ik eenmaal in het imposante olympische stadion was gefinisht en keek naar mijn eigen geklokte tijd kon ik alleen maar blijer worden 33:55 op het klokje.
Na het in ontvangst nemen van de medaille en een heerlijk flesje AA ging ik samen met Kasper een ander loper van Runningplus voor onze tas.
Hier kregen wij nog een warm applaus van de dames van de tassen omdat wij als een van de eerste business lopers onze tas bij hun kwamen halen.
Ze vonden het geen wij hadden gedaan erg knap!
Maar wij weten beter juist zij, die vrijwilligers die daar de hele dag in touw zijn maken dat wij zo kunnen lopen, dit hebben wij hun natuurlijk wel even vertelt.
Nadat we droge kleding hadden aangetrokken hebben we de familie opgezocht en even de marathon expo bezocht en een bakkie koffie gescoord.
Hierna zijn we langzaam aan langs het parcours richting station Rai gelopen genietend van het zonnetje om richting huis te gaan.
Onderweg ontving ik een mail van de TCS Amsterdam marathon met mijn uitslag:
Dus mijn dag kan niet meer stuk met deze geweldige PR
©Hardloopgek
Na een korte nacht, omdat ik de dag ervoor middagdienst had, stonden we naast ons bedje om ons klaar te maken.
De koffie hoefde ik alleen aan te drukken want die stond al klaar, dus onder het genot van een bakkie koffie en een bammetje met pindakaas begonnen we onze dag.
Even rond zeven uur de tas gepakt en op naar het station.
Hier een trein eerder gepakt dan gepland, maar ja beter te vroeg dan te laat zullen we maar zeggen.
Rond 08:10 uur rolden we station Zuid binnen en gingen we op de voetjes richting het olympisch stadion waar ik veel te vroeg was.
Ik hoefde namelijk pas om 09:00 uur aanwezig te zijn om mij te melden bij het goede doel waarvoor ik liep.
Wat doe je dan? precies dan twitter je er gewoon even op los om wat tijd te doden, uiteraard stuur je dan ook een bewijsje mee dat je er bent:
 |
| Iamsterdam logo |
Na de nodige foto's en het inleveren van de tassen gingen we rond 9:50 uur richting de starvakken.
En hier was het druk........
Om 10:10 uur klonk het startschot en kwam de meute moeizaam opgang.
Je kon merken dat dit een massale start was en niet zoals b.v. de dam tot damloop met tussen posen in de startvakken.
Dit resulteerde dan ook in 2 kilometer mensen ontwijken en je plekje vinden.
Het feit dat er mensen mee doen en zich totaal niet bezig houden met randvoorwaarden en ongeschreven regels zoals langzaam loopt rechts snel links erger ik mij vooral aan die mensen die achteloos van de ene naar de andere kant schieten zonder te kijken.
Maar goed na 2 kilometer zaten we alweer in het Vondelpark en na het ontwijken van diverse lopers en een hele dure telelens had ik dan toch mijn eigen ruimte / ritme gevonden en dit was nog beter na het verlaten van het Vondelpark.
Vanaf kilometer 3 werd het mijn eigen race, mijn ritme, mijn ruimte.
De snelheid zat er lekker in, de 1e kilometer het langzaamst (maar dit is normaal, helemaal bij zo een evenement).
Het parcours was goed afgebakend, alleen waren er zo af en toe verkeersregelaars die het handig vonden mensen met scooters en of fietsen in te kleine gaten te laten oversteken.
Op het 5 kilometer punt (van de marathon) stond een drankpost met AA en water en sponsen.
Dit was op dat moment meer dan welkom, want het was dan misschien niet warm, maar ik ging in een redelijk rap tempo over het parcours.
Ik was van te voren blij geweest met een tijd van 36 minuten.
Toen ik eenmaal in het imposante olympische stadion was gefinisht en keek naar mijn eigen geklokte tijd kon ik alleen maar blijer worden 33:55 op het klokje.
Na het in ontvangst nemen van de medaille en een heerlijk flesje AA ging ik samen met Kasper een ander loper van Runningplus voor onze tas.
Hier kregen wij nog een warm applaus van de dames van de tassen omdat wij als een van de eerste business lopers onze tas bij hun kwamen halen.
Ze vonden het geen wij hadden gedaan erg knap!
Maar wij weten beter juist zij, die vrijwilligers die daar de hele dag in touw zijn maken dat wij zo kunnen lopen, dit hebben wij hun natuurlijk wel even vertelt.
Nadat we droge kleding hadden aangetrokken hebben we de familie opgezocht en even de marathon expo bezocht en een bakkie koffie gescoord.
Hierna zijn we langzaam aan langs het parcours richting station Rai gelopen genietend van het zonnetje om richting huis te gaan.
Onderweg ontving ik een mail van de TCS Amsterdam marathon met mijn uitslag:
| Uitslag TCS Amsterdam Marathon 2011 | |
|---|---|
| Startnummer | 42632 |
| Naam | Remco |
| Woonplaats | Nederland |
| Netto tijd | 33:54 |
| Snelheid | 14,159 km/uur |
| Afstand | Business Run 8 kilometer |
Dus mijn dag kan niet meer stuk met deze geweldige PR
©Hardloopgek
zaterdag 15 oktober 2011
Kriebels en gedachten
Het is overal te merken, de Amsterdam marathon komt er aan!
