Na een verzorgde warming-up, waar ik uiteraard niet aan mee deed, volgde al snel het startschot. Je voelde al bij de start dat het warm was en benauwd, maar er stond ook een windje. Mijn hoop was dan ook gevestigd op dit windje, maar dit was iets te positief.
Vanaf Urk ging je over de weg (N351) richting Tollebeek, alwaar de start was van de 4mijl. Dus je wist als je hier was zat je op de helft. Maar voordat je er was, had je al wat afgezien. Bij de start overhoorde ik iemand die zei te lopen op een tijd van 51 a 55 minuten, maar eerder dacht dat t 55 werd. Dus ik dacht dat is een mooie om te volgen.
Hier moest ik na 2km toch echt op terug komen, want een eerste km in een tijd van 3:59 en een tweede in 4:10 is gewoon niet te doen (althans niet met dit weer). Dus hun laten lopen en me tempo terug gebracht richting de 4:30 per km.
Aangekomen in Tollebeek toch ook moeten vaststellen dat het een zware loop ging worden. Dit vanwege het mentale deel en de warmte dus tempo nog iets terug laten zakken. Dit niet zonder te bereken wat ik per km kon inleveren om toch binnen dat uur te blijven, want dat wilde ik nog niet helemaal laten varen.
Maar dat tweede deel, man wat was dat zwaar. Enkele malen gedacht te stoppen of op zijn minst te wandelen, deze gedachte meteen weer gewist en gedacht zolang ik dit tempo kan lopen dan komt het wel goed. Ondertussen zat ik al op een tempo van 4:45 a 4:50 per km. Dus stug doorgaan en de ene voet weer voor de andere, maar toch zag je bij veel lopers dat de warmte zijn tol eiste.
Net voor Emmeloord moesten we de weg inruilen voor het fietspad, iets wat goed kon want het veld was al goed uitgedund. Hier zat dan ook meteen een stuk meer publiek dan langs de rest van de route, iets wat toch ook wel wil helpen. En toen het bord nog 1 km, dus we hadden er al 11,8 op zitten.
Niet veel later het bord 12km, nog maar 800 meter. En uiteindelijk kwam de poldertoren in zicht en na een flauwe bocht ook de finish. Een versnelling zat er, in ieder geval voor het gevoel, niet meer in. Op de laatste 2 a 300 meter had een loper het nog te kwaad en hing afgepeigerd over de hekken, een loper achter hem (de persoon voor mij) pakte hem onder de arm en nam hem al strompelend mee naar de eindstreep.
Uiteindelijk kwam ik over de meet met een eindtijd van 57:42 (ook zelf geklokt) en mocht ik de 47e plek bezetten van de 737 heren recreanten op de 8 mijl.
Na de finish kreeg je een zak aardappelen en kon je een lekker gebakken scholletje halen (vandaar de naam ) Mijn visje afgestaan aan de supporters, vrouw en kids, want ik ging het op dat moment toch niet binnen houden. Wel heerlijk twee flesjes extran weggewerkt welke je ook aangereikt kreeg.
Dus al met al een leuke loop over een relatief saai parcours met een goede organisatie.
©Hardloopgek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten