Volgende loopje

maandag 8 oktober 2012

Brussels halve marathon


Brussel!
Eigenlijk kan ik er heel kort over zijn!

MOOI maar ook ZWAAR!!!!!!!!!

Laat ik het dan bij deze woorden? Natuurlijk niet.

Brussel!
Het idee was al een lange tijd geleden geboren.
Het kwam voort uit het feit dat mijn loopmaatje de halve van Amsterdam wilde doen omdat hij oktober 2012 een jaar bezig was met hardlopen (serieus hardlopen)
Ik had al voorzichtig geïnformeerd thuis of het goed was dat ik hem samen met hem liep, want het zou zijn eerste halve worden.
Dit was goed, maar ik zou ik niet zijn als ik door mijn gesurf op het net Brussel tegen kwam.
En Brussel was qua prijs goedkoper dan Amsterdam en Amsterdam tja dat kan altijd nog.
Dus ik zei dat ik eigenlijk Brussel voor me zag en zo geschiedde.
Wel eens waar niet de eerste van mijn loopmaatje omdat ik hem ook nog mee kreeg naar Vlieland, maar dat ging niet zoals gehoopt.

Voor de start bij het Jubrlpark
Dus nu was het dan zo ver Brussel was aan de beurt.
Zondag ochtend om 06:00 uur zijn we gaan rijden want we wilden lekker op tijd aanwezig zijn om op ons gemak een parkeerplekje te vinden en ons te begeven naar de expo voor ons startnummer.
Ruim van te voren waren we dan ook aanwezig en hebben we ons op ons gemak omgekleed en vooral genoten.
Het zonnetje kwam langzaam aan door en de diverse onderdelen gingen van start.

Om 10:30 uur was het tijd om te  starten.
We hadden al voortijds een grafiekje gezien qua hoogte verschillen, maar die dingen zeggen me nooit zoveel.
We hadden ook al gezien dat het binnen 1 km al begon met omhoog gaan omdat we die afdaling al hadden gemaakt vanaf de auto.
Goed we wisten dus dat het niet vlak zou zijn, maar wat we voor onze kiezen kregen had ik niet verwacht.

En vandaar ook mijn samenvatting: "Brussel mooi maar zwaar"

Je begint op / in het Jubel wat gelijk de sfeer van de stad verwoord.
Van hieruit ga je door het historische deel van Brussel.
We kwamen langs onder andere het paleis, het koningsplein, paleis van justitie en nog meer van deze schitterende gebouwen en pleinen.
Maar naast deze schitterende gebouwen en omgevingen kregen we ook direct in de eerste 5 km zo een beetje alle hoogte verschillen van Brussel voor onze kiezen.
Na de 5 km en het genieten van de mooie gebouwen en de rest van de omgeving was ik er wel een beetje klaar mee met al die hoogte verschillen en begon ik mij af te vragen welke er zwaarder was Brussel of Vlieland!
Een van de niet zo vlakke straten waar we mochten rennen
Gelukkig werd het na die eerste 5 km vlakker.
Niet geheel vlak maar wat vals plat omhoog en ook omlaag, maar vals plat kan ik goed mee leven.
Ergens rond de 6 km was de eerste verzorgingspost.
En deze was top, lang en voldoende aanbod van water en jawel flesjes iso-lemon van AA.
Ik heb dan ook dankbaar gebruik gemaakt van de lengte van de verzorgingspost en diverse bekkertjes water gepakt en een flesje iso-lemon.

Zoals gezegd voerde de volgende kilometers ons over een relatief vlak parcours.
Dit was onder ander de statige Av. Franklin Roosevelt waar zo een beetje 75% van de gebouwen behoort tot een of andere diplomatiek iemand.
Vervolgens voerde het parcours ons langs de (volgens mij) aangrenzende deel gemeenten.
Hier kon je toch wel spreken van open en groen.

Na 14,5 km kwamen de parcours van de halve en de hele marathon voor de 2e keer bij elkaar.
Hier kwamen we langs een tram museum die zijn parade paardjes had uitgestald.
Na de 15 km kwam er weer een lichte stijging.
Eentje die best te doen was, dacht ik.
Ik keek om en zag dat Wesley een klein beetje achter was geraakt, niet heel veel dus even inhouden was voldoende.
Wel voelde ik dat mijn nek erg vast zat, iets wat ik in de voorgaande dagen ook al had en nu door het zweten en de kou nog meer last van had.
Hierdoor kon ik niet lekker omkijken en raakte ik Wesley kwijt.
Maar voor zover ik wist en doorhad zat het nog goed bij hem en zou hij het ook zonder kleerscheuren halen.
Ik besloot dan ook om door te gaan met dat klimmetje en Wesley en ik zouden elkaar bij de finish wederom zien.

Dat klimmetje wat dus wel te doen was resulteerde in een klim van een goede kilometer die, ik persoonlijk, nog zwaarder vond dan de klimmetjes die je tijdens de zevenheuvelenloop voor de kiezen krijgt.
Toen ik eindelijk boven was en de markante bogen van het Jubelpark zag was ik toch wel blij.
Ondanks dat ik net pas de 16 km was gepasseerd en wist dat je op kilometerpunt 18 was als je de start wederom passeerde.

Nog even was ik bang dat we voor het Jubelpark de tunnel in zouden gaan, want die loopt tenslotte ook onder het park door.
Maar gelukkig gingen we hier langs om nogmaals door het park te gaan.
Na het park kwamen weer wat bekende meters asfalt en een laatste verzorgingspost (post nummer 6 als ik het goed heb, dus dat was goed geregeld).
Na de verzorgingspost en de nodige bekkertjes water en een flesje  mochten we weer stijgen om bovenaan een lichte afdaling in te zetten naar het Warandapark.

Hier volgde onbekende meters, nog een ruime kilometer.
De daling die we hadden ingezet werd stijler en ik gokte erop dat deze door zou zetten en niet weer oveging in een klim.
Door deze gok haalde we de remmen er af en gingen we ervoor.
Gelukkig was de gok goed en bleef het bij dalen.
We kwamen langzaam aan dichterbij, de verkeersborden gaven al een voorboden dat de finish in zicht was.
Ook het feit dat het steeds drukker werd langs het parcours was wel een kleine hint.
Uiteindelijk was daar dan de finish op de grote markt en klokte we een tijd, bleek later, van 1:41:23 officieel.

Een tijd waar ik gezien het parcours erg blij mee ben.

Na de finish kreeg ik eerst een flesje iso-lemon en een flesje water alvorens ik mijn welverdiende medaille omgehangen kreeg.
Verder kreeg je nog een plak ontbijtkoek een stroopwafel en een thermische deken.
Dit omdat je nog een aardig afstand moest afleggen naar de plek waar je je tas op kon halen.

Na ons te hebben omgekleed hebben we nog even lekker rond gelopen en genoten van de omgeving.
Tegen een uurtje of 15:30 uur zijn we op ons gemak huiswaarts gekeerd en onderweg nog even gestopt voor een hapje en drankje.

Dus mocht je nog een leuke, mooie en uitdagende buitenlandse halve of hele marathon zoeken dan is Brussel echt wel een aanrader.
Want ondanks alle stijgingen die je tegen komt is de afdaling die je in de laatste kilometer maakt een mooie om je tijd van snelste kilometer aan te scherpen.
Ik heb die hier naar beneden bijgesteld op 3:53!

©Hardloopgek




Geen opmerkingen:

Een reactie posten