Mede door de komst van sociale media merk je meer dan te voren dat men bezig is met een evenement zoals de Amsterdam marathon.
Was dat in de jaren ervoor niet dan?
Tuurlijk gebeurde het toen ook, alleen kreeg je het minder mee, je was dan nog aangewezen op de gewone media en de site van het evenement.
Kriebels?
Heb ik dan de kriebels voor morgen, voor de Amsterdam marathon waar ik maar 8 kilometer hoef te lopen?
Ja en nee! Uiteindelijk heb je dit altijd, althans ik wel.
Dit komt omdat ik altijd wel bedenk wat ik wil gaan doen, qua tijd bijvoorbeeld.
Zo heb ik voor morgen bedacht dat ik erg tevreden zou zijn met een kilometer tijd van 4:30 per kilometer.
Of het gaat lukken is het tweede, die factoren kun je helaas niet allemaal beïnvloeden.
Maar wat mij toch veel meer kriebels geeft zijn de gedachten voor mijn eigen eerste halve marathon.
Ook al is deze pas in 2012, als het goed is maart 2012, de kriebels heb ik wel.
Al een tijd terug heb ik mijn eerste halve marathon uitgekozen.
Namelijk de ATAG achtkastelenloop, deze is in een prachtige omgeving en schijnt relatief vlak te zijn.
Ook de loopjes er omheen heb ik al een beetje uitgestippeld, maar goed dat komt nog wel.
Door de vele berichten die je voorbij ziet komen van o.a. de Amsterdam marathon krijg ik er steeds meer zin in.
Ik krijg ook wel de vraag waarom ik de halve niet doe, want ik red het makkelijk........
Gedachten!
Uiteraard heb ik zelf ook met die gedachten gespeeld, want wat is 8 kilometer nou eigenlijk?
Maar ik had met mezelf afgesproken ,eerder dit jaar, dat ik voor 2011 als doelstelling had om de 10 kilometer onder de 45 minuten te lopen.
Iets wat vrij snel daarna lukte, maar goed afspraak is afspraak.
Dus in gedachte heb ik heel vaak bedacht het mogelijk anders te doen, maar ja als ik dit jaar al een halve ga lopen! Wat is dan mijn doelstelling voor 2012?
Dus vandaar voor mij nog geen halve marathon.
©Hardloopgek
Mede door de komst van sociale media merk je meer dan te voren dat men bezig is met een evenement zoals de Amsterdam marathon.
Was dat in de jaren ervoor niet dan?
Tuurlijk gebeurde het toen ook, alleen kreeg je het minder mee, je was dan nog aangewezen op de gewone media en de site van het evenement.
Kriebels?
Heb ik dan de kriebels voor morgen, voor de Amsterdam marathon waar ik maar 8 kilometer hoef te lopen?
Ja en nee! Uiteindelijk heb je dit altijd, althans ik wel.
Dit komt omdat ik altijd wel bedenk wat ik wil gaan doen, qua tijd bijvoorbeeld.
Zo heb ik voor morgen bedacht dat ik erg tevreden zou zijn met een kilometer tijd van 4:30 per kilometer.
Of het gaat lukken is het tweede, die factoren kun je helaas niet allemaal beïnvloeden.
Maar wat mij toch veel meer kriebels geeft zijn de gedachten voor mijn eigen eerste halve marathon.
Ook al is deze pas in 2012, als het goed is maart 2012, de kriebels heb ik wel.
Al een tijd terug heb ik mijn eerste halve marathon uitgekozen.
Namelijk de ATAG achtkastelenloop, deze is in een prachtige omgeving en schijnt relatief vlak te zijn.
Ook de loopjes er omheen heb ik al een beetje uitgestippeld, maar goed dat komt nog wel.
Door de vele berichten die je voorbij ziet komen van o.a. de Amsterdam marathon krijg ik er steeds meer zin in.
Ik krijg ook wel de vraag waarom ik de halve niet doe, want ik red het makkelijk........
Gedachten!
Uiteraard heb ik zelf ook met die gedachten gespeeld, want wat is 8 kilometer nou eigenlijk?
Maar ik had met mezelf afgesproken ,eerder dit jaar, dat ik voor 2011 als doelstelling had om de 10 kilometer onder de 45 minuten te lopen.
Iets wat vrij snel daarna lukte, maar goed afspraak is afspraak.
Dus in gedachte heb ik heel vaak bedacht het mogelijk anders te doen, maar ja als ik dit jaar al een halve ga lopen! Wat is dan mijn doelstelling voor 2012?
Dus vandaar voor mij nog geen halve marathon.
©Hardloopgek
zondag 9 oktober 2011
De Nadine-OK-Run
Vandaag was de Nadine-OK-Run.
Een loopje die georganiseerd is / word om geld in te zamelen voor de Nadine Foundation, welke is opgericht na de zinloze dood van Nadine Beemsterboer in 2006.
