Bredase Singelloop! Zit ik in een dip?

Twee weken na de dam tot damloop stond Breda op het programma.
Vorig jaar liepen we deze dag in Brussel dit keer iets dichterbij.

Wesley en ik zouden vandaag sinds lange tijd weer samen lopen.

De aanhang bleef thuis mede omdat het toch niet om de hoek is en ook hadden ze te leiden onder vermoeidheid of verkoudheid.

Dan ga je niet ergens heel lang staan met het risico dat je op de tocht staat of zo.

Dus 's morgens samen richting Breda waar we ruim op tijd arriveerde.

Na het vinden van een parkeerplek zijn we richting het Chasseveld gegaan waar we ons konden omkleden bij mijn werkgever.

Eenmaal omgekleed en enige tijd verder maar vast langzaam aan naar buiten gegaan en ons richting de start begeven.

Voortijds had ik van iemand die bekend is bij de loop de tip gekregen om een beetje vooraan te gaan staan.

Want vlak na de start zit er een knik in en wil het veld wel eens stil vallen.

Maar vooraan staan kent zijn risico's!

Wesley en ik stonden vooraan en even had ik toch twijfel of dit wel klopte.

Maar al snel hoorde ik mensen om mij heen praten over tijden die mij wat meer vertrouwen gaven.

Het was helaas wel warm, iets wat heerlijk is voor het publiek maar tijdens het lopen vaak wat minder.

Om 14.00 uur klonk het start signaal en we waren zo weg.

Geen last in de eerste of tweede bocht, maar wel te snel gestart.

De benen voelden wat zwaar, maar goed dat kan als je even in het startvak stil staat.

Het tempo was hoog en het tempo moest er uit. 

Dit gebeurde iets, tot een acceptabel tempo van ong 13,8 km/h

Echter het was niet mijn dag.

Ik had een ademhaling die heel hoog zat, nog nooit gehad, maar prettig is het niet.

Het tempo moest ik loslaten want die ging ik vandaag niet volhouden.

En mijn linkerlies was wat zeurderig.

Ik overwoog nog binnen de eerste 3 kilometers uit te stappen en een DNF te laten noteren.

Maar goed dat gaat me toch ook wel erg ver.

Ik koos ervoor het tempo drastisch naar benden te halen.

Ik had Antoon al gemist aan de kant omdat ik te druk was met alle pijntjes en tegen strubbelingen.

Ik zag dat Wesley zocht waar ik liep en dat weet ik want dat doen we nu eenmaal.

Maar omdat ik hem de kans op een mooie loop niet wilde ontnemen.

Ik liet een gat vallen en als ik achter een groepje kwam te lopen liep ik in een dusdanige lijn dat hij me niet kon zien.

Zo had hij geen idee waar ik was en kon hij niet anders  dan doorlopen, want als ik had gezegd dat ik moest lossen was hij waarschijnlijk bij me gebleven.

Na 5 kilometer ging het wat beter.

Zowel mijn loop cadans als geestelijke cadans kwamen nu overeen.

Het liep, de lies was wat afgezakt en het zonnetje was wat minder aanwezig.

De gedachten om uit te stappen waren weg.

Op een gegeven moment maakte we een lus om weer terug te gaan naar het stadscentrum en dus voor de tweede ronde.

Bij het 10 km punt ging je weer het stadshart in en dus ook de gezelligheid.

Je wilt dan niet eens meer denken aan stoppen en dat publiek doet je je zorgen even vergeten.

Bij het 12 km punt waren we vlak voor het punt waar Antoon had gestaan, dus dit keer zou ik wat beter opletten.

Helaas, bleek later, had hij al een ander plekje ingenomen ergens vlak voor de finish.

Bij mij was de loop cadans er nog wel maar mentaal was het toch zo zwaar geworden.

Je gaat dan letterlijk alle pijtjes voelen, maar wat is het irritant als het niet wil zoals jij wilt.

Ongeveer ter hoogte van het 15 km punt waren de benen volgelopen, ze begonnen steeds meer te protesteren voor het gevoel.

Maar goed het tempo bleef wel redelijk gelijk dus laten we dat dan maar als positief zien.

Niet veel later hadden ook de voeten het wel gehad, een gevoel van doofheid / tinteling die ik nog niet eerder had ervaren sloop erin.

Dan toch maar stoppen? Even aan de kant? Even lopen?

Nee we doen het niet, we gaan gewoon dom door met het verzetten van de ene voet na de andere.

Geestelijk werd het er niet beter op, want voor mij idee moesten sommige stukken sneller komen dan dat ze kwamen.

Dan dacht ik weer o straks dan zijn we daar en daar, maar dan zie je in eens een bocht naar rechts terwijl je die echt niet had verwacht.

Wat een domper kan dat zijn zeg.

Net voor het 18 km punt werd ik bijgehaald door de pacers met een eindtijd van 1.40 uur.

De voorste pacer spoorde me aan aan te haken, dit ook wel gedaan maar net voorbij het 19 km punt weer losgelaten.

Het tempo was niet meer te doen voor mij tot aan de eindstreep.

Eigenlijk kwamen ze een ruime kilometer te vroeg voorbij.

Het 20 km punt kwam in zicht en daar was ik blij mee want dan was het nog maar 1,1 km afzien

Een goede 5 minuten zeg maar, dat kan ik nog wel aan.

Uiteindelijk sloegen we dan rechtsaf weer richting het stadshart daar waar dat laatste bruggetje lag en die laatste verschrikkelijke meters.

Vooral die laatste 200 meter die netjes om de 50 meter werd aangegeven, wat een hel is dat zeg.

Maar uiteindelijk kwamen we over die eindstreep en daar stond Wesley me op te wachten.

Nog voor ik bij hem was moest ik echt even stil staan en balen, flink balen dat het weer niet liep zoals ik hoopte.

  

21,1 km

   

01:42:02

   

12,41 km/u

   

1525 kcal

Heel even op adem komen en dan snel door lopen.
Naar het water waar ik toch wel aan toe was.
Zwaar balend richting de medailles met een geniepige pijn in de bovenbenen.
Zo een heerlijke stekende pijn die vooral van zich laat horen als je een opstapje op gaat of af!
Op naar die medaille om daarna snel slenterend naar de droge kleding en een warme douche te gaan.

Begrijp me niet verkeerd, Bredase Singelloop is een hele leuke loop.
Veel enthousiast publiek en veel bandjes en dj's die het feestje muzikaal begeleiden.
Een loop waar ik zeker nog eens zou willen lopen, in de hoop dat ik er dan meer van kan genieten.

Ik ben er nog niet over uit of ik in een dip zit of dat het weer mij parten heeft gespeeld twee keer op rij!
Maar balen dat is wat ik doe, weet dat ik echt niet altijd een top tijd kan lopen maar genieten moet toch mogelijk zijn.
Maar goed wie zal het zeggen?

Voor nu hebben we het weer gehad en gaan we volgende maand tijdens de zevenheuvelennacht wel zien hoe het er voor staat.

©Hardloopgek