Zandvoort #circuitrun 2012

Vandaag stond de circuitrun van Zandvoort op het programma.
Een loop die zich op het gebeid van parcours echt kan en doet onderscheiden van de vele andere lopen.
Ook een loop die ondanks dat dit de 5e editie was nog verbeter punten heeft.

Maar goed die punten komen gewoon terug in mijn verhaal.
Een dag die eigenlijk een familie uitje zou zijn werd een dag met alleen Wesley mijn hardloop maatje.
Alles en iedereen in huis is ziek geweest of was dit nog en ik bleef tot op heden gelukkig gespaard.

Al vroeg gingen we met de trein naar Zandvoort zodat we rustig aan konden doen en genieten van alles.
Al om 10:49 uur waren we in Zandvoort, dus eerst maar eens langs bij moeders die er met haar zussen was voor een weekendje.
Na een bakkie te hebben gedaan gingen we richting het circuit.

Voor mij alweer de 3e keer en voorlopig de laatste keer, voor Wesley de eerste keer Zandvoort.
Onderweg naar het circuit al kunnen aanschouwen dat het strand er goed bij lag en dit met de wetenschap dat het water zich nog verder terug zou trekken.
Op het circuit aangekomen even rond gekeken en nog even een collega en haar man tegen het lijf gelopen.

Een klein uurtje voor we van start mochten maar besloten ons om te kleden en de tassen in te leveren.
Hierna rustig richting de pitstraat en gewacht tot we het vak in mochten.
Zodra de deur open ging zijn we naar binnen gegaan en hebben we heerlijk in het zonnetje gewacht op het moment dat we mochten starten.

Om 13.15 uur was het zover, ons vak mocht van start.
Ik had besloten om te kijken of ik mijn tijd van het jaar ervoor 56.51 en toen voelde ik dat goed.
Na het startschot vertrokken en al bij de 1e km kon ik vaststellen dat ik, zoals elke keer, te hard was gestart want het klokje gaf 4 minuten rond aan........
Gaande weg de snelheid wat laten inzakken en rond de 4 km zaten we op de gewenste snelheid.
Het circuit verliep lekker, de eerste 2 km eigenlijk alleen de lopers om me heen van mijn eigen startvak.
Na deze kilometers haalden we de achterblijvers van het vak voor bij en werd het gaande weg wat drukker.
Ter hoogte van de 4 km draai je het circuit af en ga je op weg naar de hoofd uitgang.

Hier staat zo rond de 4,5 km de eerste verzorgingspost, welke al de jaren dat ik mee loop al te kort is.
Ondanks dat hij aan 2 kanten staat is hij te kort voor de hoeveelheid lopers er op af komen, deze zouden ze in mijn ogen echt moeten verlengen. Gelukkig lukte het me om hier een bekertje water te bemachtigen al moest ik ervoor wel bijna stilstaan.

Hierna door naar het strand, tempo zat goed en de gewone tijd op het circuit hielden we vast.
Op het strand was het genieten, er was een brede strook van perfect hard zand beschikbaar om de 2 km af te leggen.
Natuurlijk moest je eerst door het al omgeploegde mulle zand naar die strook komen, maar dat gaat altijd wel goed.
Op het strand stond een on officiële waterpost waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt.
Ergens rond het 6 km punt stonden mijn tantes en mijn moeder om me aan te moedigen, altijd leuk want normaal heb ik mijn trouwe fans mee.
Het strand zit er met zo een perfecte strook zand zo op en dan komt HET!!!!!!

HET "ergste" stuk van het parcours.
Door het mulle zand naar DE klim om het strand af te komen.
Hier is het altijd een gevecht met de lopers die gaan wandelen en de bordjes kennelijk niet hebben gezien maar ook tegen die stijlen opgang.
Als je eenmaal boven bent moet ik altijd weer even acclimatiseren!
Weer even terug komen in het ritme, de ademhaling weer terug brengen naar normaal en dat zware gevoel uit de benen krijgen. Geef het 10 a 15 seconden en je bent er weer weet ik uit de voorgaande edities.

Even hierna ga je naar het 8 km punt met verzorgingspost 2, en je raad het al het zelfde probleem.
Hier is het mij dan ook niet gelukt om een beker water te pakken te krijgen, iets wat met het weertype van vandaag wel erg welkom was en eigenlijk ook nodig.
Van hieruit gaat het parcours richting het dorpshart waar het op de soms wat smallere stukken soms zoeken is naar ruimte om je tempo te behouden, want men wil graag allemaal de kortste route nemen.
Op zich niets mis mee, maar lopers die als een sloopkogel van links naar rechts schieten ben ik geen fan van.

Als je eenmaal het gezellige centrum door bent en arriveert bij het station heb je nog een kleine 2 km te gaan en kun je veel al lekker doorlopen.
Net voorbij het 11 km punt stond mijn moeder weer met haar zussen en hebben zij mij voor de laatste maal aangemoedigd.
Je gaat het circuit op via een andere opgang dan de hoofd ingang en hier moet je door een tunnel welke door het duin gaat. Dit is altijd even inhouden want deze is zo breed niet.
Maar goed dat hoort bij het parcours en is niet anders te doen.

Weer op het circuit aangekomen heb je nog een goede 500 meter te gaan, die laatste loodjes die soms wel de zwaarste zijn.
Want je ziet die finishboog, maar dichterbij komen doet deze nooit snel genoeg.
Maar uiteindelijk is hij toch daar en dan mag je het klokje stil zetten. Even een blik en dan zie je dat je een PR hebt mogen noteren.

Wat mijn tijd was:

Naam	Remco de Pruis
Woonplaats	Lelystad
Afstand	12 kilometer recreatie
Categorie	Mrecr
Totaal plaats	193 / 5591
Categorie plaats	187
Snelheid	13,564 km/uur
4 kilometer	17:12
8 kilometer	35:07
Netto tijd	53:05

Volgend jaar zijn we er hoogst waarschijnlijk niet bij, maar ik ga iet roepen dat ik er nooit meer zal lopen.
Want naast die kleine verbeter punten is dit een loop met een uniek parcours die niet snel zal worden evenaart.

©Hardloopgek