De loop stond voor mij in het teken van het hazen van een kennis (hoe toevallig ook Remco genaamd) die de 10 kilometer onder 50 minuten wilde lopen, iets wat nog niet was gelukt.
Van te voren bedacht te willen gaan lopen op een tijd van 4:50 per kilometer.
Dit mede om eventueel verval op te vangen.
De start
He startschot werd gegeven door Sonja Bakker.
De start was "massaal" omdat we op het parkeerterrein van het pannenkoekenhuis Ootje Konkel starten en al klimmend de dijk op moesten.
De loop
Op de dijk kon je snel je tempo pakken omdat het een loop is die low budget is, zodat na genoegen alle inkomsten naar de foundation kunnen, en hier door ook iets wat rustiger.
De dijk is afgezet voor het overige verkeer, dus hier heb je geen last van.
De eerste 3 kilometer liep je met een windje van voren die niet al te hard was, maar wel verkoelend was. Hierna keerde je en liep je met de wind van opzij en in de rug, als je hem al voelde onderaan de dijk.
Net voor het 7 kilometerpunt passeer je dan weer het startpunt en loop je dus nog een klein lusje de ander kant op.
De laatste kilometers loop je door een natuurgebied en ga je vervolgens over de dijk weer terug naar het finishplaats.
Dit onder begeleiding van de opzwepende klanken van een blaaskapel de bloknoot.
De finish
Hier geen poespas.
Gewoon een finishboog met daaronder een tijd klok.
Geen tijdregistratie zoals bij de grote lopen, maar gewoon met je eigen klokje.
Het doel is gehaald, ik klokte 49 minuten rond om vervolgens he klokje stil te zetten op 49:02 voor Remco.
Dus zijn doel om onder de 50 minuten hebben we ruimschoots gehaald.
Conclusie
Leuke loop over de uitgestrekte landschappen die Scharwoude te bieden heeft, waar je een klein bedrag betaald om deel te nemen.
De wetenschap dat het geld in de foundation word gestopt maakt het totaal plaatje compleet.
Maar laten we wel wezen, het is eigenlijk jammer dat dit moet! Want zonder het zinloze geweld had deze loop nooit in deze hoedanigheid hoeven bestaan.
Hun slogan is dan ook veel zeggend: Geweld eindigt waar respect begint
©Hardloopgek
zaterdag 8 oktober 2011
SMOVE compressiekousen (test)
Onlangs kreeg ik de mogelijkheid om compressiekousen te testen.
Het betrof kousen van het merk SMOVE, welke nieuw op de markt kwamen.
De vraag was om ze op de volgende punten te beoordelen:
1. Aan en uittrekken
2. Draagcomfort en uiterlijk
3. Effect dat je ervaart van de compressiekousen tijdens trainingen
4. Effect dat je ervaart tijdens het herstel
5. Volgende dag. Hoe voelen de benen aan?
6. Blessure (niet van toepassing)
7. Vergelijking met andere compressiekousenkousen (niet van toepassing)
Ik heb zelf helemaal geen ervaring met compressiekousen en ik heb ook geen blessures dus vandaar dat punt 6 en 7 niet van toepassing zijn.
Om maar een te beginnen met de kous zelf:
Dit was ook de kleurstelling die ik heb ontvangen.
Het uiterlijk spreekt mij wel aan, een simpele basis kleur met een leuk accent.
Als je de kousen aantrekt gaat dit, voor het type kous, vrij gemakkelijk en is zonder al te veel moeite goed aan te trekken.
Je merkt direct dat de kous is voorzien van een comfortabel voetbed en platte naden heeft bij de tenen.
Er is niets in de kous waar je je aan zou kunnen irriteren.
Maar heeft de kous ook effect?
Ik heb de kous meerdere malen gedragen, bij verschillende weertype.
Ik kan met recht zeggen dat het niet uitmaakt dat je ze draagt terwijl het 26 graden is, want de kousen zitten lekker koel en voert de warmte ook af. Bij koeler weer daarin tegen zitten ze net zo warm / koel.
Ik heb persoonlijk bij het hardlopen (duursport) niet het idee dat ik baad heb bij de kous, maar goed voor het zelfde geld heeft de kous voorkomen dat ik een blessure op liep!
Ik heb de kousen ook gedragen tijdens een dagje biken!
Hier is meer sprake van korte inspanningen, dus explosief.
Toen had ik na een werkdag van 9 uur wel degelijk het gevoel dat ik minder vermoeide benen had!
Dus blijkbaar doen ze wel iets.
Overige punten?
Daar kan ik eigenlijk vrij kort over zijn.
Ik heb, sinds ik intensiever train, niet echt snel last van vermoeide benen.
Dus dit punt heb ik gewoon weg niet kunnen testen / ervaren.
Eind oordeel:
Ondanks dat ik het persoonlijk niet snel zal aanschaffen heb ik wel degelijk het idee dat een compressiekous een positieve bijdrage kan hebben.
Of dit dan is op gebied van blessure preventie of sneller herstel durf ik geen oordeel aan te hangen, hiervoor heb ik te weinig kennis.
De SMOVE compressiekous is een kous die niet al te duur is en, voor hen die er baad bij hebben, een interessante concurrent van de overige merken.
Voor meer info over deze compressiekous of andere merken neem dan eens een kijkje op deze site.
©Hardloopgek
Het betrof kousen van het merk SMOVE, welke nieuw op de markt kwamen.
De vraag was om ze op de volgende punten te beoordelen:
1. Aan en uittrekken
2. Draagcomfort en uiterlijk
3. Effect dat je ervaart van de compressiekousen tijdens trainingen
4. Effect dat je ervaart tijdens het herstel
5. Volgende dag. Hoe voelen de benen aan?
6. Blessure (niet van toepassing)
7. Vergelijking met andere compressiekousenkousen (niet van toepassing)
Ik heb zelf helemaal geen ervaring met compressiekousen en ik heb ook geen blessures dus vandaar dat punt 6 en 7 niet van toepassing zijn.
Om maar een te beginnen met de kous zelf:
Dit was ook de kleurstelling die ik heb ontvangen.
Het uiterlijk spreekt mij wel aan, een simpele basis kleur met een leuk accent.
Als je de kousen aantrekt gaat dit, voor het type kous, vrij gemakkelijk en is zonder al te veel moeite goed aan te trekken.
Je merkt direct dat de kous is voorzien van een comfortabel voetbed en platte naden heeft bij de tenen.
Er is niets in de kous waar je je aan zou kunnen irriteren.
Maar heeft de kous ook effect?
Ik heb de kous meerdere malen gedragen, bij verschillende weertype.
Ik kan met recht zeggen dat het niet uitmaakt dat je ze draagt terwijl het 26 graden is, want de kousen zitten lekker koel en voert de warmte ook af. Bij koeler weer daarin tegen zitten ze net zo warm / koel.
Ik heb persoonlijk bij het hardlopen (duursport) niet het idee dat ik baad heb bij de kous, maar goed voor het zelfde geld heeft de kous voorkomen dat ik een blessure op liep!
Ik heb de kousen ook gedragen tijdens een dagje biken!
Hier is meer sprake van korte inspanningen, dus explosief.
Toen had ik na een werkdag van 9 uur wel degelijk het gevoel dat ik minder vermoeide benen had!
Dus blijkbaar doen ze wel iets.
Overige punten?
Daar kan ik eigenlijk vrij kort over zijn.
Ik heb, sinds ik intensiever train, niet echt snel last van vermoeide benen.
Dus dit punt heb ik gewoon weg niet kunnen testen / ervaren.
Eind oordeel:
Ondanks dat ik het persoonlijk niet snel zal aanschaffen heb ik wel degelijk het idee dat een compressiekous een positieve bijdrage kan hebben.
Of dit dan is op gebied van blessure preventie of sneller herstel durf ik geen oordeel aan te hangen, hiervoor heb ik te weinig kennis.
De SMOVE compressiekous is een kous die niet al te duur is en, voor hen die er baad bij hebben, een interessante concurrent van de overige merken.
Voor meer info over deze compressiekous of andere merken neem dan eens een kijkje op deze site.
©Hardloopgek
vrijdag 7 oktober 2011
Runnersworld Lelystad
Ongeveer een maand hebben we in Lelystad een Runnersworld.
©Hardloopgek
Al in het begin ben ik eens binnen gelopen om te kijken, is uiteindelijk altijd leuk.
Nu had ik nog niet zo heel lang nieuwe schoenen en er was dan ook niet zo een noodzaak om voor nieuwe te shoppen.
Maar goed vandaag gingen we er toch naartoe.
Dit hoofdzakelijk omdat de vrouw nieuwe schoenen nodig had en eerlijk gezegd ook nooit schoenen had laten aanmeten.
Omdat we er toch naartoe gingen had ik mijn schoenen ook maar meegenomen, want een extra paar is nooit weg.
Ik had eigenlijk verwacht een 2e paar Saucony ProGrid Triumph 8 mee naar huis te nemen (de rode versie).
Maar uiteindelijk toch, na filmpje, de Asics GT2160 aangemeten gekregen.
Grappige is toch dat de vorige keer er de mogelijkheid was te gaan voor deze schoen of de Saucony.
Vreemd genoeg, mede door eigen gevoel, is het toen toch de Saucony geworden.
Dus nu weer terug op Asics.
©Hardloopgek
Mijn hardloop kalender voor 2011.
Zo vanmorgen definitief voor het laatste loopje dat in de planning stond voor dit kalender jaar ingeschreven.
Mijn kalender ziet er nu als volgt uit:
Uiteraard ben ik ook al aan het kijken naar het nieuwe jaar.
2012 zal voornamelijk in het teken staan van de halve marathon.
Want in maart zal ik mijn eerste halve marathon lopen.
Meer over deze planning in de loop van het jaar.
©Hardloopgek
Mijn kalender ziet er nu als volgt uit:
| Datum | Omschrijving | Status | |||
|---|---|---|---|---|---|
| 09-10-2011 | Nadine OK Run 10Km | Ingeschreven | |||
| 16-10-2011 | Amsterdam Marathon (8 km) | Ingeschreven | |||
| 20-10-2011 | Korpsveldloop Amsterdam | Ingeschreven | |||
| 20-11-2011 | Zevenheuvelenloop (Nijmegen; 15 km) | Ingeschreven | |||
| 17-12-2011 | Houtwijkkerstloop (10 KM) | Ingeschreven | |||
2012 zal voornamelijk in het teken staan van de halve marathon.
Want in maart zal ik mijn eerste halve marathon lopen.
Meer over deze planning in de loop van het jaar.
©Hardloopgek
donderdag 6 oktober 2011
Welke lopen komen eraan?
Ondertussen zijn we al heel wat loopjes verder en zijn we op weg naar het einde van het jaar.
Aankomend weekend lopen we mee tijdens de Nadine-OK-Run.
De reden dat ik hier mee loop is eigenlijk heel simpel.
Ik zal hier proberen een hardloop vriend naar een nieuw PR te brengen.
Hij wil graag de 10 kilometer onder de 50 minuten lopen.
Omdat ik mijn doel op de 10 km al heb gehaald, namelijk onder de 45 minuten, heb ik voorgesteld om daar me te doen en hem te hazen.
Een week later staat de 8 kilometer van de Amsterdam marathon op het programma.
Middels een oproep door Hospitaal Broeders werd ik gewezen op hun initiatief om geld in te zamelen voor gehandicapten mensen in Malawi.
Ik heb toen besloten om mij hiervoor in te zetten en te proberen het streefbedrag van €250,- op te halen.
Hieronder is te zien hoe dit verloopt.
Elke donatie is van harte welkom en ik ben die gene die een donatie maken dan ook zeer dankbaar.
Voor nu houdt ik het hier even bij en zal binnenkort weer een nieuwe blog schrijven.
©Hardloopgek
Aankomend weekend lopen we mee tijdens de Nadine-OK-Run.
De reden dat ik hier mee loop is eigenlijk heel simpel.
Ik zal hier proberen een hardloop vriend naar een nieuw PR te brengen.
Hij wil graag de 10 kilometer onder de 50 minuten lopen.
Omdat ik mijn doel op de 10 km al heb gehaald, namelijk onder de 45 minuten, heb ik voorgesteld om daar me te doen en hem te hazen.
Een week later staat de 8 kilometer van de Amsterdam marathon op het programma.
Middels een oproep door Hospitaal Broeders werd ik gewezen op hun initiatief om geld in te zamelen voor gehandicapten mensen in Malawi.
Ik heb toen besloten om mij hiervoor in te zetten en te proberen het streefbedrag van €250,- op te halen.
Hieronder is te zien hoe dit verloopt.
Elke donatie is van harte welkom en ik ben die gene die een donatie maken dan ook zeer dankbaar.
Voor nu houdt ik het hier even bij en zal binnenkort weer een nieuwe blog schrijven.
©Hardloopgek
maandag 19 september 2011
Dam tot damloop
 |
| En zo sta je op de voorpagina van het Parool |
Dit jaar voor het eerst getraind en wel, dus dat beloofd wat.
Al om even voor 10 uur ging ik op weg, want er reden tussen Lelystad en Almere Oostvaarders bussen i.p.v. treinen.
Op Oostvaarders mocht ik gezellig plaats nemen in een trein zonder wc, hierom dus bij muziekwijk uitgestapt en even een sanitaire stop gemaakt bij mijn zus.
In A'dam aangekomen regende het en mocht ik dus door de regen richting de ij-tunnel om mijn startnummer op te halen e.d.
Toen we weer richting CS gingen om de tassen weg te brengen regende het nog steeds en had ik dus ook maar mijn regenponcho aan.
Hier was ik achteraf heel blij mee, want net voordat we startte was het droog.
Ik stond dus met droge kleding in het startvak, daar waar andere collegae al nat waren.
Om 12:50 uur klonk het startschot en weg waren we.
De eerste km ging rap, dit kwam uiteraard ook door de daling in het parcours.
Hierdoor had ik wat meer tijd voor de klim, want in het zelfde tempo zou niet goed zijn.
De extra seconden heb ik in de klim dan ook gebruikt.
Net uit de tunnel en het 2km punt gepasseerd begon het serieus te regenen en af en toe wat onweer.
Je was dan ook binnen luttele seconden nat, gelukkig waaide het niet hard en was het dus ook niet koud.
Wat wel opvallend was was dat er ondanks het weer toch publiek stond, wel minder dan normaal maar toch.
Op het 5km punt kon ik constateren dat het tempo lekker was, ik zat toch een minuut onder het schema die ik moest lopen.
Na het 6km punt hield het dan eindelijk op met regenen.
Hierdoor trokken ook weer wat meer mensen naar buiten en werd het nog gezelliger.
De volgende 5km gingen lekker en op het 10 punt kon ik vaststellen dat het tempo ook nog goed was.
Ik kwam 2 minuten sneller door dan gepland, want ik was vertrokken op een schema om max. 1:15 te lopen.
Het was pas voorbij het 13km punt dat het ietsjes zwaarder werd.
Want hier begonnen de bovenbeentjes toch echt aan te geven dat ze de regen iets minder vonden.
Gelukkig was het allemaal licht en bleef de snelheid verder goed.
In de laatste 200 meter nog een kleine versnelling ingezet, dit onder protest van de bovenbenen, maar goed je moet iets he.
Over de streep mocht ik op mijn eigen klokje een tijd van 1:11:18 noteren.
Later op de avond kon ik concluderen dat mijn officiële tijd 1:11:17 was.
Na het finishen de tas opgehaald en in de tent van de baas droge kledij aangetrokken.
Wat gegeten en gedronken en na een aantal collegae gesproken te hebben richting de trein gewandeld om lekker naar huis te gaan.
Dus ik zeg al met al een top dag, ondanks de stortbui.
©Hardloopgek
zaterdag 10 september 2011
Fish potato run
De fish potao run, de eerste keer dat ik hem loop.
Als loper moest je eerst naar Emmeloord alwaar je bij AVNOP je startnummer en gratis functionele shirt op moest halen.
Van hieruit kon je met de bus naar Urk, waar de start plaats vond.
In Urk aangekomen kon je kleding die overbodig was in een bijgeleverde tas afgeven zodat dit terug werd gebracht naar AVNOP in Emmeloord.
Tevens hadden ze drie globale startvakken, wedstrijdlopers / mensen die hem binnen het uur zouden lopen en langer dan een uur.
Na een verzorgde warming-up, waar ik uiteraard niet aan mee deed, volgde al snel het startschot. Je voelde al bij de start dat het warm was en benauwd, maar er stond ook een windje. Mijn hoop was dan ook gevestigd op dit windje, maar dit was iets te positief.
Vanaf Urk ging je over de weg (N351) richting Tollebeek, alwaar de start was van de 4mijl. Dus je wist als je hier was zat je op de helft. Maar voordat je er was, had je al wat afgezien. Bij de start overhoorde ik iemand die zei te lopen op een tijd van 51 a 55 minuten, maar eerder dacht dat t 55 werd. Dus ik dacht dat is een mooie om te volgen.
Hier moest ik na 2km toch echt op terug komen, want een eerste km in een tijd van 3:59 en een tweede in 4:10 is gewoon niet te doen (althans niet met dit weer). Dus hun laten lopen en me tempo terug gebracht richting de 4:30 per km.
Aangekomen in Tollebeek toch ook moeten vaststellen dat het een zware loop ging worden. Dit vanwege het mentale deel en de warmte dus tempo nog iets terug laten zakken. Dit niet zonder te bereken wat ik per km kon inleveren om toch binnen dat uur te blijven, want dat wilde ik nog niet helemaal laten varen.
Maar dat tweede deel, man wat was dat zwaar. Enkele malen gedacht te stoppen of op zijn minst te wandelen, deze gedachte meteen weer gewist en gedacht zolang ik dit tempo kan lopen dan komt het wel goed. Ondertussen zat ik al op een tempo van 4:45 a 4:50 per km. Dus stug doorgaan en de ene voet weer voor de andere, maar toch zag je bij veel lopers dat de warmte zijn tol eiste.
Net voor Emmeloord moesten we de weg inruilen voor het fietspad, iets wat goed kon want het veld was al goed uitgedund. Hier zat dan ook meteen een stuk meer publiek dan langs de rest van de route, iets wat toch ook wel wil helpen. En toen het bord nog 1 km, dus we hadden er al 11,8 op zitten.
Niet veel later het bord 12km, nog maar 800 meter. En uiteindelijk kwam de poldertoren in zicht en na een flauwe bocht ook de finish. Een versnelling zat er, in ieder geval voor het gevoel, niet meer in. Op de laatste 2 a 300 meter had een loper het nog te kwaad en hing afgepeigerd over de hekken, een loper achter hem (de persoon voor mij) pakte hem onder de arm en nam hem al strompelend mee naar de eindstreep.
Uiteindelijk kwam ik over de meet met een eindtijd van 57:42 (ook zelf geklokt) en mocht ik de 47e plek bezetten van de 737 heren recreanten op de 8 mijl.
Na de finish kreeg je een zak aardappelen en kon je een lekker gebakken scholletje halen (vandaar de naam ) Mijn visje afgestaan aan de supporters, vrouw en kids, want ik ging het op dat moment toch niet binnen houden. Wel heerlijk twee flesjes extran weggewerkt welke je ook aangereikt kreeg.
Dus al met al een leuke loop over een relatief saai parcours met een goede organisatie.
©Hardloopgek
Na een verzorgde warming-up, waar ik uiteraard niet aan mee deed, volgde al snel het startschot. Je voelde al bij de start dat het warm was en benauwd, maar er stond ook een windje. Mijn hoop was dan ook gevestigd op dit windje, maar dit was iets te positief.
Vanaf Urk ging je over de weg (N351) richting Tollebeek, alwaar de start was van de 4mijl. Dus je wist als je hier was zat je op de helft. Maar voordat je er was, had je al wat afgezien. Bij de start overhoorde ik iemand die zei te lopen op een tijd van 51 a 55 minuten, maar eerder dacht dat t 55 werd. Dus ik dacht dat is een mooie om te volgen.
Hier moest ik na 2km toch echt op terug komen, want een eerste km in een tijd van 3:59 en een tweede in 4:10 is gewoon niet te doen (althans niet met dit weer). Dus hun laten lopen en me tempo terug gebracht richting de 4:30 per km.
Aangekomen in Tollebeek toch ook moeten vaststellen dat het een zware loop ging worden. Dit vanwege het mentale deel en de warmte dus tempo nog iets terug laten zakken. Dit niet zonder te bereken wat ik per km kon inleveren om toch binnen dat uur te blijven, want dat wilde ik nog niet helemaal laten varen.
Maar dat tweede deel, man wat was dat zwaar. Enkele malen gedacht te stoppen of op zijn minst te wandelen, deze gedachte meteen weer gewist en gedacht zolang ik dit tempo kan lopen dan komt het wel goed. Ondertussen zat ik al op een tempo van 4:45 a 4:50 per km. Dus stug doorgaan en de ene voet weer voor de andere, maar toch zag je bij veel lopers dat de warmte zijn tol eiste.
Net voor Emmeloord moesten we de weg inruilen voor het fietspad, iets wat goed kon want het veld was al goed uitgedund. Hier zat dan ook meteen een stuk meer publiek dan langs de rest van de route, iets wat toch ook wel wil helpen. En toen het bord nog 1 km, dus we hadden er al 11,8 op zitten.
Niet veel later het bord 12km, nog maar 800 meter. En uiteindelijk kwam de poldertoren in zicht en na een flauwe bocht ook de finish. Een versnelling zat er, in ieder geval voor het gevoel, niet meer in. Op de laatste 2 a 300 meter had een loper het nog te kwaad en hing afgepeigerd over de hekken, een loper achter hem (de persoon voor mij) pakte hem onder de arm en nam hem al strompelend mee naar de eindstreep.
Uiteindelijk kwam ik over de meet met een eindtijd van 57:42 (ook zelf geklokt) en mocht ik de 47e plek bezetten van de 737 heren recreanten op de 8 mijl.
Na de finish kreeg je een zak aardappelen en kon je een lekker gebakken scholletje halen (vandaar de naam ) Mijn visje afgestaan aan de supporters, vrouw en kids, want ik ging het op dat moment toch niet binnen houden. Wel heerlijk twee flesjes extran weggewerkt welke je ook aangereikt kreeg.
Dus al met al een leuke loop over een relatief saai parcours met een goede organisatie.
©Hardloopgek
zaterdag 2 juli 2011
Bank tot bankloop
Zo de "van Bank tot Bankloop" zit er weer op.
Al voor ik van start ging zag het er naar uit dat ik een nieuwe PR zou lopen, daar mijn enige officiële tijd op een 15km 1:28 nog wat was.
Die tijd heb ik ooit ongetraind gelopen op tijdens de zevenheuvelenloop.
Omdat de start 's avonds was en het wel gezellig is om niet alleen te gaan geregeld dat de kids bij opa en oma in bed konden en wij, mijn vrouw en ik, samen richting Heerde konden.
Het betrof de 10e editie van deze loop, dus een mooie gelegenheid om er een feestje van te maken.
Dit principe werd niet toegepast, dus was het een gewone loop met zijn eigen gezelligheid.
De start vond plaats bij de Rabobank welke gevestigd is aan de doorgaande weg die dwars door Heerde loopt.
Men sluit dan ook gewoon 5 minuten voor de start de weg af en geeft deze nadat alles gestart is, dus de 15 en 5 km weer vrij.
Van hieruit ga je de woonwijken in en verwacht je een relatief vlak parcours.
Echter had ik al ergens iets opgevangen dat dit net het geval was.
Na een paar km, 2 a 2 1/2 als ik goed zeg, kwamen de stukjes vals plat en lichte klimmetjes.
Ondanks dit zat ik in een lekker tempo en had ik iemand gevonden die dit zelfde tempo maakte.
Hier ben ik dan ook even achter blijven hangen.
Toen we bij het 4 km punt waren hadden we voor het eerste deel de ergste klimmetjes gehad, bleek later.
Want van hieruit ging het soms in iets vals plat omhoog, maar niet noemenswaardig.
Na de 4 km liep je zelfs de geweldige natuur in die het parcours te bieden heeft, in de aanloop er naartoe liep je ook wel langs de bossen maar dan parallel aan een N-weg ofzow.
Nee na de 4 km draaide je het mooie bos in, weleens waar over geasfalteerde wegen maar dit maakte het plaatje er niet minder om.
Even na de 5 km komen we bij verzorgingspost 1, lekker een bekertje water.
Tussen km 7 en 8 liep je op een stuk waar je enerzijds bos had en anderzijds een mooie heide vlakte.
Enige nadeel was dat de wind juist vanaf die mooie open heide vlakte kwam en schuin van voren tegen je werkte.
Hierna weer beschut tussen de bomen op naar km punt 9, welke in het teken stond van de terug weg richting finish.
Ook kwam even na km punt 9 verzorgingspost 2.
Vanaf km punt 9 tot aan 13 liep je eigenlijk nog in de natuur en daarna gingen de laatste 2 km weer door de woonwijken naar het centrum van Heerde.
Uiteraard pakte je bij km punt 13 eerst nog even verzorgingspost 3 mee.
In het centrum ter hoogte van het oude Rabobank gebouw, ja vandaar de naam "van ban tot bank", was de finish.
Het was relatief rustig, maar er hing wel een gezellige sfeer.
Na de finish werd je getrakteerd op een heerlijk koud drankje en werd ik opgevangen door mijn vrouw.
Ik passeerde de klok met een tijd van 1:04:37 of zoiets, maar ja er gaat altijd wat af daar je na het startschot nooit direct over de start gaat.
Thuis aangekomen bleken de officiële tijden al bekend, 1:04:31
Dus naast het feit dat de "van bank tot bankloop" een leuke loop is in een prachtige omgeving heb ik ook nog een PR mogen lopen die sneller was dan gehoopt.
En i.p.v. een medaille kreeg je bij afhalen van je startnummer een katoenen t-shirt als aandenken.
Ik zeg de bank tot bankloop is een aanrader om te doen.
Een loopje met afwisselend parcours in een mooie omgeving met een relatief klein deelnemersveld.
©Hardloopgek
Al voor ik van start ging zag het er naar uit dat ik een nieuwe PR zou lopen, daar mijn enige officiële tijd op een 15km 1:28 nog wat was.
Die tijd heb ik ooit ongetraind gelopen op tijdens de zevenheuvelenloop.
Omdat de start 's avonds was en het wel gezellig is om niet alleen te gaan geregeld dat de kids bij opa en oma in bed konden en wij, mijn vrouw en ik, samen richting Heerde konden.
Het betrof de 10e editie van deze loop, dus een mooie gelegenheid om er een feestje van te maken.
Dit principe werd niet toegepast, dus was het een gewone loop met zijn eigen gezelligheid.
De start vond plaats bij de Rabobank welke gevestigd is aan de doorgaande weg die dwars door Heerde loopt.
Men sluit dan ook gewoon 5 minuten voor de start de weg af en geeft deze nadat alles gestart is, dus de 15 en 5 km weer vrij.
Van hieruit ga je de woonwijken in en verwacht je een relatief vlak parcours.
Echter had ik al ergens iets opgevangen dat dit net het geval was.
Na een paar km, 2 a 2 1/2 als ik goed zeg, kwamen de stukjes vals plat en lichte klimmetjes.
Ondanks dit zat ik in een lekker tempo en had ik iemand gevonden die dit zelfde tempo maakte.
Hier ben ik dan ook even achter blijven hangen.
Toen we bij het 4 km punt waren hadden we voor het eerste deel de ergste klimmetjes gehad, bleek later.
Want van hieruit ging het soms in iets vals plat omhoog, maar niet noemenswaardig.
Na de 4 km liep je zelfs de geweldige natuur in die het parcours te bieden heeft, in de aanloop er naartoe liep je ook wel langs de bossen maar dan parallel aan een N-weg ofzow.
Nee na de 4 km draaide je het mooie bos in, weleens waar over geasfalteerde wegen maar dit maakte het plaatje er niet minder om.
Even na de 5 km komen we bij verzorgingspost 1, lekker een bekertje water.
Tussen km 7 en 8 liep je op een stuk waar je enerzijds bos had en anderzijds een mooie heide vlakte.
Enige nadeel was dat de wind juist vanaf die mooie open heide vlakte kwam en schuin van voren tegen je werkte.
Hierna weer beschut tussen de bomen op naar km punt 9, welke in het teken stond van de terug weg richting finish.
Ook kwam even na km punt 9 verzorgingspost 2.
Vanaf km punt 9 tot aan 13 liep je eigenlijk nog in de natuur en daarna gingen de laatste 2 km weer door de woonwijken naar het centrum van Heerde.
Uiteraard pakte je bij km punt 13 eerst nog even verzorgingspost 3 mee.
In het centrum ter hoogte van het oude Rabobank gebouw, ja vandaar de naam "van ban tot bank", was de finish.
Het was relatief rustig, maar er hing wel een gezellige sfeer.
Na de finish werd je getrakteerd op een heerlijk koud drankje en werd ik opgevangen door mijn vrouw.
Ik passeerde de klok met een tijd van 1:04:37 of zoiets, maar ja er gaat altijd wat af daar je na het startschot nooit direct over de start gaat.
Thuis aangekomen bleken de officiële tijden al bekend, 1:04:31
Dus naast het feit dat de "van bank tot bankloop" een leuke loop is in een prachtige omgeving heb ik ook nog een PR mogen lopen die sneller was dan gehoopt.
En i.p.v. een medaille kreeg je bij afhalen van je startnummer een katoenen t-shirt als aandenken.
Ik zeg de bank tot bankloop is een aanrader om te doen.
Een loopje met afwisselend parcours in een mooie omgeving met een relatief klein deelnemersveld.
©Hardloopgek
Abonneren op:
Posts (Atom)